Ο εµβληµατικός καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων αναµένεται να ξανανοίξει τις πόρτες του στο κοινό, πλήρως αποκαταστηµένος από την τροµερή πυρκαγιά που ξέσπασε εκεί τον Απρίλιο του 2019, τον ∆εκέµβριο του 2024. Η Notre Dame χρειάστηκε περίπου δυο αιώνες για να ολοκληρωθεί (σ.σ: ξεκίνησε να χτίζεται το 1163 και η κατασκευή της ολοκληρώθηκε µερικώς το 1260, αφού στην πορεία των χρόνων υπέστη αρκετές τροποποιήσεις και επεκτάσεις). Χαρακτηρίστηκε Μνηµείο Παγκόσµιας Κληρονοµιάς της UNESCO και ετησίως δέχεται εκατοµµύρια τουριστών, οι οποίοι θαυµάζουν από κοντά την εξαιρετική αρχιτεκτονική της. Το µνηµείο αποτελεί ορόσηµο του Παρισιου και ήταν η έµπνευση για το διάσηµο µυθιστόρηµα «Η Παναγία των Παρισίων» του Β. Ουγκό. Ο ίδιος ο συγγραφέας έγραφε στον πρόλογο του βιβλίου το 1831, πως στη σκοτεινή πλευρά ενός από τους πύργους του ναού παρατήρησε µια σκαλισµένη λέξη, στα ελληνικά. Ηταν η λέξη «ανάγκη». Και αµέσως σκέφτηκε πως εκείνος που σκάλισε τη λέξη, πιθανότατα χαµένος στη λήθη πλέον, θα πρέπει να ήταν πολύ δυστυχής. «Ο άνδρας που έγραψε αυτή τη λέξη σε αυτόν τον τοίχο χάθηκε εδώ και πολλούς αιώνες (…) η λέξη µε τη σειρά της έσβησε από τον τοίχο της εκκλησίας, η εκκλησία η ίδια θα σβηστεί, σύντοµα ίσως, από το πρόσωπο της Γης», γράφει ο Ουγκό εξηγώντας πως ήταν εκείνη η λέξη που «ζωντάνεψε» τον χαρακτήρα του Κουασιµόδου. Σήµερα, οι «Ιστορίες από τον Κόσµο», σας προτείνουν µια βόλτα στα άδυτα της Παναγίας των Παρισίων για να ανακαλύψουµε παρέα την ταραχώδη ιστορία και τα συναρπαστικά µυστικά της. Ετσι, την (επόµενη) φορά που θα επισκεφθείτε το µνηµείο, η οπτική σας θα είναι εντελώς διαφορετική & πολύ πιο διεισδυτική.
Οι «πόρτες του διαβόλου»
Η απίστευτη πολυπλοκότητα των µεταλλικών στοιχείων στις κύριες θύρες της Notre Dame εξακολουθεί να εκπλήσσει τους ειδικούς. Με τα περιορισµένα εργαλεία που διέθεταν οι τεχνίτες του Μεσαίωνα, είναι εκπληκτικό πώς δηµιουργήθηκε τέτοιο αριστούργηµα. Τα µεταλλικά στοιχεία στις πόρτες ήταν έργο ενός νεαρού φιλόδοξου µεταλλουργού που ονοµαζόταν Biscornet. Ανυποµονώντας να αποδείξει την αξία του σφυρηλάτησε στροβιλιζόµενα σχήµατα τόσο όµορφα όσο «ο ίδιος ο Παράδεισος». Τελικά, µετά από µήνες επίπονης εργασίας, το έργο εγκαταστάθηκε στις κύριες πόρτες του ναού. Οι σύγχρονοί του δεν µπορούσαν να πιστέψουν ότι αυτό το θαύµα δηµιουργήθηκε από ανθρώπινο χέριο. Τότε, κυκλοφόρησαν φήµες ότι ο Biscornet είχε κάνει συµφωνία µε τον ∆ιάβολο για να ολοκληρώσει τα µεταλλικά στοιχεία και να δοξαστεί. Ηταν και το όνοµά του, που δεν βοηθούσε καθόλου (σ.σ: Biscornet στα γαλλικά σηµαίνει δύο κέρατα), οπότε οι δαιµονικές συνδηλώσεις θεωρήθηκαν προφανείς! Οι ιερείς της Παναγίας των Παρισίων δήλωσαν ότι πόρτες του ναού δεν θα άνοιγαν παρά µόνο µετά από αγιασµό. Τελικά ο Biscornet πέθανε λίγο µετά, πιθανόν λόγω άγχους ή εξάντλησης από τη δουλειά και τις διαρκείς κατηγορίες. Οι Παριζιάνοι θεώρησαν πως ο θάνατός του επιβεβαίωσε τις φήµες: ο ∆ιάβολος του άρπαξε την ψυχή, ως µέρος της ανίερης συµφωνίας. Παρά την φήµη των µεταλλικών στοιχείων, οι ιερείς του ναού επέλεξαν να τα διατηρήσουν και έτσι σήµερα, οι επισκέπτες µπορού να θαυµάσουν το αριστούργηµα του Biscornet.
