Δουλεύουν τόσο καλά όσο και οι άντρες. Αρκετές φορές και καλύτερα. Μπορούν να συνδυάζουν οικογένεια και επάγγελμα αριστοτεχνικά. Επιπλέον έχουν το προτέρημα να ασχολούνται παράλληλα με πολλές διαφορετικές δουλειές και να ανταπεξέρχονται με επιτυχία, τη στιγμή που οι άντρες συνάδελφοί τους πελαγώνουν κάνοντας μόνο μία.
Ο 21ος αιώνας –δυστυχώς- δεν έφερε και πολλές αλλαγές για τις γυναίκες. Φαινομενικά θεωρείται ότι υπάρχει «ισότητα» στα δύο φύλα, όμως οι γυναίκες συνεχίζουν να αμείβονται λιγότερο από τους άντρες που κάνουν την ίδια δουλειά με εκείνες, έχουν να αντιμετωπίσουν σεξουαλική παρενόχληση και μπούλινγκ στον χώρο εργασίας και γενικότερα όταν πρόκειται για «υψηλές» θέσεις, σπανίως προτιμώνται.
Με αφορμή την ημέρα της γυναίκας –δυο μέρες πριν- ελάτε να κάνουμε παρέα ένα ταξίδι στο χρόνο και να θυμηθούμε γυναίκες που έκαναν την επανάστασή τους και «τίναξαν» από πάνω τους την προκαθορισμένη «μοίρα» των θηλυκών, ξεχωρίζοντας μάλιστα σε τομείς που θεωρούνταν «αντροκρατούμενοι» και «απαγορευτικοί» για το «ασθενές φύλο».
Emilie du Chatelet (1706 – 1749)
Κόρη του Επικεφαλής του Γαλλικού Δικαστηρίου, η Εμιλί ντε Σατελέ, παντρεύτηκε τον μαρκήσιο ντε Σατελέ το 1725 και γέννησε τρία παιδιά. Στην ηλικία ωστόσο των 27 ετών αποφάσισε πως η ζωή της νοικοκυράς δεν ήταν εκείνο που ζητούσε και άρχισε να διαβάζει μαθηματικά και φυσική. Το ενδιαφέρον της για τις επιστήμες εντάθηκε όταν γνώρισε και δημιούργησε παράνομη σχέση με τον Βολταίρο, ο οποίος επίσης τις αγαπούσε. Μάλιστα, προκειμένου να πειραματίζεται, έφτιαξε στο κάστρο που διέμενε ένα μικρό εργαστήριο και μελετούσε επί μακρόν τη φύση της φωτιάς. Ωστόσο, η μεγαλύτερη συνεισφορά της στην επιστήμη ήταν η μετάφραση του Principia, του διάσημου έργου του Νεύτωνα, στα γαλλικά. Σε ηλικία 43 ετών η Εμιλι ερωτεύτηκε έναν νέο στρατιωτικό. Έκανε σχέση μαζί του, έμεινε έγκυος και λίγο μετά πέθανε από επιπλοκές στη γέννα.
Caroline Herschel (1750 – 1848)
Η Καρολίνα Χέρσελ ήταν για χρόνια η «Σταχτοπούτα» της οικογένειας της. Υπηρετούσε τους γονείς και τον αδελφό της και έκανε ό,τι περνά από το χέρι της για να είναι δίπλα τους όπου χρειαζόταν. Έμαθε να τραγουδά, για να συνοδεύει τον αδελφό της, και όταν εκείνος έκανε στροφή στην καριέρα του και άρχισε να διαβάζει αστρονομία, εκείνη έκανε το ίδιο και… ερωτεύτηκε τον ουρανό και τα μυστικά του. Η Καρολίνα ανακάλυψε νέα νεφελώματα και συστάδες αστεριών και ήταν η πρώτη γυναίκα που ανακάλυψε κομήτη! (συνολικά ανακάλυψε 8). Η δουλειά της ήταν τόσο σημαντική και πρωτοποριακή που δημοσιεύτηκε από την Βασιλική Εταιρία, ενώ ήταν η πρώτη που αμειβόταν για την επιστημονική της εργασία. Πέθανε σε ηλικία 97 ετών, έχοντας λάβει μεγάλη αναγνώριση και τιμές για τις ανακαλύψεις της. Ανάμεσα στα βραβεία της και ένα χρυσό μετάλλιο από την Βασιλική Εταιρία Αστρονομίας.
