Σπάσματα

H συγγραφὴ εἶναι πράγμα ἰερό: γράφουμε χρησιμοποιῶντας τὰ ἴδια ἀκριβῶς δάχτυλα μὲ τὰ ὀποῖα κάνουμε τὴν προσευχή μας.
***
Ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὴν καθιερωμένη ἄποψη, ὁ φόβος εἶναι κεντρομόλος δύναμη καὶ μόνον ὡς ἀσπίδα προστασίας δὲν πρέπει νὰ λογίζεται: ἕλκει πάνω σου σὰν μαγνήτης ὅλα ὅσα φοβᾶσαι περσότερο.
***
Ἀκόμα κι ἂν κόντρα στὴν τετράγωνη λογικὴ καὶ τὰ μαθηματικὰ ἔπραξες τὸ πιὸ ἀνόητο πράγμα στὸν κόσμο, νὰ ξέρῃς ὅτι μόλις περιέσωσες τὸ δικαίωμά σου στὴν ἐλεύθερη βούληση.
***
Τὸ νὰ μπορῇς νὰ σκέφτεσαι εἶν’ ἕνα ταλέντο! Μὴν βιαζέστε, ὅμως, νὰ πεῖτε ὅτι τὸ διαθέτε. Γιατὶ ἂν ἀλλάξω ἐλαφρῶς τὴν παραπάνω διατύπωση θὰ διαπιστώσετε ὅτι δὲν τό ‘χετε κάν: Τὸ νὰ μπορῇς νὰ σκέφτεσαι μὲ τρόπο πρωτότυπο καὶ προσωπικὸ εἶν’ ἕνα ταλέντο!
***
Καλὴ ἡ χιλιοειπωμένη καὶ πλέον τετριμμένη παραίνεση σκέψου θετικά, ἀλλὰ σ’ ἀνθρώπους ποὺ δὲν ἔχουν μάθει νὰ σκέφτονται κάν;
***
Κι ἐνῷ οἱ Ἔλληνες κομπάζουν γιὰ τὴν ἀρχαιοελληνικὴ κληρονομιά τους καὶ θεωροῦν ἑαυτοὺς τὸ κέντρο τῆς γῆς λόγῳ αὐτῆς τῆς κληρονομιᾶς, οἱ ἴδιοι ὄχι μόνον δὲν ἔχουν νὰ ἐπιδείξουν κάτι ποὺ νὰ ἐνδιαφέρῃ πανανθρώπινα ἀλλὰ δὲν ἔχουν διαβάσει οὔτε μιὰ ἀράδα ἀπό ‘να ἀρχαῖο κείμενο! Κι αὐτὸ τοῦτο εἶν’ ἡ μεγάλη τους κακομοιριά.
***
Ὅσο περσότερο ἀναγνωρίζουν τὰ ταλέντα σου καὶ τὴν ἀξία σου, τόσο πιὸ συχνὰ καὶ πιὸ ἔντονα σὲ μειώνουν γιὰ νὰ πείσουν τοὺς ἑαυτούς τους περὶ τοῦ ἀντιθετοῦ.
***
Νὰ κλείνετε τὰ μάτια σας συχνά: τὸ σκοτάδι εἶν’ ἡ μητέρα τοῦ ὀνείρου καὶ τῆς φαντασίας.
***
Μὴν φοβᾶστε τὴ συναναστροφὴ μὲ φθονεροὺς ἀνθρώπους γιατὶ ἄθελά τους ἐνισχύουν τὴν αὐτοπεποίθησή σας: σᾶς καταδεικνύουν μὲ τὸν φθόνο τους σὲ ποιὰ καὶ πόσα σημεῖα εἶστ’ ἀνώτεροι ἀπ’ αὐτούς.
***
Δὲν εἶν’ οἱ ἐπισκέψεις σου στὸν ψυχίατρο ποὺ βελτιώνουν τὴν ψυχική σου ὑγεία. Εἶναι ποὺ οἱ ἐπισκέψεις σου αὐτὲς συμπίπτουν μὲ τὴν ἀπόφαση ποὺ ἐπιτέλους παίρνεις νὰ πετύχῃς μόνος σου μιὰ τέτοια βελτίωση.