(2014 ΕΓΧ 113’) Επιστημονικής φαντασίας, βασισμένη στην Ιαπωνική γραφική νουβέλα, «All You Need is Kill», του Χιρόσι Σακουραζάκα Σκην.: Νταγκ Λάιμαν Μουσ.: Κρίστοφ Μπεκ Ηθ.: Τομ Κρουζ, Έμιλι Μπλαντ, Μπιλ Πάξτον, Τζέρεμι Πίβεν, Νόα Τέιλορ, Σαρλότ Ρίλεϊ, Τζόνας Άρμστρονγκ, Μαριάν Ζαν Μπατίστ
Η κατάρα… της επανεκκίνησης… του βιολογικού κύκλου της ζωής… Ο Γουίλιαμ Κέιτζ, είναι αξιωματικός του στρατού, χωρίς όμως να έχει πολεμήσει, μέχρι τη μέρα που πρόκειται να συμμετάσχει σε κάτι που, μοιάζει με αποστολή αυτοκτονίας. Αφού σκοτώνεται μέσα σε δευτερόλεπτα, ο Κέιτζ βρίσκει τον εαυτό του σε μια ανεξήγητη δίνη στο χρόνο, που τον υποχρεώνει να ζήσει την ίδια βίαιη μάχη, πολεμώντας και πεθαίνοντας ξανά…και ξανά. Αλλά σε κάθε μάχη, ο Κέιτζ είναι ικανός να προσεγγίσει τους εχθρούς του με ιδιαίτερη δεξιότητα, αφού βελτιώνει την απόδοσή του χάρη στις συμβουλές της πολεμίστριας Ειδικών Δυνάμεων, Ρίτα Βρατάσκι.
Καθώς ο Κέιτζ και η Ρίτα αναλαμβάνουν να πολεμήσουν τους εξωγήινους, η κάθε επανάληψη, τους φέρνει ένα βήμα πιο μπροστά στην εξέλιξη της μάχης… Η ταινία είναι βασισμένη στο Ιαπωνική γραφική νουβέλα, που εστιάζεται στην επιμονή και την ανθρώπινη θέληση. Ο Κέιτζ αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη μάχη και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε επιτυχώς καθημερινά, παρά τις δυσκολίες. «Η ιδέα ενός χαρακτήρα, ο οποίος δίνει την ίδια μάχη ξανά και ξανά κάθε μέρα έχει μεταφορική έννοια. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν είναι ικανός να αλλάξει τον κόσμο, αλλά ούτε και τους συνανθρώπους του. Μπορούμε όμως να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Αντίστοιχα και ο Γουίλιαμ Κέιτζ, μπορεί μόνο να ελέγχει τις δικές του πράξεις και να εστιάσει στον εαυτό του. Συγχρόνως όμως, αν μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας, συνεπάγεται πως μπορούμε να αλλάξουμε και τον κόσμο. Το παραπάνω σκεπτικό αποτέλεσε για εμένα ένα από τα μεγαλύτερα κίνητρα για να σκηνοθετήσω αυτήν την ταινία», ισχυρίζεται ο Νταγκ Λίμαν, σκηνοθέτης και παραγωγός της ταινίας. «Είναι μια ταινία με νόημα που βάζει το κοινό σε σκέψη, και που παράλληλα συνδυάζει δράση και χιούμορ», συνεχίζει ο Λίμαν. «Αναμφισβήτητα μία από τις μεγαλύτερες ταινίες στις οποίες έχω συμμετάσχει και η πιο πρωτοποριακή όσον αφορά το σενάριο», δηλώνει η πρωταγωνίστρια Έμιλι Μπλαντ. Χαρακτηριστικό της ταινίας είναι η δομή της, η οποία ορίζεται από την έννοια του χρόνου. «Η δομή της ιστορίας συμβολίζει μια συνεχή εξέλιξη. Ενώ ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά, ο Γουίλιαμ Κέιτζ δεν αισθάνεται πότε το ίδιο γιατί εξελίσσεται σαν χαρακτήρας. «Η διαρκής εξέλιξη στον χαρακτήρα του αποτέλεσε ένα μεγάλο κίνητρο για εμένα να τον υποδυθώ», αναφέρει ο Τομ Κρουζ.
