…Στάθηκαν απέναντι στον πόλεμο….

…Στάθηκαν απέναντι στον πόλεμο… Mε το ύψιστο χρέος της αυτοκριτικής…, και πάταξαν την αλαζονεία της ίδιας τους της νίκης!
Είναι τα λόγια τα ωραία, της δικής μας, της βραβευμένης, της χαρισματικής, της συνειδοτοποιημένης, της Μαρίας Παπαλιού.
Ξεπέρασε τα σύνορα από χρόνια τώρα, το ντοκιμαντέρ της, σχετικό με την ΕΙΡΗΝΗ! Διαδικτυακά προεβλήθη, πριν από λίγες ημέρες, αυτή η εξαιρετική δουλειά!!
Με εικόνες “ομιλούσες” τον συγκλονισμό, τον προβληματισμό και την συγκίνηση, ενός αιώνα πολεμικών γεγονότων, και με απαγγελίες επιφανών, σημαντικών ανθρώπων!
Πολύ μου άρεσε, ανάμεσά τους ο Μίκης, έδωσε και τη Μουσική του, εξάλλου, ο Αγγελόπουλος ο Μποτέρο, και, και, ο Νέλσον Μαντέλα!!
Ο Νομπελίστας, ο μέγας αγωνιστής, ο μέγας Νέγρος που προσέφερε στον κόσμο την 27χρονη “ειρκτή παρένθεση” από τον άξιο, πολύπαθο βίο του!!
Οταν πριν χρόνια, μέσα δεκαετίας του ’90, αποφυλακίστηκε, κι όλη η Οικουμένη είχε στο στόμα της τ’ όνομά του και τα καθέκαστα της Ζωής του, αρθρογράφησα στα “Χανιώτικα Νέα” για κείνον, με τον τίτλο: “Νέλσον Μαντέλα: Αυτός που αγαπά την Ειρήνη…”
Τότε το είχα μάθει, πως τ’ όνομά του, έχει αυτή την ερμηνεία…
Ωραία πράγματα…
Δηλαδή…, υπέροχα πράγματα!! Από το 2006 λοιπόν, που η Παπαλιού “κέντησε” την έμπνευσή της σ’ αυτό το “Ιερόν Απολυτίκιον” της εικόνας, για να μιλήσει περί του Ανώτατου Αγαθού, τόσο ακυρωμένου στους καιρούς μας, ο εμβληματικός μαύρος, “δάνεισε” και αυτός, το ΔΙΚΑΙΩΜΑ του διά να ομιλεί, για την Ειρήνη!
…Πέρασαν μερικές ημέρες… Και λοιπόν; Οχι μόνο στις 20/9… Κάθε μέρα, κάθε στιγμή και ώρα, θα πρέπει να “γιορτάζεται”…
Θα πρέπει τα “Άγια Ειρηνέματα” της υφηλίου, να ’χουν… αναμμένα τα φώτα τους γιορταστικά.
Σαράντα παρά ένα, τα χρόνια, από τότε που καθιερώθηκε, παγκοσμίως από τον ΟΗΕ, η ΗΜΕΡΑ. Στα 1981… Αχ και να ‘χα λέει, σαράντα ολόλευκα, σπαρταριστά περιστέρια, τριανταεννέα, δηλαδή, να τ’ απολύσω, για να φτερουγίσουν και να την… αναγγείλουν! Εκεί που λείπει.
Φτάνει η Ειρήνη, φτάνει, μετά από μας!
… Οσονούπω… Αν ποτές!…