∆ιαβάστε περισσότερα στο: https://afrenchfryeinparis.com/2017/02/28/the-devil-doors-of-paris-and-the-rumor-that-killed-a-man
Γοτθική αρχιτεκτονική µε «άρωµα» Μέσης Ανατολής
Η Notre Dame θεωρείται γοτθικό κτίσµα και η γοτθική αρχιτεκτονική θεωρείται ευρωπαϊκή. Ωστόσο, η έρευνα αποκαλύπτει ότι υπάρχει σε αυτήν µεγάλη επιρροή από τη Μέση Ανατολή! Για παράδειγµα, οι πύργοι της Notre Dame µοιάζουν σαν σταγόνες νερού µε εκείνους συριακής εκκλησίας του 5ου αιώνα µε την ονοµασία Qalb Lozeh. Λέγεται πως οι Φράγκοι σταυροφόροι του 12ου αιώνα πήραν µαζί τους τα βασικά σχέδια ναών, που στην πορεία λειτούργησαν ως αφετηρία του γοτθικού ρυθµού. Ετσι οι γοτθικές αψίδες είναι ουσιαστικά «δάνεια» από το Ισλάµ, αφού τις βλέπουµε για πρώτη φορά στο τέµενος Ibn Tulun στο Κάιρο, ορισµένοι θόλοι (όπως το παράθυρο του ρόδου) έχουν τις ρίζες τους στο παλάτι των Αβασιδών στο Ιράκ, το οποίο χρονολογείται από τον 8ο αιώνα. Το παλάτι των Umayyad κοντά στην Ιεριχώ αποτέλεσε «έµπνευση» για τα διακοσµητικά βιτρό στα παράθυρα του καθεδρικού και το κωδωνοστάσιο ήταν «αντιγραφή» ενός αντίστοιχου σε τζαµί της ∆αµασκού.
∆ιαβάστε περισσότερα και στο: www.nationalgeographic.com/travel/article/gothic-is-more-complicated-than-you-think
Ιερή Συµµετρία
Οι ειδικοί στη σηµειωτική ισχυρίζονται ότι υπάρχει ιερή συµµετρία στα αρχιτεκτονικά στοιχεία της Παναγίας των Παρισίων, η οποία έγινε πρότυπο για τους µεταγενέστερους γοτθικούς καθεδρικούς ναούς. Πρόκειται για αριθµούς και σύµβολα που κωδικοποιούν θεολογικά µηνύµατα και µοτίβα. Λέγεται λοιπόν πως ολόκληρος ο καθεδρικός µπορεί να διαβαστεί ως κείµενο ή να παροµοιαστεί µε ύµνο στον Θεό. Το 7 θεωρείται θεϊκός αριθµός της τελειότητας και επαναλαµβάνεται σε όλο τον ναό: χωρίζεται σε επτά πτέρυγες, οριζόντιες και κάθετες, που η κάθε µια έχει επτά στηρίγµατα. Το κύριο επίπεδο του ναού έχει ύψος περίπου 14 µέτρα, όπως και η Κιβωτός του Νώε, δηλώνοντας πως το κτίριο προστατεύει τους πιστούς του θεού. Η ενότητα του Χριστού µε τους 12 αποστόλους και τις 12 φυλές του Ισραήλ αποτυπώνεται στα 12 µικρά παρεκκλήσια. Και αυτά είναι µόνο η αρχή…
∆ιαβάστε περισσότερα στο: https://clarifyingcatholicism.org/essays/an-architectural-and-theological-analysis-on-notre-dame-cathedral-of-paris-france
Η φιλοσοφική λίθος
