Σπασμωδικές κινήσεις του “Υπερσουλτάνου”

Ουδείς αμφιβάλλει ότι ο Τούρκος πρόεδρος θέλει να καταστήσει τη χώρα του ικανή να αναγνωριστεί ως αναγκαίος παίκτης στην ευρύτερη περιοχή. Να εξομαλύνει τις σχέσεις του με τις Αραβικές χώρες, μπαίνοντας σφήνα σ’ αυτές, ένεκα κατάρρευσης των αυταρχικών καθεστώτων τους. Γι’ αυτό προωθεί τη μεγαλομανή επιμονή του, όπως αναφέρει σε άρθρο του ο τέως Κιργισιανός Πρωθυπουργός, ότι έχει προσόντα να πραγματοποιεί τις ιδέες του Πανισλαμισμού, του Νεοοθωμανισμού και του Παντουρκισμού. Ο πρώτος σκοντάφτει στους Σαουδάραβες, ο δεύτερος δεν μπορεί να ευοδωθεί, διότι έχει χάσει τις ευρωπαϊκές χώρες, που επηρέαζε η Οθωμανική Αυτοκρατορία και έτσι ρίχνει το βάρος των προσπαθειών του να επιβληθεί διά του Παντουρκισμού.
Το τελευταίο αποδεικνύεται από τις επεμβάσεις του σε Συρία, Λιβύη, στο Αζερμπαϊτζάν, στην Ουκρανία, στο Κατάρ, σε άλλα Εμιράτα και σε αφρικανικές χώρες της Κεντρικής Ασίας, αλλά αυτές επιδιώκουν συνεργασία, άλλες με Ρωσία, άλλες με ΗΠΑ, αλλά και με την Κίνα για ιστορικούς, οικονομικούς λόγους ή για ασφάλεια.
Τον Σεπτέμβριο του 2021 συγκεντρώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη πολιτικοί ηγέτες μερικών τουρκόφωνων χωρών, μέλη της πρώην ΕΣΣΔ υπό την αιγίδα της Τουρκίας, όπως το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και Ουζμπεκιστάν με την Ουγγαρία και το Τουρκμενιστάν ως παρατηρητές. Η σύνοδος ονομάστηκε Οργάνωση Τουρκόφωνων Κρατών, στόχος της οποίας ήταν η ανεύρεση κοινής συνισταμένης για βελτίωση των συνεργασιών τους στην οικονομική ανάπτυξη, στο εμπόριο και στις επενδύσεις. Την ίδια χρονική περίοδο ο Ερντογάν συναντήθηκε με τον ισχυρό άνδρα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και υπέγραψαν οικονομικές συμφωνίες, ύστερα από αντιπαραθέσεις απ’ το 2011, όταν η Τουρκία υποστήριζε ενεργά κινήματα της Αραβικής Άνοιξης, εμπνευσμένα από τους “Αδελφούς Μουσουλμάνους”.
Τον τελευταίο καιρό είχαν γίνει προσπάθειες αποκλιμάκωσης της κρίσης μεταξύ Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και Κατάρ, σ’ έναν συνεργάτη της Τουρκίας, όπως και εκτόνωση της τελευταίας με την Αίγυπτο. Ας σημειωθεί ότι το Κατάρ λόγω της συνεργασίας τους με την Τουρκία αποβλήθηκε από το Συμβούλιο Συνεργασίας του Αραβικού Κόλπου.
Αυτές τις σπασμωδικές κινήσεις, πολλοί τις συνδέουν με το οικονομικό αδιέξοδο, που βρίσκεται η Τουρκία και στη διεθνή απομόνωσή της. Οι σχέσεις της στις Αραβικές χώρες χρονολογούνται από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά υπάρχουν μνήμες καταπίεσής τους, που καθιστούν αδύνατη κάθε τωρινή προσπάθεια αναθέρμανσης των σχέσεων τους.
Πρόκειται για προσωπική πολιτική του Ερντογάν. Η λίρα πέφτει καθημερινά. Ο πληθωρισμός άγγιξε το 18%. Τούτο δεν το συμμερίζεται ο επιχειρηματικός κόσμος. Του έστειλαν τελεσίγραφο, να επιστρέψει στους αποδεκτούς κανόνες της οικονομίας, γιατί η ακολουθημένη πολιτική θα φέρει αστάθεια. Όλοι στέκονται απέναντί του και τούτο δείχνει ότι χάνει κάθε σύμμαχο και μέσα στη χώρα του. Η κατάσταση είναι τραγική, όταν οι πολίτες στέκονται στην ουρά ν’ αγοράσουν μια “φρατζόλα ψωμί” ή μισό κουλούρι!
Κι όμως το ενδιαφέρον του “υπερσουλτάνου” είναι ο διαστημικός δορυφόρος που ‘στειλε απ’ το Κανάβεραλ και η κατασκευή της διώρυγας που θα ενώσει τον Εύξεινο Πόντο με τη Μεσόγειο, την οποία ονόμασε «Τουρκική Θάλασσα».
Εμείς επαφιέμεθα σε δηλώσεις συμπάθειας των ξένων, οι οποίοι ποτέ δεν παίρνουν σοβαρά τις προκλήσεις της Τουρκίας εις βάρος μας και δεν θα πάρουν σαφή θέση υπέρ ημών, που απειλούμεθα με «casus belli», αν επιχειρήσουμε να εφαρμόσουμε το δικαίωμα εφαρμογής του δικαίου της θάλασσας του Modego Bay!