«Η συστηματική άρνηση του Κέιτζ για να πολεμήσει, του δημιουργεί ταυτόχρονα μια απροσδόκητη επιμονή να δώσει την ίδια μάχη ξανά και ξανά… Αυτό είναι ένα γοητευτικό στοιχείο στην πλοκή της ταινίας», σύμφωνα με τον Νταγκ Λίμαν. «Από τα πιο πρωτότυπα σενάρια, που έχουν ως κεντρικό θέμα τη μάχη», δηλώνει ο παραγωγός Τζέφρεϊ Σίλβερ. Η απρόσμενη έλξη που αναπτύσσεται μεταξύ του Γουίλιαμ και της Ρίτα αποτελεί ένα παράδοξο, αφού κάθε φορά που συναντιούνται είναι σαν να μην έχουν γνωριστεί ποτέ. Αυτό προσθέτει μία δόση χιούμορ στην ταινία. Ο Γουίλιαμ αποκτά την υπερδύναμη που κάποτε είχε η Ρίτα. Επομένως, μόνο εκείνος μπορεί να ανατρέψει την έκβαση της μάχης με τους εξωγήινους. Αρχικά η Ρίτα γίνεται μέντορας του, ώστε να τον βοηθήσει να το πετύχει. Στην πορεία όμως, τον ερωτεύεται και αναπτύσσεται μια ιστορία αγάπης. Η παραγωγή της ταινίας έγινε στο Λονδίνο, και τα γυρίσματα έγιναν στην Αγγλία και τη Γαλλία. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα γυρίσματα της ταινίας, και συγκεκριμένα της σκηνής του ελικοπτέρου, πραγματοποιήθηκαν στην Trafalgar Square του Λονδίνου, η οποία παραχωρήθηκε για τους σκοπούς των γυρισμάτων για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ο χώρος δεν έχει διατεθεί σε κανέναν άλλον στο παρελθόν, εκτός του Βρετανικού στρατού, και για επείγοντα μόνο περιστατικά.
Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ
(2014 ΕΓΧ 119’) από Παρασκευή 06/06/14 Επιστημονικής φαντασίας Σκην.: Γουόλι Φάιστερ Μουσ.: Μίκαελ Ντάνα Ηθ.: Τζόνι Ντεπ, Κέιτ Μάρα, Μόργκαν Φρίμαν, Ρεμπέκα Χολ, Κίλιαν Μέρφι, Πολ Μπέτανι, Κολ Χάουζερ, Κλίφτον Κόλινς Τζούνιορ
Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο… ένα τεράστιο βήμα προς το χάος… Ο Δρ. Γουίλ Κάστερ, είναι ένας επιφανής ερευνητής, καταξιωμένος στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης. Εργάζεται για τη δημιουργία μιας μηχανής ικανής να επεξεργάζεται το σύνολο της ανθρώπινης γνώσης, με στόχο την κατασκευή ενός «αισθαντικού» ηλεκτρονικού υπολογιστή, ο οποίος θα συνδυάζει την απόλυτη συλλογική νοημοσύνη, όλη την καταγεγραμμένη γνώση και πληροφορία του πλανήτη, με το πλήρες φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Τα εξαιρετικά αμφιλεγόμενα πειράματά του τον έχουν κάνει διάσημο σε όλο τον πλανήτη, όμως την ίδια στιγμή τον κατέστησαν νούμερο ένα στόχο ανάμεσα σε εξτρεμιστικές αντί-τεχνολογικές ομάδες, οι οποίες δε διστάζουν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να ανακόψουν τη δράση του. Πρόκειται για ομάδες που απαρτίζονται από ορκισμένους εχθρούς και πιστούς πολέμιους της θεωρίας του, οι οποίοι όμως στην προσπάθειά τους να καταστρέψουν τον Γουίλ, πετυχαίνουν άθελά τους να παίξουν καταλυτικό ρόλο στην εφαρμογή και ανάδειξη της επαναστατικής του φόρμουλας… Καταφέρνουν να του δώσουν την ευκαιρία να συμμετάσχει, ο ίδιος, στην πρώτη επιτυχημένη, έμπρακτη μορφή «Κυριαρχίας»! Οι δυο πιο στενοί του συνεργάτες του Γουίλ, η σύζυγος Έβελιν και ο καλύτερός του φίλος, Μαξ Γουότερ, έχουν έντονες ανησυχίες και αμφιβολίες, με το αν πρέπει να εφαρμόσουν την «Κυριαρχία».
