Είναι ίσως καιρός να αντιληφθούμε πως η πατρίδα μας (όχι η κυβέρνηση) βρίσκεται στα πρόθυρα κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής κατάρρευσης.
Δεν αναφέρομαι στην κυβέρνηση γιατί είναι πασιφανές ότι βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, μη αντιλαμβανόμενη τα δεινά που καθημερινά πολλαπλασιάζονται στον ελληνικό λαό.
Δεν θα αναφερθώ (το έχω άλλωστε επισημάνει πολλές φορές) στο θέμα του κλεισίματος δρόμων και τελωνείων από ομάδες αγροτών με αποτέλεσμα την κατάρρευση της οικονομίας, αλλά στο τεράστιο θέμα των λαθρομεταναστών που κυριολεκτικά έχουν πλημμυρίσει τα νησιά μας.
Σήμερα όλα τα τουριστικά γραφεία του εξωτερικού ακυρώνουν όλες τις κρατήσεις στα νησιά αυτά που μόνο από τον τουρισμό περίμεναν για να επιβιώσουν.
Η ανέξοδη (φιλευσπλαχνία) των κυβερνώντων (θυμηθείτε όλοι οι μετανάστες είναι καλοδεχούμενοι και τους δίνουμε έξι μηνών άδεια παραμονής), αυτό το ξεχαρβάλωμα των Αρχών οδήγησε την Ευρώπη να μας απειλεί με κλείσιμο των συνόρων με όλα τα τραγικά για τη χώρα μας αποτελέσματα.
Δεν μπορούν να καταλάβουν μία απλή αλήθεια (όταν σε ένα σπίτι που χωρά π.χ. πέντε άτομα βάλεις πενήντα πέντε, θα σκοτωθούν μεταξύ τους).
Ας μην φανεί ούτε υπερβολικό ούτε κυνικό, είναι δυστυχώς η αλήθεια.
Το γεγονός ότι οι κάτοικοι των νησιών δεν θέλουν καταυλισμούς προσφύγων σημαίνει πολλά πράγματα, αυτό ας γίνει κατανοητό και ας μην εθελοτυφλούμε στην πραγματικότητα.
Ήδη στο Καστελόριζο είναι διπλάσιος ο αριθμός των μεταναστών από τους κατοίκους και οι κάτοικοι έχουν ήδη πάρα πολλά προβλήματα.
Είναι δυστυχώς παντελώς ανίκανοι να αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος και το εστιάζουν μόνο από την ανθρωπιστική πλευρά του θέματος (που βέβαια όλους μας αγγίζει) ξεχνώντας πως μία κυβέρνηση πρέπει να ξέρει πότε πρέπει να παίρνει δύσκολες αποφάσεις για το γενικότερο καλό.
Θα μπορούσαν να δημιουργούσαν προσωρινά καταλύματα σε νησάκια ακατοίκητα που με τη βοήθεια της Ευρώπης θα είχαν στέγη και τρόφιμα.
Εκεί θα μπορούσαν να γίνει σωστός έλεγχος ώστε αυτοί που πραγματικά πρέπει να βοηθηθούν να έχουν την κατάλληλη αντιμετώπιση.
Το να στέλνουν καραβιές στον Πειραιά απλά μεταφέρουν το πρόβλημα στις μεγάλες πόλεις όπου δημιουργούνται τα γκέτο με όλα τα τραγικά αποτελέσματα.
Η βοήθεια προς τους μετανάστες με μόνο γνώμονα το συναίσθημα χωρίς την πολιτική πραγματικότητα είναι ένα μεγάλο λάθος και αυτό ας το αντιληφθούν όλες οι δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις, γιατί όταν το μεταναστευτικό ξεφύγει, θα δουν δυστυχώς τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής να εκτινάσσονται και αυτό είναι το λιγότερο.
Υ.Γ. Γιατί δεν στέλνουν τους ανθρώπους αυτούς σε μουσουλμανικά κράτη όπως η Σαουδική Αραβία που είναι αχανής χώρα;