«Εγώ ξεδίπλωσα τα φύλλα της καρδιάς μου κι εσύ υπόγραψες σαν σταρ του σινεμά!», έγραφε το 1985 ο Νίκος Ζιώγαλας.
Το τραγούδι ιδιαίτερα αγαπητό μέχρι και σήμερα, ακούγεται ακόμα στα ραδιόφωνα και ενώ όλοι τραγούδησαν την «Σταρ του Σινεμά», λίγοι γνωρίζουν την πραγματική της ιστορία. Ποια ήταν λοιπόν αυτή η κοπέλα και τι ακριβώς περιγράφει το τραγούδι;
Η “Σταρ του Σινεμά”, μας μεταφέρει 38 χρόνια πίσω στο χρόνο. Στην εποχή που ο Νίκος Ζιώγαλας φεύγει από τη Βέροια (όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε) και κατεβαίνει στην Αθήνα. Ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει τον τότε εαυτό του «πρόσφυγα εντός». Σαν έναν εσωτερικό πρόσφυγα δηλαδή, που αφήνει τον τόπο του, για να πάει στην πρωτεύουσα όπου ήλπιζε πως θα πραγματοποιούσε τα όνειρά του.
Στην Αθήνα πιάνει δουλειά στο θρυλικό μπαρ “Λούκι” του Αλέξη Γκόλφη. Γνωστό μπαρ της εποχής, που απαθανατίστηκε έξοχα στο τραγούδι των αδελφών Κατσιμίχα “Μια βραδιά στο Λούκι” (του οποίου την ιστορία φιλοξενήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα στις “Ιστορίες με Ρεφρέν” και που ο Νίκος Ζιώγαλας πρωταγωνιστεί κατά κάποιο τρόπο). Εκεί σύχναζαν σημαντικά πρόσωπα του ελληνικού ροκ, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος και η Γιόλα Αναγνωστοπούλου αλλά και πολλοί άλλοι. Στο “Λούκι”, λοιπόν, ο Νίκος Ζιώγαλας δουλεύει στην μπάρα και σερβίρει ποτά.
Η “Σταρ του Σινεμά” ήταν μια κοπέλα που δουλεύει επίσης εκεί. Ο Νίκος, την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά και όταν τα βράδια την βλέπει να έρχεται, να κατεβαίνει τις σκάλες για να πιάσει δουλειά, αναστατώνεται τόσο πολύ, ώστε του πέφτουν τα ποτήρια. Το περιγράφει στον στίχο: “Τι να `ναι αυτό που ξαφνικά μ’ αναστατώνει / όταν τα πόδια σου προβάλλουν στα σκαλιά / χάνω τον έλεγχο και κάνω χίλια λάθη / τ’ αφεντικό τη γράφει τη ζημιά”.
Για το “παρασκήνιο” της “Στάρ” ο Νίκος Ζιώγαλας είχε αποκαλύψει στον Μ. Νταλούκα και στο iefimerida:
«Δούλευα τότε μπάρμαν στο μπαρ Λούκι. Η κοπέλα δούλευε στα τραπέζια, σερβιτόρα. Εγώ την ερωτεύομαι πολύ, και μια νύχτα της εξομολογούμαι τον έρωτά μου, οπισθοχωρεί αυτή ξαφνιασμένη, και τρώω τη χυλόπιτα. Δεν το περίμενα, γιατί νόμιζα πως είχα ψυχολογήσει την κατάσταση, όμως έπεσα πολύ έξω. Δεν ήθελε με τίποτα. Μετά τη δουλειά, πήγα στο σπίτι και έγραψα κατευθείαν το τραγούδι. Τελικά η χυλόπιτα μου βγήκε σε καλό γιατί έγραψα αυτό το τραγούδι. Και την ευχαριστώ πάρα πολύ… Δεν την ξαναείδα από τότε. Το μόνο που θυμάμαι, το όνομά της, Φανή. Φανή και ήταν από την Κοζάνη… Καλή της ώρα όπου κι αν είναι…».
Η ιστορία αυτής της… χυλόπιτας, που μετουσιώθηκε σε ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του Νίκου Ζιώγαλα, συμπεριλήφθηκε στον πρώτο προσωπικό δίσκο του Βεροιώτη τραγουδοποιού που είχε τίτλο “Το Τζάμπο” και κυκλοφόρησε το 1985.
Καλές ακροάσεις μέχρι την επόμενη
ιστορία με ρεφρέν
* Η Μαρία Σουρουκίδου είναι ραδιοφωνική παραγωγός