Το 1923, ένα περίεργο βιβλίο µε τίτλο Le Mystere des Cathedrales (σ.σ: «Το Μυστήριο των Καθεδρικών Ναών») εµφανίστηκε στο Παρίσι και προκάλεσε σάλο στους αποκρυφιστικούς κύκλους. Ο συγγραφέας του, γνωστός ως «Fulcanelli», ισχυρίστηκε ότι τα µυστικά της αλχηµείας είναι εµφανή στους τοίχους της Παναγίας των Παρισίων. Εχει ενδιαφέρον ότι αρκετοί ιστορικοί τέχνης αποδέχονται σε µεγάλο βαθµό ότι η Παναγία των Παρισίων αποτελεί «κείµενο» αλχηµιστών. Και τούτο επειδή η οροφή του Βόρειου Πύργου είναι στολισµένη µε την εικόνα ενός αλχηµιστή που φοράει «καπέλο µάγου». Η κύρια πόρτα του καθεδρικού ναού, λέγεται ότι κρύβει το «κλειδί» για τη Φιλοσοφική Λίθο, την περιζήτητη ουσία που µετατρέπει τα βασικά µέταλλα σε χρυσό και είναι το ελιξίριο της ζωής. Η κεντρική στήλη της πύλης απεικονίζει µια γυναίκα και µια σκάλα εννέα σκαλοπατιών, τη «scala philosophorum», που αντιπροσωπεύει τα εννέα βήµατα της αλχηµικής εργασίας. Και αυτά είναι µόνο µερικά από τα εµφανή «σύµβολα».
∆ιαβάστε περισσότερα στο: https://afrenchfryeinparis.com/2015/06/27/the-mist-the-magic-the-medieval-message-notre-dames-best-kept-secret
Τα φαντάσµατα στη σκεπή
Τα παλιά κτίσµατα συνήθως συνοδεύονται από ιστορίες φαντασµάτων. Η Notre Dame, στα τόσα χρόνια υπαρξής της, δεν θα µπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα, και θεωρείται από πολλούς στοιχειωµένη. Υπάρχουν θρύλοι για ένα φάντασµα που χτυπά τις καµπάνες τα Χριστούγεννα, για επτά αποκεφαλισµένους άντρες που αναζητούν τα κεφάλια τους τις νύχτες µε καταιγίδα, ακόµα και για τον δηµιουργό των µεταλλικών στοιχείων στις πόρτες του ναού, τον Biscornet, ότι περιπλανιέται εκεί τα βράδια και «καταριέται» το έργο του. Η πιο συχνή διήγηση είναι εκείνη µε δυο γυναίκες που ίπτανται στη στέγη και πετούν ανάµεσα στα πέτρινα γκάργκοιλ. Ο θρύλος λέει ότι µια µέρα του Οκτώβρη, το 1882, µια νεαρή γυναίκα ζήτησε να ανέβει στον πύργο. Οι φρουροί αρνήθηκαν γιατί η γυναίκα δεν είχε συνοδό (σ.σ: τότε οι κυρίες δεν µπορούσαν να πηγαίνουν όπου ήθελαν χωρίς συνοδεία). Απογοητευµένη, η κοπέλα συνέχισε να περιπλανιέται στο ναό µέχρι που συνάντησε µια ηλικιωµένη γυναίκα. Μίλησαν, γνωρίστηκαν και αποφάσισαν να ζητήσουν να επισκεφθούν παρέα τα πάνω διαζώµατα που οδηγούσαν στους πύργους. Οι φρουροί τις άφησαν και οι γυναίκες ανέβηκαν. Λίγο αργότερα ξέσπασε καταιγίδα. Οι φρουροί άκουσαν µια τροµακτική κραυγή και είδαν πως η νεαρή γυναίκα είχε πέσει από τον πύργο πάνω στα αιχµηρά κιγκλιδώµατα, µε αποτέλεσµα να σκοτωθεί. ∆εν βρήκαν ποτέ την ηλικιωµένη κυρία. Τα φαντάσµατά τους, υποτίθεται πως έχουν µείνει στους πύργους και περιπλανώνται στην αιωνιότητα….
∆ιαβάστε περισσότερα στο: https://afrenchfryeinparis.com/2019/04/17/walking-with-ghosts
