«Ασφάλεια και ελευθερία δεν πάνε μαζί και μια κατάσταση μεγάλης ασφάλειας σημαίνει μια κατάσταση μεγάλης ανελευθερίας», σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο “Χαΐνης” Δημήτρης Αποστολάκης απευθυνόμενος το πρωί της Τετάρτης σε μαθητές των Χανίων και προτρέποντάς τους να μην ακολουθήσουν στη ζωή τους την πεπατημένη αλλά να ανοίξουν το δικό τους δρόμο.
Η αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Χανίων ήταν κατάμεστη από μαθητές από διαφορετικά σχολεία που είχαν έρθει για να παρακολουθήσουν ένα διαφορετικό ανοιχτό μάθημα που οργάνωσαν εκπαιδευτικοί και μαθητές του ΕΠΑΛ Ακρωτηρίου.
Ένα μάθημα το οποίο “πάντρεψε” τη ζωντανή μουσική, τη λογοτεχνία και την εικαστική δημιουργία και στο οποίο έδωσαν το “παρών” μέσα από τις σύγχρονες τεχνολογίες οι Δημήτρης Αποστολάκης και Θανάσης Παπακωνσταντίνου.
Υπό τον γενικό τίτλο “Το τραγούδι στη διδασκαλία της Λογοτεχνίας – τρία μουσικά παραμύθια για τη Φύση, τον Έρωτα και την Ελευθερία” και με “κορμό” τρία τραγούδια των Αποστολάκη και Παπακωνσταντίνου (“Ο θάνατος του παλικαριού”, “Το χρυσό κλουβί” και “Η ουρά του αλόγου”), οι μαθητές του ΕΠΑΛ Ακρωτηρίου είχαν μελετήσει στο πλαίσιο του μαθήματος της λογοτεχνίας και παρουσίασαν εργασίες για τους στίχους των τραγουδιών των δύο δημιουργών και τα παραδοσιακά στοιχεία που αυτά εμπεριέχουν, ενώ ορχήστρα του σχολείου ερμήνευσε ζωντανά τα τραγούδια και παράλληλα μαθητές του Τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών εμπνεύστηκαν ζωγραφιές, οι οποίες πλαισίωσαν τις ομιλίες και τη μουσική παράσταση.
«Ίσως για κάποιους είναι λίγο οξύμωρο. Είμαστε ΕΠΑΛ κι όμως είμαστε σήμερα εδώ για να παρουσιάσουμε λογοτεχνία, ποίηση και καινούριους τρόπους διδακτικής πρακτικής», επεσήμανε κατά τον χαιρετισμό της η διευθύντρια του ΕΠΑΛ – Π. ΕΠΑΛ Ακρωτηρίου Ιωάννα Κίτσου και πρόσθεσε ότι η εκδήλωση αυτή «είναι μια απάντηση στον τρόπο που θα μπορούσε κανείς την εποχή της μονότονης και πληκτικής επανάληψης που επιβάλλει ο εκπαιδευτικός μηχανισμός, να μην αφεθεί να βουλιάξει μέσα στη βαρεμάρα και να μην φθαρεί από τον μηχανισμό αλλά να μπορεί να αφυπνίζεται κάθε φορά από την ομορφιά της δουλειάς του».
Υπεύθυνος για την εκδήλωση ήταν ο φιλόλογος του σχολείου Γιώργος Χαρχαλάκης: «Η εκδήλωση αυτή υπηρετεί τη διαδικασία του μαθήματος. Όπως και στη ζωή έτσι και στο σχολείο συγκρούονται δύο διαφορετικοί κόσμοι: από τη μία είναι εκείνος του ανταγωνισμού, του εξεταστικού μαραθώνιου και μιας εκδικητικής αξιολόγησης. Από την άλλη, είναι ο κόσμος των παιδιών και των εκπαιδευτικών που όταν, ως εκπαιδευτικοί, δείξουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά και κινητοποιήσουμε τη φαντασία τους τότε μπορούν να γίνουν θαύματα. Αυτή τη λογική της εμπιστοσύνης κι αυτό τον κόσμο, θέλαμε να υπηρετήσουμε μέσα από την εκδήλωση».
Ο Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης παρουσιάστηκε ηχογραφημένη συνέντευξη που παραχώρησε ο Δημήτρης Αποστολάκης σε εκπαιδευτικούς του σχολείου κι ο οποίος μίλησε απευθυνόμενος στα παιδιά για την αξία του “μαζί” και της κοινότητας που, όπως τόνισε, μπορεί – ως κοινή αισθητική – να οδηγήσει στη δημιουργία μιας νέας ηθικής κι από εκεί μιας νέας πολιτικής και ενός νέου οράματος για τον κόσμο.
Μίλησε ακόμα για τις «ιερές μειοψηφίες» που ευθύνονται «για ό,τι ωραίο υπάρχει στον κόσμο», για την ομορφιά της μοναδικότητας που φέρει ο κάθε άνθρωπος και τη χαρά που, όπως σημείωσε, δεν είναι τίποτα άλλο από «την αρμονία των σχέσεων».
«Το παρόν είναι η τέχνη της ζωής», υπογράμμισε ο Δημήτρης Αποστολάκης προτρέποντας τα παιδιά να κυνηγήσουν τα όνειρά και τις επιθυμίες τους, διατηρώντας τον αυτοσαρκασμό τους και μένοντας μακριά από τη σοβαροφάνεια («την πιο τραγική μιζέρια»), ενώ αναφερόμενος στην ουσία της τέχνης τόνισε ότι «αποτελεί μια δύναμη καταστροφής αλλά και αναγέννησης του κόσμου».
Ο Θ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου συνομίλησε με τα παιδιά μέσω Zoom, απαντώντας σε ερωτήσεις για τη δουλειά και τη ζωή του. Μεταξύ άλλων, μίλησε για τη σχέση του με το κοινό και τους νέους που, όπως είπε, «σφυρηλατήθηκε με τα χρόνια και δεν υπήρξε προϊόν δημοσίων σχέσεων και διαφημιστικής καμπάνιας», εξέφρασε την περιφρόνησή του για την αξία της αναγνωρισιμότητας λέγοντας ότι «όσο πιο ανώνυμος είναι κανείς τόσο πιο ελεύθερος», ενώ μίλησε για την αυθεντικότητα και την ειλικρίνεια που αναζητούν οι νέοι και που ίσως αυτό εξηγεί και την απήχηση των τραγουδιών του.
«Υπάρχει γύρω μας πολύ δήθεν και ψευτιά», ανέφερε ενώ ερωτηθείς για το πως βλέπει τον υποτιμητικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται συχνά οι μαθητές των ΕΠΑΛ σχολίασε ότι «το ζήτημα είναι να μην θεωρείτε εσείς ό,τι είστε β’ κατηγορίας μαθητές». Κάλεσε επίσης τα παιδιά να αναζητήσουν αυτό που αγαπάνε για να το ακολουθήσουν στη ζωή τους και να “πολεμήσουν” γι’ αυτό, ενώ σε ερώτηση για το ποια θεωρεί ποιοτική μουσική κι αν του αρέσει η τραπ μουσική σημείωσε: «Δεν υπάρχει ποιοτική και μη ποιοτική μουσική. Για εμένα η τέχνη πρέπει να έχει το στοιχείο της παρηγορητικότητας ώστε να στηρίζει τον άνθρωπο στην πορεία του προς το χάος. Ως προς την τραπ δεν την ακούω αλλά από ό,τι μου έχουν πει οι στίχοι είναι χάλια».
