Η ιστορία είναι γεμάτη λαμπρά μυαλά που οραματίστηκαν, σχεδίασαν και υλοποίησαν πρωτοποριακές ιδέες βελτιώνοντας με τις ανακαλύψεις τους τις συνθήκες διαβίωσης μας. Ωστόσο, για κάποιους από αυτούς τους εμπνευσμένους εφευρέτες, τα επιτεύγματά τους ακολούθησε πρόωρος και ίσως ύποπτος θάνατος. Άλλοι είχαν στοχοποιηθεί για την επαναστατική τους δράση, άλλοι ήταν μπλεγμένοι σε πολιτικές ίντριγκες και κάποιοι έπεσαν θύμα τραγικών δυστυχημάτων. Σήμερα, οι «Ιστορίες από τον Κόσμο” κάνουν μια έρευνα για τις συνθήκες θανάτου σπουδαίων εφευρετών, που έφυγαν αφήνοντας πίσω τους αναπάντητα ερωτηματικά. Ήταν απλώς άτυχοι ή μήπως οι ανακαλύψεις τους & οι ιδέες τους, τους έκαναν στόχους?
Ο Louis le Prince, ο κινηματογράφος και η μυστηριώδης εξαφάνιση
Ο Louis Le Prince βρισκόταν μόνο ένα βήμα στο να κάνει επανάσταση στον τομέα της ψυχαγωγίας. Τέλη του 19ου αιώνα, είχε δημιουργήσει την τεχνολογία εκείνη που θα έκανε τον κινηματογράφο πραγματικότητα, αρκετά πριν τον Thomas Edison και τους σύγχρονούς του. Συγκεκριμένα, το 1888, γύρισε με επιτυχία το «Roundhay Garden Scene», μια σύντομη σεκάνς που θεωρείται η πρώτη κινηματογραφική ταινία στην ιστορία. Και ενώ ήταν έτοιμος να παρουσιάσει επίσημα στο κοινό την εφεύρεσή του, ο Louis Le Prince εξαφανίστηκε μυστηριωδώς ενώ ταξίδευε με τρένο από τη Ντιζόν στο Παρίσι. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ, όπως ποτέ δεν έλαβε και το επίσημο «χειροκρότημα» για την εφεύρεση. Οι θεωρίες για την εξαφάνιση του Le Prince είναι πολλές και αυξάνονται διαρκώς. Μια δημοφιλής θεωρία συνομωσίας εμπλέκει τον Thomas Edison, υποδηλώνοντας ότι πιθανότατα εκείνος ενορχήστρωσε την εξαφάνιση του Le Prince για να εξαλείψει τον ανταγωνισμό. Εξάλλου ο Edison ήταν γνωστός για την επιθετική κατοχύρωση και υπεράσπιση των εφευρέσεών του. Υπάρχει μια θεωρία που αφορά στα οικογενειακά του Le Prince, δηλαδή ότι πιθανώς τον «έβγαλαν από τη μέση» για κληρονομικά ζητήματα. Και τέλος υπάρχει η θεωρία που αναφέρει ότι ο εφευρέτης έπεσε θύμα βιομηχανικής κατασκοπείας, δηλαδή ότι η πρωτοποριακή εφεύρεση του Le Prince τον έκανε στόχο ισχυρών συμφερόντων που δεν ήθελαν μια τέτοια πολύτιμη τεχνολογία να παραμείνει στα χέρια του. Για την ιστορία πάντως, να αναφέρουμε ότι ο Le Prince θεωρείται «πατέρας της κινηματογράφησης» από το 1930.
Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο με την ιστορία εδώ: https://youtu.be/ill2cgCyTUc
Και διαβάστε περισσότερα εδώ: https://harpers.org/archive/2022/04/who-killed-louis-le-prince-on-the-forgotten-father-of-film
Ο Rudolf Diesel, η μηχανή ντίζελ και ένα πτώμα που δεν αναγνωρίστηκε επίσημα
Ο Rudolf Diesel, εφευρέτης της μηχανής ντίζελ, εξαφανίστηκε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με το SS Dresden το 1913. Η εφεύρεση του Diesel υποσχόταν να μεταμορφώσει τις παγκόσμιες βιομηχανίες προσφέροντας αποτελεσματικότερη εναλλακτική λύση από τον ατμό με τον οποίο κινούνταν μέχρι τότε τα πλοία. Κάτι που σήμαινε επί της ουσίας ότι οι μεγιστάνες του άνθρακα και του πετρελαίου θα είχαν πλέον σοβαρότατο ανταγωνιστή. Η τελευταία φορά που είδε κάποιος τον Rudolf Diesel ήταν να δειπνεί μαζί με τους συνεπιβάτες του προτού αποσυρθεί στην καμπίνα του για να κοιμηθεί. Αρκετές μέρες αργότερα, ένα πτώμα σε αποσύνθεση, που πιστεύεται ότι ήταν του Diesel ανασύρθηκε από τη Βόρεια Θάλασσα. Το πτώμα δεν αναγνωρίστηκε ποτέ με βεβαιότητα. Οι θεωρίες γύρω από το θάνατο του Ντίζελ είναι δεκάδες: από προσωπικές έως γεωπολιτικές. Κάποιοι εικάζουν ότι αντίπαλα κράτη έβγαλαν από τη μέση τον Diesel, δεδομένου ότι ο κινητήρας ντίζελ θα άλλαζε τη δυναμική της ναυτικής ισχύος. Άλλοι πως πανίσχυρες πετρελαϊκές, φοβούμενες ότι η οικονομική παντοδυναμία τους κινδυνεύει, οργάνωσαν τον θάνατό του για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους. Υπάρχουν και θεωρίες συνομωσίας που λένε πως ο Diesel μόνος του σκηνοθέτησε τον θάνατό του για να γλυτώσει από δυσβάσταχτα χρέη και πολιτικές πιέσεις. Παρά τις εκτεταμένες έρευνες, η εξαφάνιση του Diesel παραμένει μυστήριο.
