Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, 2024

Σταγόνες Χανιώτικης Ιστορίας: Γιάννης Θεοδωράκης

«Το κύριο γνώρισμα του αδελφού μου, του Γιάννη Θεοδωράκη, ήταν η μεγάλη του ευγένεια. Το χαρακτηριστικό του αυτό, σε συνδυασμό με την αθωότητα και την καλοσύνη του, τον έκανε ευάλωτο και αδύναμο να αντιμετωπίσει τη σκληρότητα της κοινωνίας, βασικός νόμος της οποίας είναι το “ο θάνατός σου η ζωή μου”[…] Ο Γιάννης, εκτός από τις άλλες αρετές του, ήταν ένας γνήσιος ποιητής. Είναι κρίμα που δημιουργήσαμε μαζί τόσο λίγα όμορφα τραγούδια. Πόσο όμως χαίρομαι όταν διαπιστώνω ότι κυρίως χάρη στην ποίησή του, μέσα σε εκατοντάδες τραγούδια μου, η “Όμορφη Πόλη” αναδείχθηκε σε ναυαρχίδα του έργου μου.[…]». Αυτή ήταν η γνώμη του Μίκη Θεοδωράκη για τον μικρό του αδελφό Γιάννη Θεοδωράκη.
Ο Γιάννης Θεοδωράκης (1932-1996) εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση από πολύ μικρός. Πάντα πίσω από τον Μίκη και πάντα δίπλα στον Μίκη. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην Αυγή, στον Ριζοσπάστη, τους Δρόμους της Ειρήνης, τη Γενιά των Λαμπράκηδων και ΤΑ ΝΕΑ. Από τα γυμνασιακά του χρόνια γράφει ποίηση με κορυφαία ποιητική συλλογή τους «Λιποτάκτες»:
«Δακρυσμένα μάτια νυσταγμένη γη
όνειρα κομμάτια ας ήτανε να ζω
στους μεγάλους δρόμους κάτω απ’ τις αφίσες
στα χιλιάδες χρώματα ας ήταν να βρεθώ/Χάθηκα
Μέσα στους δρόμους που μ’ έδεσαν για πάντα
Μαζί με τα σοκάκια μαζί με τα λιμάνια./Αυγή αφράτη,
τσεκουριά στην πλάτη
απ’ τις καμινάδες ξέφυγε η καπνιά
και κρεμάστηκε μεσ’ στα παράθυρα μας
Σκέπασε ατμός ατμός τον ερωτά μας».
Ως ποιητής ανήκει στη δεύτερη Μεταπολεμική Γενιά, έχοντας ως πυρήνα την υπαρξιακή αγωνία, η οποία εκδηλώνεται με ένα εσωστρεφή τόνο και ένα λυρικό ποιητικό λόγο. Σε αυτή τη χαμηλόφωνη ποίηση κυριαρχούν η σχέση του ανθρώπου με τον περιβάλλοντα κόσμο, οι συναισθηματικές αντιδράσεις απέναντι στις δραματικές κορυφώσεις της ζωής, ενώ η προσωπική μνήμη πρωταγωνιστεί στην ποιητική έκφραση. Αναμφίβολα για τον Γιάννη Θεοδωράκη η ποίηση λειτουργούσε ως «καταφύγιο», σύμφωνα με τη ρήση του Καρυωτάκη, καθώς ακολουθούσε τη δύσκολη πορεία του στη ζωή. Ειδικά η ποιητική του συλλογή «Λιποτάκτες», η οποία γράφηκε το 1950, πρώτα μελοποιήθηκε από τον αδελφό του Μίκη Θεοδωράκη (1952-1954) και στη συνέχεια εκδόθηκε ως ποιητική συλλογή (1959). Εξήντα τέσσερα χρόνια μετά, οι «Λιποτάκτες» του Γιάννη Θεοδωράκη επανακυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Το artwork του εξωφύλλου είναι του Πέτρου Παράσχη.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το κινηματογραφικό φεστιβάλ Χανίων φέτος θα φιλοξενήσει ένα βιογραφικό ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του Γιάννη Θεοδωράκη. Η σκηνοθεσία είναι του Αντώνη Διαμαντή, η έρευνα και τα κείμενα του Στέλιου Διαμαντή, ενώ η αφήγηση γίνεται από τον γνωστό ηθοποιό Γιώργο Κωσταντίνου.
«Όμορφη πόλη φωνές μουσικές
Απέραντοι δρόμοι κλεμμένες ματιές
Ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα
Βουνά και γιαπιά πελάγη απλωμένα…».

*Ο κ. Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης είναι ιατρός ορθοπεδικός, πολιτισμολόγος

» Ο υποψήφιος βουλευτής Χανίων στέλνει μήνυμα συμπόρευσης μπροστά στις κάλπες της Κυριακής


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Ειδήσεις

Χρήσιμα