«Κοιτώντας μόνο τη δική του δουλειά ο καθένας μας, όπως μας έλεγαν και παλιά, τα πράγματα δεν αλλάζουν», τόνισε ο επικεφαλής του Ποταμιού στη συνέντευξη που έδωσε στην ιστοσελίδα neolaia.gr και σε νέους ανθρώπους που του έθεσαν ερωτήματα για όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν.
Στη συνέντευξη αναφέρθηκαν: «Εγώ άφησα την ωραία μου δημοσιογραφική ζωή – ξέρεις είναι πολύ ωραίο να είσαι δημοσιογράφος, να κάνεις την πιο πετυχημένη εκπομπή στο μεγαλύτερο κανάλι της χώρας, να είσαι στο απυρόβλητο, να σε χειροκροτεί ο κόσμος – κι αποφάσισα κάποια στιγμή ότι κάνοντας μόνο τη δουλειά μου, αυτό που λέγαμε παλιά κοίτα τη δουλειά σου και μη σε νοιάζει τίποτα,τα πράγματα δεν αλλάζουν. Κι έτσι αποφάσισα να κάνω το Ποτάμι. Να δώσω ένα παράδειγμα στον κόσμο και να μπορούν να πουν κυρίως οι νέοι, αφού ο Θεοδωράκης το τόλμησε ας το τολμήσω κι εγώ».
Στο ερώτημα που του έθεσαν για το ποια πιστεύει πως είναι τα βασικά προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεκαθάρισε πως κυρίαρχο πρόβλημα είναι ένα, ο κομματικός ζυγός.
«Το πρόβλημα των πανεπιστημίων είναι ένα, είναι ο κομματικός ζυγός είτε υπό τη μορφή της κοινωνικής πολιτικής είτε υπό τη μορφή των μικρών ή μικρομέγαλων οργανώσεων που δρουν στα πανεπιστήμια για το καλό των κομμάτων τους κι όχι για το καλό των πανεπιστημίων. Δηλαδή, θεωρώ ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα – αν είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας – είναι ότι τα πανεπιστήμια δεν είναι στα χέρια των φοιτητών, δεν είναι στα χέρια των καθηγητών, δεν είναι στα χέρια αυτού που λέμε πανεπιστημιακή κοινότητα σε κάθε χώρα αλλά είναι στα χέρια των κομμάτων αυτού που εγώ αποκαλώ κομματικό ζυγό της χώρας.
Σε κάποιες περιπτώσεις δεν έχουμε φοιτητικές παρατάξεις αλλά παραρτήματα των κομματικών οργανώσεων μέσα στα πανεπιστήμια. Οραματίζομαι ένα πανεπιστήμιο που οι φοιτητές θα παίρνουν οι ίδιοι τις αποφάσεις για το πανεπιστήμιο τους και όχι ο οποιοσδήποτε κομματικός ινστρούκτορας».
Ο επικεφαλής του Ποταμιού μίλησε και για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αναλύοντας τη σαφή θέση του κινήματος στο θέμα αυτό. «Είμαι υπέρ των μη κερδοσκοπικών, μη κρατικών πανεπιστημίων», είπε ο Σταύρος Θεοδωράκης και διευκρίνισε τι εννοεί. «Είμαστε υπέρ της ύπαρξης μη κρατικών πανεπιστημίων και νομίζω ότι η χώρα έχει χάσει μια μεγάλη ευκαιρία να έχει μη κρατικά πανεπιστήμια πράγμα που θα της έδινε πάρα πολλά εφόδια, θα ερχόταν πάρα πολύ κόσμος από το εξωτερικό και ειδικά από τις αραβικές χώρες που θέλουν να σπουδάσουν στην Ελλάδα και από τις βαλκανικές. Και αντί αυτού έχουμε τους Έλληνες φοιτητές να πηγαίνουν να σπουδάσουν στα Τίρανα, στη Ρουμανία, στη Βουλγαρία, στην Τουρκία,την Ιταλία και σε κάποια καλή περίπτωση στην Αγγλία και στην Αμερική. Θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μη κρατικά πανεπιστήμια εκμεταλλευόμενοι και τον μύθο της χώρας μας αλλά κάποιοι άνθρωποι πάλι από τους κομματικούς ζυγούς αυτό το απέτρεψαν».
Στο δύσκολο ερώτημα αν υπάρχει ελπίδα για το μέλλον αυτής της χώρας και αν αξίζει να παλέψει κανείς γι’ αυτό ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε
«Η Ελλάδα της κρίσης μπορεί να γίνει και μία Ελλάδα της μεγάλης ευκαιρίας. Όταν ξεκινάς από πολύ χαμηλά έχεις πολύ μεγάλο περιθώριο να ξαναχτίσεις κάτι καινούργιο. Φαντάζομαι ότι σε αρκετούς από τους ανθρώπους που μας ακούνε αυτό είναι και λίγο γραφικό αλλά είναι ένα τεράστιο περιθώριο και νομίζω ότι έχοντας μία πολύ μορφωμένη γενιά μπορούμε να ξαναχτίσουμε τη χώρα χωρίς τα λάθη του παρελθόντος. Αυτή τη προσπάθεια πρέπει να κάνουμε για να μπορέσουμε σε γρήγορο χρονικό διάστημα να έχουμε και τους καλύτερους μισθούς και μία μεγαλύτερη ασφάλιση στην εργασία και να ξανακάνουμε όνειρα».
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ρωτήθηκε με ποιο κόμμα θα επέλεγε να συνεργαστεί αν αυτό έπρεπε να κάνει. «Υπάρχουν σε όλο το πολιτικό σύστημα σοβαροί άνθρωποι. Δεν είναι ο κανόνας διότι τα κόμματα έχουν φτιαχτεί με μία λογική του παραλόγου άρα αυτοί που επιπλέουν, αυτοί που βγαίνουν στην πρώτη γραμμή είναι συνήθως οι παράλογοι πρωταγωνιστές των κομμάτων αλλά υπάρχουν και στο ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις που έχουν ενδιαφέρον που είναι συγγενείς μας για να το πω πιο απλά. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω μια μεγάλη συγγένεια με κάποια πράγματα που λέγονται στην αριστερά αλλά υπάρχουν και στιγμές που τραβάω τα μαλλιά μου και χάνω τα μυαλά μου».
Στο δύσκολο ερώτημα αν είναι υπέρ της νομιμοποίησης της μαριχουάνας στη χώρα μας ξεκαθάρισε: «Είμαι υπέρ ν’ αποφασίζουν για τις εξαρτησιογόνες ουσίες οι γιατροί και όχι οι πολίτικοι. Δηλαδή πιστεύω πως πρέπει να περάσουμε σ’ ένα πιο φιλελεύθερο αμερικανικό μοντέλο. Πιστεύω πως η ιατρική χρήση της κάνναβης, που προωθούν πολλές πολιτείες της Αμερικής είναι μια σωστή πολιτική, πρέπει να δοκιμαστεί και στην Ελλάδα. Πειραματικά έχει δοκιμαστεί σε κάποιες περιοχές της Ευρώπης. Νομίζω λοιπόν πως πρέπει να βάλουμε την πολιτική των ναρκωτικών, όχι να τη συζητάνε οι βουλευτές, όχι να τη συζητάνε τα πολιτικά γραφεία των κομμάτων, αλλά να τη συζητάνε οι επαΐοντες , οι γιατροί και οι άνθρωποι που ξέρουνε τις συνέπειες από τη χρήση αυτών των ουσιών».
