Οι πρόσφατες εκλογές σε ολόκληρη την επικράτεια ανέδειξαν αρκετές αντιφάσεις με βασική αυτήν ανάμεσα στα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών και σε αυτά για την ανάδειξη αντιπροσώπων για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές καταγράφηκε μια εκ νέου συσπείρωση των πολιτών στη βάση συναισθηματικών, διαπροσωπικών, αλλά και πελατειακών, σχέσεων όπως αυτές είχαν αναπτυχθεί στο παρελθόν. Οι προαναφερθείσες σχέσεις δεν υποχώρησαν σημαντικά όπως ορισμένοι προσδοκούσαν, γεγονός που αποδεικνύει τις βαθιές τους ρίζες στην ελληνική κοινωνία και στη σύγχρονη ελληνική πολιτική κουλτούρα. Τα τοπικά πελατειακά δίκτυα και οι προσωπικές σχέσεις παρέμειναν ισχυρά παρά την πρωτοφανή οικονομική και κοινωνική κρίση που διέρχεται η χώρα. Η ψήφος των πολιτών στις αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν περισσότερο συναισθηματική και λιγότερο πολιτική.
Αλλά και στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φαίνεται ότι η συσπείρωση των πολιτών γύρω από τα δίκτυα των τοπικών παραγόντων λειτούργησε καταλυτικά έτσι ώστε να μην επιτευχθεί η ανατροπή που έθετε ως στόχο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το εν λόγω κόμμα κατέκτησε, ωστόσο, μία νίκη στις ευρωεκλογές, παρά τις προσπάθειες της κυβερνητικής συμμαχίας να πείσει για το αντίθετο. Εν ολίγοις μέρος του εκλογικού σώματος παρέμεινε σχετικά συσπειρωμένο με τα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση και στη διαδικασία των ευρωεκλογών εξαιτίας των σχέσεων και δεσμεύσεων που αναπτύχθηκαν στη φάση των αυτοδιοικητικών εκλογών με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
