Στα ίχνη της στάχτης που άφησε η “μεγάλη έκρηξη” η οποία οδήγησε στη δημιουργία του σύμπαντος, φιλοδοξεί να βρεθεί η “Πασιφάη”, ένα καινοτόμο πείραμα με συντονιστή το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Το πείραμα αναμένεται να δώσει τα πρώτα αποτελέσματά του σε περίπου 2 χρόνια και για τις ανάγκες του θα αξιοποιηθούν τα αστεροσκοπεία του Σκίνακα στην Κρήτη και του Σάδερλαντ στη Νότια Αφρική παρέχοντας ένα πανόραμα του ουρανού.
Τα παραπάνω έκανε γνωστά η καθηγήτρια του Τμήματος Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Βασιλική Παυλίδου στο πλαίσιο της ομιλίας που πραγματοποίησε το Σάββατο στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου με θέμα “Το σκοτεινό σύμπαν”. Την εκδήλωση διοργάνωσαν ο Σύλλογος Φίλων Αστρονομίας Κρήτης, ο Δήμος Χανίων και η ΚΕΠΠΕΔΗΧ – ΚΑΜ.
Μιλώντας στα “Χ.ν.” η κα Παυλίδου διευκρίνισε ότι οι ανακαλύψεις σχετικά με τα “μυστικά” του σύμπαντος είναι διαρκώς επιταχυνόμενες. Διευκρίνισε πάντως ότι το επόμενο βήμα σχετικά με τον επιταχυντή του CERN προϋποθέτει πολλά χρήματα και ένα μεγάλο τεχνολογικό άλμα. «Ωστόσο, στο μεσοδιάστημα, δηλαδή μέχρι να φτιάξουμε έναν ακόμα μεγαλύτερο επιταχυντή, μπορούμε να κάνουμε πρόοδο μελετώντας τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος που μπορούν να μας δώσουν πληροφορίες για τις υψηλές ενέργειες. Τότε που το σύμπαν είναι υπέρ-πυκνο και υπέρ-θερμο», εξήγησε και συμπλήρωσε ότι εκεί -και συγκεκριμένα στο να ρίξει “φως” στην παλαιότερη ακτινοβολία που μπορεί να ανιχνευτεί- στοχεύει το πείραμα “Πασιφάη” που θα διαρκέσει τουλάχιστον 5 χρόνια. «Δεν θα τη δούμε αυτή την ακτινοβολία με την “Πασιφάη” αλλά η “Πασιφάη” θα ανοίξει τον δρόμο για να την δούμε», εξήγησε η κα Παυλίδου.
ΟΙ “ΑΔΕΛΦΕΣ” ΤΗΣ ΓΗΣ
Ερωτηθείσα για τις πρόσφατες ανακαλύψεις πλανητών που έχουν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στην επιστημονική κοινότητα η καθηγήτρια του Πανεπιστήμιου Κρήτης ανέφερε σχετικά: «Πρόκειται πραγματικά για μια πολύ συναρπαστική ανακάλυψη κυρίως γιατί μας δείχνει ότι οι πλανήτες στο μέγεθος της Γης και μέσα στην κατοικήσιμη ζώνη, εκεί δηλαδή όπου οι θερμοκρασίες είναι ιδανικές για την ανάπτυξη ζωής, είναι πάρα πολύ κοινοί. Μιλάμε για πλανήτες που βρέθηκαν γύρω από έναν ερυθρό νάνο, δηλαδή ένα μικρό αστέρι που είναι πάρα πολύ κοινά στο σύμπαν και άρα εφόσον υπάρχουν 3 πλανήτες μέσα στην κατοικήσιμη ζώνη γύρω από αυτό το αστέρι, τότε αντίστοιχοι πλανήτες πρέπει να υπάρχουν παντού». Ωστόσο, όπως τόνισε, η ανακάλυψη των πλανητών δεν συνεπάγεται ότι υπάρχει και ζωή σε αυτούς: «Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να πάνε σωστά για να αναπτυχθεί ζωή. Να δούμε πόσα αστέρια γεννιούνται στον γαλαξία, πόσα από αυτά τα αστέρια έχουν πλανήτες, πόσοι από αυτούς τους πλανήτες είναι στην κατοικήσιμη ζώνη και μετά έρχεται το μεγάλο άγνωστο. Δηλαδή σε τέτοιου είδους πλανήτες ποια είναι η πιθανότητα να αναπτυχθεί ζωή. Αυτό δεν το γνωρίζουμε. Έχουμε μόνο ένα πλανήτη που ξέρουμε με ζωή κι αυτός είναι ο δικός μας. Άρα θα μπορούσαν να υπάρχουν πάρα πολλοί πλανήτες ιδανικοί για να αναπτυχθεί ζωή αλλά η πιθανότητα να αναπτυχθεί ζωή στον καθένα από αυτούς είναι εξαιρετικά μικρή. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που δεν ξέραμε και τώρα βρήκαμε είναι ότι αυτοί οι πλανήτες είναι πολύ κοινοί».