Mary Anning (1799 – 1847)
Το 1811 ο αδελφός της Μέρι Ανινγκ ανακάλυψε κάτι που έμοιαζε με σκελετό κροκόδειλου σε έναν λόφο κοντά στο σπίτι της οικογένειας. Μοιράστηκε με την 11χρονη αδελφή του την ανακάλυψή και η Μέρι, γοητευμένη από το εύρημα κατάφερε να «ξεθάψει» ένα κρανίο και περίπου 60 σπονδύλους από το θαμμένο ζώο, τα οποία πωλήθηκαν σε ιδιωτικό συλλέκτη για 23 λίρες. Ο σκελετός τελικά αποδείχτηκε πως δεν ανήκε σε κροκόδειλο, αλλά σε κάποιο είδος δεινόσαυρου, που τελικά ονομάστηκε ιχθυόσαυρος (το ψάρι-σαύρα). Αυτό, αποτέλεσε την αρχή της καριέρας της Μέρι ως «κυνηγού απολιθωμάτων». Μετά τον ιχθυόσαυρο ανακάλυψε απολιθώματα που ανήκαν σε πλειόσαυρο, πτεροδάκτυλο και εκατοντάδες ακόμα που επέτρεψαν στους επιστήμονες να έχουν μια πλήρη εικόνα του κόσμου πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια. Η Μέρι είχε ελάχιστη «επίσημη» μόρφωση και έμαθε μόνη της ανατομία, γεωλογία και παλαιοντολογία. Αξίζει να σημειωθεί ότι επιστήμονες από όλον τον κόσμο (ακόμα και από την Νέα Υόρκη) ταξίδευαν στο Lyme Regis της Αγγλίας, όπου έμενε και δούλευε η Μέρι για να την συμβουλευτούν.
Lise Meitner (1878 – 1968)
Όταν η Λίζα Μέιτνερ τελείωσε το σχολείο σε ηλικία 14 ετών δεν επιτρεπόταν στα κορίτσια στην Αυστρία να προχωρήσουν στο πανεπιστήμιο. Εκείνη όμως ήταν αποφασισμένη να μελετήσει τη ραδιενέργεια. Όταν έκλεισε τα 21 επιτράπηκε πια στα κορίτσια να σπουδάσουν σε ανώτερα Ιδρύματα και έτσι, μετά από δυο χρόνια εντατικής μελέτης κατάφερε να περάσει στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Ήταν άριστη στα μαθηματικά και τη φυσική και ολοκλήρωσε το διδακτορικό της το 1906. Η Λίζα είχε γράψει στη Μαρί Κιουρί ζητώντας της να δουλέψει μαζί της, αλλά δεν υπήρχε θέση ανοικτή στο Εργαστήριο του Παρισιού, οπότε αποφάσισε να πάει στο Βερολίνο και να δουλέψει δίπλα στον Otto Hahn. Το γεγονός όμως ότι ήταν Αυστριακή, Εβραία και… γυναίκα της έκλεισε όλους τους δρόμους για τα εργαστήρια και τις διαλέξεις και της επιτρεπόταν να δουλεύει μόνο στα …υπόγεια, χωρίς να φαίνεται η συνεισφορά της. Η Λίζα έφυγε με τον Hahn στη Σουηδία με την άνοδο των Ναζί και εκεί, ανακάλυψαν πως τα άτομα ουρανίου μπορούσαν να διασπαστούν όταν «βομβαρδίζονταν» με νετρόνια. Η έρευνά τους, η οποία τελικά οδήγησε στην ανακάλυψη της ατομικής βόμβας έδωσε στον Hahn το βραβείο Νόμπελ το 1944. Η Λίζα αγνοήθηκε βροντερά από την επιτροπή των Νόμπελ… Μετά το τέλος του πολέμου αρνήθηκε να επιστρέψει στη Γερμανία και συνέχισε την έρευνά της στη Στοκχόλμη μέχρι τα 80 της.
Irène Curie-Joliot (1897 – 1956)
H μεγαλύτερη κόρη του Πιέρ και της Μαρί Κιουρί ακολούθησε τα βήματα των γονιών της και μεγαλούργησε στα εργαστήρια. Η διατριβή της αφορούσε το πολώνιο, ένα από τα δυο χημικά στοιχεία που ανακάλυψε η μητέρα της. Παντρεύτηκε τον Φρεντερίκ Ζολιό, έναν από τους βοηθούς της μητέρας της. Η Ιρέν και ο Φρεντερίκ δούλευαν παρέα στο εργαστήριο, μελετώντας την δομή του ατόμου. Το 1934 ανακάλυψαν την τεχνητή ραδιενέργεια «βομβαρδίζοντας» αλουμίνιο, βόριο και μαγνήσιο με σωματίδια άλφα παράγοντας ισότοπα αζώτου, φωσφόρου, πυριτίου και αργιλίου. Ένα χρόνο αργότερα τιμήθηκαν με το βραβείο Νόμπελ Χημείας. Η Μαρί και η Ιρέν Κιουρί είναι η πρώτη περίπτωση μητέρας – κόρης που τιμώνται με νόμπελ. Η Ιρέν πέθανε από λευχαιμία το 1956.
Για περισσότερα δείτε και τα:
www.smithsonianmag.com/science-nature/ten-historic-female-scientists-you-should-know-84028788
http://cwp.library.ucla.edu, https://www.nobelprize.org
