Να είναι ένας πεντάγνωμος Μάρτης, κατσούφης και μελαγχολικός, να είναι πρωί και να βρίσκεσαι ανάμεσα στα παιδιά των Νηπιαγωγείων των Εκπαιδευτηρίων Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου! Να σε διαποτίζουν ως τα κατάβαθα της ψυχής σου παιδιάστικες μοσχοβολιές, καμωμένες από αθωότητα και τρυφεράδα, να σε κοιτούν ήλιοι φεγγοβόλοι, τα ματάκια τους, να σε κερνούν χαμόγελα κι αγκαλιές… να συζητάς μαζί τους με πολλή σοβαρότητα για τα παραμύθια σου και για χίλια μύρια άλλα πράγματα, να σε μαγεύει η… σοφία τους, να τους δείχνεις πώς να φτιάχνουν χάρτινα αστεράκια… να κυλούν τα λεπτά κι οι ώρες χωρίς να το καταλαβαίνεις, χωρίς να νοιάζεσαι για τις διαθέσεις του Μάρτη, γιατί έχεις γύρω και μέσα σου ολάκερη και λιόχαρη την Ανοιξη!… Και με το πιο όμορφο χαμόγελό σου να φωτογραφίζεσαι μαζί της-τους!!!.. Κι ύστερα να πρέπει να την-τα αποχαιρετίσεις, νιώθοντας κιόλας νοσταλγία…
Υ.Γ.: Ναι, πέρασα καλά, πολύ καλά, το πρωινό της Τετάρτης, 15 του Μάρτη, στον φιλόξενο κι όμορφο χώρο της βιβλιοθήκης, Αγγελε Μητρέλη! Και σ’ ευχαριστώ πολύ, για τη συνεργασία! Πάμπολλα ευχαριστώ και στα υπέροχα παιδιά και στις νηπιαγωγούς, και στον φίλο και διευθυντή Βαγγέλη Ηλιόπουλο, για την πρόσκληση! Σας ευχαριστώ!!!