Ο χειρότερος, όμως, φόβος, τους κατακλύζει όταν συνειδητοποιήσουν ότι η άσβεστη δίψα του Γουίλ για γνώση, εξελίσσεται σε μια φαινομενικά πανταχού παρούσα αναζήτηση της εξουσίας. Και το πιο τρομακτικό στοιχείο σε όλα αυτά είναι, ότι ενδεχομένως να μην υπάρχει τρόπος να μπει τέλος σε όλη αυτή τη διαδικασία…
Όταν συνδεθεί στο διαδίκτυο, η αισθαντική μηχανή μπορεί ακαριαία να ξεπεράσει τα όρια που θέτει η Βιολογία. Η αναλυτική της ισχύς θα ξεπερνά σημαντικά τη συλλογική νοημοσύνη κάθε νοήμονος ανθρώπου στην Ιστορία. Φανταστείτε μια τέτοια οντότητα, εφοδιασμένη με το πλήρες φάσμα συναισθημάτων, ακόμη και την αυτοσυναίσθηση. Αυτό είναι «Κυριαρχία». Αποτελεί η Τεχνητή Νοημοσύνη απειλή για τον τρόπο με τον οποίον ζούμε τη ζωή μας σήμερα; Ίσως όχι ακόμη, αλλά τι πρόκειται να συμβεί άραγε, αν η εξέλιξή των υπολογιστών περάσει σε δεύτερο επίπεδο, όταν όχι μόνο θα μπορούν να σκέφτονται, αλλά και να αισθάνονται; Τοποθετημένη σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, η «Κυριαρχία» εξερευνά τη ρεαλιστική πιθανότητα, κατά την οποία οι άνθρωποι στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν έναν καλύτερο, πιο άνετο και αυτοσυντηρούμενο κόσμο με τη χρήση της τεχνολογίας, καταφέρνουν να πάνε ένα βήμα πιο πέρα.
Και αφού και τα συναισθήματα δεν έχουν μόνο θετική όψη… Όπως μια μηχανή θα έχει τη δυνατότητα να αισθανθεί την καλοσύνη, δεν θα έχει αντίστοιχα και τη δυνατότητα να αισθανθεί και την απειλή; Ο Γουόλι Φάιστερ, επιτυχημένος Διευθυντής Φωτογραφίας, ο οποίος κάνει με την πολυαναμενόμενη «Κυριαρχία» το σκηνοθετικό του ντεμπούτο αναφέρει: «Με συνεπήρε η ισχύς και η βαρύτητα των ιδεών, στη συγκεκριμένη ιστορία, οι οποίες έχω την εντύπωση ότι απασχολούν πολύ τους ανθρώπους αυτή τη στιγμή.» Η «Κυριαρχία» εστιάζει στο, ότι η κατάσταση που ονομάζουμε «Τεχνολογική Μοναδικότητα» μπορεί να επιτευχθεί. Και ο Γουόλι Φάιστερ σχολιάζει: «Όπως το ορίζουμε και μέσα στην ταινία, ‘Μοναδικότητα’, είναι ουσιαστικά η μεταφόρτωση του ανθρώπινου μυαλού σε έναν υπέρ-υπολογιστή: αντιγράφουμε την κάθε σύναψη, κάθε νευρώνα, κάθε κομμάτι της δραστηριότητας του εγκεφάλου και τα τοποθετούμε σε μια μηχανή, η οποία στην πορεία γίνεται «ευαίσθητη».
Η ταινία έχει ως στόχο να σκιαγραφήσει και να αναλύσει την καταλυτική για τη ζωή μας, σημασία των μηχανημάτων (που οι ίδιοι δημιουργούμε) και το πώς, κατά συνέπεια, αυτά τα μηχανήματα ελέγχουν, ουσιαστικά, τον πολιτισμό μας. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως, σαν ανθρωπότητα, βαδίζουμε πάνω σε ένα συγκεκριμένο μονοπάτι. Οπότε σ’ αυτή την περίπτωση η ταινία φωτίζει την κατεύθυνση και ενδεχομένως τον προορισμό της ανθρωπότητας, σε 10 με 20 χρόνια από τώρα. Έναν προορισμό, συναρπαστικό, επαναστατικό… αλλά εξίσου αμφίβολο και ανησυχητικό… Μήπως όμως μπορούσε κανείς να φανταστεί, έστω, και μια παράγραφο αλήθειας, όταν ο Ιούλιος Βερν έγραφε το «Ταξίδι στη Σελήνη»΄;;;
