Στα “προσφυγονήσια”

Τα όσα συμβαίνουν στα νησιά του Αιγαίου, δεν περιγράφονται με λόγια. Η πραγματικότητα, για όσους τα επισκέπτονται, υπερβαίνει κάθε όριο φαντασίας. Κινητοποιήθηκαν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στη Μόρια της Μυτιλήνης. Η εξέγερση θεωρήθηκε ως εχθρική απειλή και αντιμετωπίστηκε ως αναρχική πράξη, που δεν εμπνέει κανένα αίσθημα ασφάλειας στους κατοίκους. Τούτο πυροδοτεί προϋποθέσεις για ανεξέλεγκτες καταστάσεις, πράγμα που νομιμοποιεί τους πολίτες, να λένε, ότι έχουν εξαντλήσει την υπομονή τους και βρίσκονται σε αδιέξοδο. Ζητούν, λοιπόν, απ’ την πολιτεία να ληφθούν επιτακτικά μέτρα και να κηρυχθούν τα νησιά σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Η παραβατικότητα έχει φθάσει στο απροχώρητο.
Οι συρράξεις μεταξύ αλλοδαπών είναι καθημερινές. Οπου κοιτάξει κανείς, θα δει ομάδες ανθρώπων, να περιφέρονται ασκόπως. Κλέβουν, ενοχλούν, ασχημονούν, κάνουν καταλήψεις περιουσιών, κόβουν αιωνόβιες ελιές, φτιάχνουν παραπήγματα όπου να ’ναι, να στεγασθούν.
Οι τοπικές κοινωνίες, που πρώτα στήριζαν και υπέθαλπταν τους μετανάστες, τώρα υποφέρουν. Τα βράδια οι ντόπιοι κλείνονται στα σπίτια τους λόγω ανασφάλειας. Κυβερνητικοί παράγοντες στις διαμαρτυρίες των νησιωτών έκαναν λόγο ότι οι κινητοποιήσεις δημιουργούνται από υποκινητές, στοχοποιώντας μερικές απ’ τις υπάρχουσες Μ.Κ.Ο., στις οποίες δουλεύουν και τις χρησιμοποιούν για παραβατικές συμπεριφορές, πόρω απέχοντες από παροχές ασύλου.
Η κατάσταση των Μ.Κ.Ο. δεν ήταν διαχειρίσιμη. Εκαναν δουλειές, που δεν ελέγχονταν, ούτε φορολογούνταν. Ποιος ήταν ο ρόλος τους; Από πού χρηματοδοτούνταν εκτός του ΟΗΕ και της ΕΕ; Οι ξένες ΜΚΟ μας αγνοούσαν ως χώρα. Πίσω από αυτή την ιστορία υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα και όπου μυρίζει πολύ χρήμα δημιουργούνται στεγανά. Μήπως, όμως, κρύβονται άλλοι παράγοντες, να κάνουν οι Μ.Κ.Ο. τις ρυπαρές δουλειές, που δεν μπορούν να φέρουν σε πέρας αυτοί; Ποιος ελέγχει τα άτομα των Μ.Κ.Ο. και τη συμπεριφορά τους, όταν φεύγουν απ’ τα νησιά, πηγαίνουν στην Τουρκία κι ύστερα ξαναγυρίζουν;
Γι’ αυτό η κυβέρνηση στο Ν/Σ περί “Εθνικού Μηχανισμού Διαχείρισης Κρίσεων” του Υπ. Προστασίας του Πολίτη έφερε τροπολογία για το καθεστώς πιστοποίησης των Μ.Κ.Ο. Στόχος της τροπολογίας είναι ο έλεγχος και η δράση των Μ.Κ.Ο. στην οποία καθορίζονται τρεις βασικές αρχές. Η σύσταση μητρώου μελών και εργαζομένων στις Μ.Κ.Ο., ο τρόπος επιχορήγησής των μέσω των Δήμων, επαναπροσδιορισμό των αρμοδιοτήτων του Εθνικού Συντονιστή και άλλες διατάξεις περί του μεταναστευτικού.
Η τροπολογία ψηφίστηκε από τη Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ είπε “παρών” και τ’ άλλα κόμματα έδωσαν αρνητική ψήφο. Η απογραφή, που επιχειρείται δεν είναι άσχημη. Το “παρών” όμως του ΣΥΡΙΖΑ είναι ακατανόητο για τον πολύ κόσμο. Γιατί έχει εφευρεθεί αυτή η μεσοβέζικη, η ασταθής λύση της ψηφοφορίας; Τι πάει να πει “παρών”; Δεν λέμε ούτε “ναι”, ούτε “όχι”. Είναι σαν το “νίπτω τας χείρας μου” του Πιλάτου; Δεν βρίσκεται κανείς να καταργήσει αυτό το είδος της ψήφου; Από τις 450 Μ.Κ.Ο. μόνο οι 87 έχουν καταγραφεί στο μητρώο μελών Μ.Κ.Ο. που είχε θεσμοθετηθεί από το 2012, αλλά δεν ετηρείτο. Αν οι Μ.Κ.Ο. δεν δραστηριοποιούνται σε ενέργειες κοινωνικού και ανθρωπιστικού χαρακτήρα, βάσει κανόνων διαπίστωσης και πιστοποίησης των φυσικών προσώπων, είναι καλύτερα, να μην υπάρχουν.