Διαβάστε περισσότερα στο: www.history.com/this-day-in-history/inventor-rudolf-diesel-vanishes
Ο Alexander Bogdanov, η μετάγγιση αίματος και ο μολυσμένος δότης
Ο Alexander Bogdanov, ήταν Ρώσος γιατρός, φιλόσοφος και πρωτοπόρος στον τομέα της μετάγγισης αίματος. Πίστευε ότι οι μεταγγίσεις μπορούσαν να αναζωογονήσουν το ανθρώπινο σώμα, να αντιστρέψουν τη γήρανση και να παρατείνουν τη ζωή. Το 1926, ίδρυσε το Ινστιτούτο Μετάγγισης Αίματος στη Μόσχα και πραγματοποίησε πολυάριθμα πειράματα στον εαυτό του και σε άλλους. Οι πιο τολμηροί ισχυρισμοί του έλεγαν πως η μετάγγιση αίματος προσφέρει βελτιωμένη ενέργεια, διανοητική διαύγεια και σωματική ζωτικότητα. Το 1928, ο Μπογκντάνοφ μετάγγισε αίμα στον εαυτό του από έναν μαθητή του που είχε μολυνθεί -χωρίς να το γνωρίζει- του από ελονοσία και φυματίωση. Σε λίγες μέρες, ο Μπογκντάνοφ αρρώστησε και πέθανε. Και παρότι ο θάνατός του αποδόθηκε επίσημα σε μόλυνση, ορισμένοι πιστεύουν ότι ο θάνατος ήταν προμελετημένος. Θεωρίες αναφέρουν πως ο Μπογκντάνοφ, ο οποίος είχε πέσει σε δυσμένεια από τον στενό κύκλο του Λένιν, υπονομεύτηκε σκόπιμα από πολιτικούς αντιπάλους που θεώρησαν το έργο του απειλή για τις σοβιετικές ιδεολογίες. Η μόλυνση του φοιτητή δότη ενισχύει το σενάριο ότι ο θάνατος δεν ήταν τυχαίος, δεδομένης της επιρροής του Μπογκντάνοφ στην επιστημονική κοινότητα, και -το κυριότερο- ότι ήταν μπολσεβίκος. Παρά τις θεωρίες, καμία περαιτέρω έρευνα δεν έγινε για τον θάνατο του επιστήμονα, ούτε για την πορεία της υγείας του δότη. Και τούτο από μόνο του, αρκεί για να πυροδοτεί το μυστήριο.
Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο εδώ: https://youtu.be/XyXIq0Piqoc
Και διαβάστε περισσότερα εδώ: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11616305 και εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Bogdanov
Η Karen Wetterhahn
Η Karen Wetterhahn, κορυφαία χημικός και τοξικολόγος, συνέβαλε σημαντικά στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα βαρέα μέταλλα επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία. Το 1996, δούλευε με διμεθυλυδράργυρο, μια ουσία που γνώριζε ότι ήταν εξαιρετικά τοξική. Κατά τη διάρκεια πειράματος, μερικές σταγόνες της επικίνδυνης χημικής ουσίας χύθηκαν κατά λάθος στο χέρι της – στο οποίο φυσικά φορούσε γάντι. Παρά τα αυστηρά πρωτόκολλα ασφαλείας, ο διμεθυλυδράργυρος διαπέρασε τα γάντια λάτεξ και έφτασε στο δέρμα της, Μήνες αργότερα, η Wetterhahn άρχισε να εμφανίζει νευρολογικά συμπτώματα, όπως μπερδεμένη ομιλία και δυσκολία στο περπάτημα. Τελικά έπεσε σε κώμα και πέθανε μέσα σε ένα χρόνο. Ενώ ο θάνατός της χαρακτηρίστηκε επίσημα ως ατύχημα, ορισμένοι αμφισβήτησαν αυτή την τυχαιότητα. Η έρευνα της Wetterhahn θα οδηγούσε σε αυστηρότερους κανονισμούς σχετικά με τη χρήση του υδράργυρου, κάτι που προφανώς σήμαινε σημαντικές οικονομικές συνέπειες για τις βιομηχανίες που εξαρτώνταν από το συγκεκριμένο μέταλλο. Κάποιοι θεωρούν ότι ο θάνατός της ήταν αποτέλεσμα σαμποτάζ, πως κάποιοι μπήκαν στο εργαστήριό της με σκοπό να διασφαλίσουν πως η επιστήμονας θα εκτεθεί στη θανατηφόρο ουσία. Η ταχύτητα των συμπτωμάτων της, το ότι η ουσία διαπέρασε -υποτιθέμενα ασφαλή- γάντια συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να αποτελούν αμφιλεγόμενα σημεία, τροφοδοτώντας τις θεωρίες για τις πραγματικές συνθήκες θανάτου της Wetterhahn.
Διαβάστε περισσότερα στο: www.nationalgeographic.com/science/article/poison-toxic-tales και το https://en.wikipedia.org/wiki/Karen_Wetterhahn
Την επόμενη εβδομάδα, ακολουθεί το δεύτερο μέρος
