“Στα μονοπάτια της ζωής και της αγάπης”

Η έκδοση ενός βιβλίου αποτελεί πάντα ένα σημαντικό γεγονός. Απαιτεί πολύ κόπο, χρόνο, μελέτη, γνώσεις, καθαρό μυαλό, ευθύνη γι’ αυτό που σκέφτεσαι να γράψεις, φαντασία, ήθος και ευαισθησία.
Ο κάθε συγγραφέας καταθέτει το απόσταγμα της γνώσης του, της πνευματικής πείρας, τον προβληματισμό του σ’ ένα πλήθος θεμάτων που κάποτε διάβασε, βίωσε, έζησε…
Τον κ. Τυραϊδή τον ήξερα και τον θαύμαζα ως ποιητή ρομαντικό, τρυφερό, ερωτικό.
Τώρα τον απολαμβάνω συγγραφέα. Το βιβλίο του «Διηγήματα του χωριού και της στάνης», το διάβασα χωρίς διακοπή, γιατί με συντρόφευσε σ’ ένα ταξίδι μου στην Αθήνα. Διακρίνεται στα γραπτά του το ανθρώπινο ήθος, η καθαρή ματιά που διεισδύει σ’ έμψυχο και άψυχο πάνω στη γη. Με ταπείνωση, απλότητα, ρομαντισμό και πολλές φορές πόνο, υμνεί τον απλό, φτωχό, κατατρεγμένο άνθρωπο και με τον ίδιο σεβασμό τιμά την πανίδα και χλωρίδα του όμορφου τόπου που τον γέννησε. Τα παιδικά χρόνια γεμάτα ψυχικά τραύματα ανεξίτηλα από λογής – λογής ακούσματα της γερμανικής κατοχής και κυρίως του εμφύλιου σπαραγμού με σκοτωμούς, ξεριζωμούς, βασανιστήρια, φτώχεια, δραματικά βιώματα που μια ευγενική ψυχή δεν μπορεί να ξεπεράσει και να ξεχάσει.
Με παρόμοια συναισθήματα συνεχίζει και στο δεύτερο βιβλίο του «Στα μονοπάτια της ζωής και της αγάπης», με ήθη και έθιμα του τόπου του και με ανεπτυγμένο κι εδώ το θρησκευτικό του συναίσθημα. Παρακαλεί και εύχεται για ειρήνη, ελευθερία, δημοκρατία, πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια. Τα διηγήματα και των δύο βιβλίων του στηρίζονται σε αληθινές ιστορίες, στολισμένα με την ταλαντούχα πένα και την φαντασία του δημιουργού τους. Μια συνύπαρξη ανθρώπων, διαφορετικών ιδεολογιών και χαρακτήρων μέσα στην ομορφιά της φύσης, που προβληματίζουν τον αναγνώστη καθώς αναβιώνουν σκηνές του χθες, παρμένες προφανώς από τις ρίζες μας και την προγονική μας κληρονομιά. Μας ταξιδεύει σε τόπους και ανθρώπους δικούς του, αγαπημένους, ρομαντικούς μα και πολύ σκληρούς ενίοτε. Η αποδοχή και η αγάπη στα ψυχικά και διανοητικά ταραγμένα άτομα είναι εμφανής στα διηγήματά του. Με μαεστρία θα μας περιγράψει τον “Άρχοντα” εκμεταλλευτή, τον καταδότη, τον Αντάρτη, τον Εθνικόφρονα, τη μάγισσα… μα και τον φιλότιμο και φιλόξενο, τον ανθρωπιστή και δημοκράτη…
Κύριε Τυραϊδή ευχαριστώ για τα βιβλία που μου δωρίσατε…
Να έχετε την υγεία σας, την οικογένειά σας, τη διαύγεια πνεύματος και την όρεξη για να μας χαρίζετε τέτοιες συγκινήσεις όμορφες.
Να ξαναδιαβάσουμε για το “Ρήγα τ’ ουρανού που έγερνε ματωστάλακτος στην αγκαλιά της ερωμένης του της Δύσης”, για “τον ξενύχτη και πεισματάρη Αυγερινό που αρνιόταν επίμονα να κρυφτεί στην αγκαλιά του πατέρα του Ουρανού” και για τον αιώνιο φίλο των ερωτευμένων το χλωμό φεγγάρι…
Εσείς κ. Δημήτρη κάνετε μάλλον παρέα με τους αϊτούς και δεν αιχμαλωτίζεται η σκέψη σας στα κλουβιά της λογικής. Είναι ελεύθερη, πεάει και δημιουργεί… Συνεχίστε.
Με εξαιρετική τιμή
Βιργινία Μανουσογιαννάκη – Κατάκη