«…Γιατί κι ο πόνος στα ρόδα μέσα, κι ο Επιτάφιος Θρήνος, κι οι αναπνοές της άνοιξης που μπαίναν απ’ του ναού τη θύρα αναφτερώναν το νου τους στης
Ανάστασης το θάμα, και του Χριστού οι πληγές σαν ανεμώνες τους φάνταζαν στα χέρια και τα πόδια,
τι πολλά τον σκεπάζανε λουλούδια που έτσι τρανά, έτσι βαθιά ευωδούσαν!!».
Αγγελος Σικελιανός
Δυο τρεις ημέρες, ώσπου να στολιστεί ο φετινός Επιτάφιος γράφονται αυτές οι γραμμές.
Ο Επιτάφιος μυρωδικός «ύμνος» του Σωτήρα κι ενδιαίτημα υπερβατικό θλίψης και λατρείας για τον Ναζαρηνό της καρδιάς μας· που, και αν τα «Επιτάφια θρηνήματα» κορυφωθούν συγκλονιστικά, στο βάθος του Χριστιανού λογισμού, η βεβαιότητα της Ανάστασής του, γρηγορούσα τη δόξα Του κρατεί, για τη Στέψη της Χαράς! Της Θριαμβικής Χαράς την Ημέρα τη Λαμπρή!
…Πορεία προς το Πάσχα.
«Φθάσαντες πιστοί το σωτήριον Πάθος».
Τίτλος και υπότιτλος της ανακοίνωσης, από τη Μητρόπολή μας, Κισάμου και Σελίνου.
Το δρώμενο παρέχει εγγυήσεις για την επιτυχία του, τους συντελεστές που θα το πραγματοποιήσουν, με περισυλλογή, γνώση και συναίσθηση των Μεγάλων Ωρών του Σωτήρα!
Για να τις νιώσουμε όλοι, σύνοδοι, τιμητικοί σύνοδοι της Πορείας Του! Του διαβαθμισμένου Δράματός Του, από την Είσοδο σ’ αυτό, κατά τη Μεγάλη Δευτέρα, αρχή της Αγωνίας Του, στη σεπτή και άχραντη Διαδικασία της Μαρτυρικής Του Θανής…
Μητρόπολη, λοιπόν, Ευαγγελίστρια, στην Κίσαμο, κι ο κόσμος φθάνει, με ενδιαφέρον πολύ…
Η Χορωδία μας, της Βυζαντινής Μουσικής, το άξιο σχήμα της Μητρόπολης, σε μαύρη, κατάμαυρη χρωματική αισθητική, προσαρμοσμένη ευλαβικά, στο πνεύμα των τίμιων ημερών του Αθώου…, μπροστά στο Αγιο Βήμα.
Το μαύρο ρούχο όλων, δηλωτικό της ωραίας λύπης, συνιστά ένα «πένθιμο προοίμιο» Ιεροτελεστικής Ποιότητας…
Ο Γιώργος ο Χαχλάκης, καθηγητής της Βυζ. Μουσικής, εκπαιδευτικός, σολίστας και ιεροψάλτης, στον Υπέρμαχο και Πολιούχο μας άγιο Σπυρίδωνα, “πυκνώνει” τη δυναμική των Χορωδών του και την ανεβάζει στην απόδοσή της.
Υμνοι, έξοχοι της Θρησκευτικής Ποίησης, καταβασίες, εγκώμια ιδιόμελης μελωδικής αίσθησης, που συγκινεί και γεμίζει τις ψυχές με όλες τις Αγιες υποστάσεις του Θεανθρώπου, αντηχούν στον χώρο τον ιερό, ως αρμονικά και ανατασικά κύματα…, στο Θείον! Το Θείον, του Ανώτατου Οντος, το σαρκωμένο στον πόνο του Ανθρώπου!!
Η κα Βάσω Αλεξανδράκη – Κουρτάκη, φιλόλογος στο Λύκειο Κισάμου, βρίσκεται στο αναλόγιο. Εχει εντρυφήσει -συνάγεται αβίαστα- στα κείμενα, τα οποία αποδίδει στο δέον ύφος. Κείμενα άψογα, δομημένα στον Εβδομαδιαίο χρονικό δρόμο, του Θεανθρώπου, μέσα από την τραχύτητα, τον διωγμό, την προδοσία, τον ευτελισμό, την αγωνία, τον φόβο, τον πόνο, τον Θάνατο!
…Βραδάκι στη Μητρόπολη, το δειλινό πορφύρωμα του Ηλιου, μπαίνει στο ναό γλυκά… “Ψιθυρίζει” πως η Ανάσταση έπεται, αφού βεβαίως διαβεί τη Σταύρωση… Η συμμετοχή μας στο Θείο Δράμα, με το βούρκωμα των έσω, θα μεταλλαχθεί σε ευδαιμονία του Θεϊκού Θριάμβου, όπου να ’ναι… Ο Σεβασμιώτατος συγχαίρει, ευχαριστεί ικανοποιημένος, προτρέπει για τη βαθεία, ουσιαστική συμμετοχή μας… και εύχεται Χρόνια Πολλά.
Ευχόμαστε κι εμείς από καρδιάς, τις παντοειδείς “Αναστάσεις” που έχει ανάγκη ο σύγχρονος άνθρωπος, ως άτομο και ως σύνολο, σε τούτη τη διασάλευση όλων των ισορροπιών του καιρού μας… Καλή Ανάσταση, Ωραία λαμπρήν Ημέρα σε όλους!
