Το 1908 ο Μανόλης Καλομοίρης (1883-1962), αν και ανήκει στη γερμανική μουσική σχολή («αντίπαλος» της επτανησιακής) η οποία στρέφεται στη βαγκνερική συμφωνική μουσική, υιοθετεί την πρόταση Λαμπελέτ και στη συναυλία του Ωδείου Αθηνών προτείνει τη δημιουργία «εθνικής μουσικής» με βάση το δημοτικό τραγούδι. Έτσι, δημιουργείται τις δεκαετίες του 1910, 1920 και 1930 η «μόδα» της εθνικής μουσικής με βάση το δημοτικό τραγούδι και τους εθνικούς ποιητές: Κωστή Παλαμά, Γεώργιο Δροσίνη, Ιωάννη Πολέμη, κ.ά.
Σε αυτά τα πολιτικά, μουσικά και κοινωνικά πλαίσια το 1911 η Εφορεία Μουσικής του Λυκείου Ελληνίδων Αθηνών, την οποία είχε ιδρύσει η Καλλιρρόη Παρρέν, πρότεινε και αυτή με τη σειρά της τη συγκρότηση επιτροπής από τους μουσουργούς: Γιώργος Λαμπελέτ, Διονύση Λαυράγκα, Σπυρίδων Σαμάρα και Μανόλη Καλομοίρη για την ενορχήστρωση των λαϊκών ακουσμάτων σύμφωνα με τους κανόνες της ευρωπαϊκής μουσικής. Έτσι, ο Λαμπελέτ και ο Καλομοίρης αποδέχθηκαν την πρόσκληση και συνεργάστηκαν με τους κορυφαίους χοροδιδασκάλους της εποχής, όπως ο Βλαχογιάννης, ο Γενήσαρλης, ο Ποντίδας, ο Ματσούκας και ο Καρκαβίτσας, με σκοπό την ενορχήστρωση και της μουσικής των παραδοσιακών χορών. Άλλωστε, το Λύκειο Ελληνίδων είχε προσλάβει το χοροδιδάσκαλο Ανδρεόπουλο, ο οποίος δίδασκε τη ρυθμική αγωγή των χορών σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Ταυτόχρονα, η ενδυμασία ήταν: «Αι χορεύτριαί μας κορίτσια των καλύτερών μας οικογενειών χόρεψαν με το ωραίον αρχαϊκόν ένδυμα τους Ελληνικούς χορούς και πιστοποίησαν με την χάριν των κινήσεων και την ευγένειαν των στάσεων ότι πραγματικώς οι διατηρηθέντες χοροί είναι οι κυκλικοί χοροί των αρχαίων, τους οποίους χόρευαν πέριξ των βωμών». Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι η παρουσίαση των παραδοσιακών ελληνικών χορών τη δεκαετία του 1910 γινόταν με αρχαίους μανδύες και ευρωπαϊκή μουσική ενορχήστρωση.
Εν κατακλείδι, θα λέγαμε ότι η ελληνική μουσική στις αρχές του 20ου αιώνα εξελίσσεται σε εθνική για να τονώσει και να υπηρετήσει το εθνικό ιδεώδες, ενώ ταυτόχρονα συμμετέχει στην δημιουργία του αστικού πολιτισμού με ευρωπαϊκές επιρροές.
Βιβλιογραφία
1. Αλιγιζάκης Α., Η πολιτισμική ποιητική δημιουργία του Στρατή Καλογερίδη, Ηράκλειο 2018.
2. Παρρέν Κ., «Λογοδοσία Λυκείου Ελληνίδων 1911», Εφημερίς των Κυριών, εκδ. Καλλιρρόη Παρρέν, Αθήνα 15/6/1912-15/7/1912, τ. 1025.
*Ο κ. Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης είναι
ιατρός ορθοπεδικός, πολιτισμολόγος
