Πάρετε δρόμοι τον πόνο μου καθώς τα βήματά μας παίρνετε ολοένα,
αμείλικτοι φωνασκοί του άδειου ανθρώπου.
Νίκος Καρούζος
Μόνο οι πονεμένοι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν, να βιώσουν τον πόνο ή να συμπονέσουν πραγματικά για να το πούμε διαφορετικά.
Ο,τι γίνεται λόγος και μάλιστα γραπτός λόγος, ακυρώνει το βίωμα. Απλά περιγράφει, και αν, και τι; Ερμηνεύει το πολύ αν δεν παρερμηνεύει.
Από όλα τα είδη των ζώων ο homo sapiens, αυτός ο ταπεινός πίθηκος, είναι ο πλέον αιμοσταγής. Αυτός έχει σκοτώσει τους περισσότερους όμοιούς του από κάθε άλλο ζωικό είδος στη γη. Γιατί έχει νου λένε…
Αν ένας άνθρωπος επισκεπτόταν για πρώτη φορά τον πλανήτη σήμερα και έβλεπε την τεράστια επιχείρηση του ΟΗΕ για τη συντριβή του Ιράκ, της Λιβύης, της Σερβίας, κ.λπ, με τα αεροπλάνα γεμάτα βόμβες να τις ρίχνουν πάνω στους έρημους ανθρώπους θα απορούσε.
Γιατί γίνεται αυτό και γιατί αυτά τα αεροπλάνα δεν ρίχνουν τροφές στους ανθρώπους που πεθαίνουν από πείνα στην Αιθιοπία, στο Σουδάν και αλλού; Θα έμενε με την απορία με αυτές τις πικρές και “ανώφελες” σκέψεις .
Πόσο πιο ατελές ον θα μπορούσε να είναι ο άνθρωπος;
Το 0,7 του πληθυσμού της γης κατέχει το 45% του παγκόσμιου πλούτου. Το 7,3 του πληθυσμού της γης κατέχει το 40% του παγκόσμιου πλούτου.
Δηλαδή το 8% του πληθυσμού κατέχει το 85% του παγκόσμιου πλούτου.
Το υπόλοιπο 92% κατέχει μόνο το 15% του παγκόσμιου πλούτου. Αλλιώς οι τρεις πλουσιότεροι άνθρωποι (που είναι Αμερικάνοι) έχουν εισόδημα μεγαλύτερο από το ΑΕΠ των 49 φτωχότερων φτωχών χωρών του πλανήτη!! Αυτή είναι η σημερινή κατάσταση δυστυχώς, και δεν χρειάζονται περισσότερα γι’ αυτό το ζήτημα γιατί θα μελαγχολήσουμε.
Θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τα πιο βαθιά ύδατα αυτού που λέμε ανθρώπινο πόνο. Ο πόνος και το ρήμα πονώ είναι όπως ξέρουμε αρχαίες λέξεις που δεν άλλαξαν στα χιλιάδες χρόνια όπως ίσως πολλές άλλες λέξεις. Οι άνθρωποι πάντα έτσι πονούσαν φαίνεται.
Ο πόνος είναι γιος της Εριδος και εγγονός της νύχτας κατά τη μυθολογία η οποία δεν περιγράφει όπως η ιστορία αλλά εκτείνει τη πραγματικότητα.
Εδόθη στον άνθρωπο μετά την κλοπή της φωτιάς από τον Προμηθέα. Είναι το προειδοποιητικό σήμα για υποκείμενο πρόβλημα ή ο ταχυδρόμος που φέρνει το μαντάτο. Εκείνο που πολλές φορές ξεχνάμε είναι ότι πόνος και ζωή είναι συναμφότερα. Πάνε μαζί, δεν ξεχωρίζουν.
Δεν μπορείς να αποφλοιώσεις τη ζωή από τον πόνο.
Η αρχή της αντιστάθμισης του Αναξίμανδρου λέει ότι στη ζωή τα πάντα αντισταθμίζονται. Αν σου έρθουν μόνο καλά, πάρε το μεγαλύτερο καλό και πέταξέ το. Γιατί με βάση την αρχή της αντιστάθμισης θα έρθουν και τα κακά,
Χαρές με τριγυρίζουνε
και δεν μου πολυαρέσει
για θα γυρίσουν σε καημούς
και θα βρεθώ στη μέση.
λέει ο Γιαλάφτης σε μία μαντινάδα.
Ο άνθρωπος πρωτοαντικρίζει τον κόσμο με πόνο, με κλάμα. Οι γιατροί το θεωρούν δείγμα υγείας, ευρωστίας !
Αυτό το πρώτο κλάμα είναι δηλωτικό της τραγικότητας της ζωής, του υπαρξιακού ανθρώπινου χάσματος, της οντολογικής απορίας και αγωνίας .
Είναι το πέρασμα από την αμνιωτική χαλαρότητα και ευδαιμονία στον αγώνα και την αγωνία του υπάρχειν στον κόσμο.
Γράφω, γράφω, εκδίδω βιβλία αλλά δεν μπορώ να ζήσω από αυτά, παραπονέθηκε κάποτε στο Μίλτο Σαχτούρη ένας φίλος του συγγραφέας. Μα φίλε μου δεν γράφουμε για να ζήσουμε αλλά για να πεθάνουμε του απάντησε ο Σαχτούρης.
Σπουδή θανάτου μπορεί να είναι η ζωή, σίγουρα όμως είναι μία διαρκής διαδικασία απωλειών, μία προσπάθεια, μία προσομοίωση της συνειδητοποίησης της φθαρτότητας .
Βεβαίως οι άνθρωποι, ιδίως οι σύγχρονοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη ζωή σαν διαδικασία κερδών.
Το τραγικό λάθος που κάνουμε είναι να εκπαιδεύουμε τα νέα παιδιά προς αυτή την κατεύθυνση. Προς τη διδαχή ότι η ζωή είναι συσσώρευση, κέρδη, ατομικότητα, λαιμαργία. Και όταν ζήσουν στην πραγματική ζωή βρίσκονται εντελώς απαράσκευοι, με όλα τα επακόλουθα .
Δεν μπορούν να αντέξουν τις απώλειες που είναι συχνές, δυνατές και αναπόφευκτες. Απώλειες είτε πραγμάτων είτε προσώπων.
Με αποτέλεσματα οδυνηρά…
