Στη Δημοκρατία με αγάπη

Ώριμη και σταθερά! Στην πέμπτη δεκαετία της ζωής της! Κι τι δεν έχει ζήσει όλα αυτά τα χρόνια!

Κι τι δεν έχει πάθει, κι τι δεν έχει ακούσει!

Δημοκρατία τ’ όνομά της!

Τη βρίζουν, την ποδοπατούν, την καταριούνται όλοι εκείνοι που μπορούν να κάνουν τα παραπάνω ακριβώς επειδή εκείνη τους παρέχει αυτό το δικαίωμα· τούτη η μεγαλοσύνη της και η αξία της!

47 συνεχή χρόνια μετρά σε τούτον εδώ τον τόπο, δίνοντας στους πολίτες τη δύναμη να ανεβάζουν και να κατεβάζουν κυβερνήσεις!

Δύναμη που μόνο όποιος τη στερηθεί θα κατανοήσει τη σημασία της!

Kι εκείνη παραμένει πάντα ανεκτική και προσπαθεί να πατά γερά στα πόδια της που κατά καιρούς λογής λογής αγύρτες επιθυμούν να τα πριονίσουν!

Το όραμα και η προσδοκίες, μία από τις μεγάλες θεμελιώδεις κατακτήσεις τούτου του λαού!
Είναι να απορείς κάθε φορά με εκείνους που θέλουν να τη “συγκρίνουν”, να την “αποδομήσουν” στα μάτια και στις ψυχές ανθρώπων που άγονται και φέρονται! Μιλώ κυρίως για τους λογής “πολιτικάντηδες” που η ίδια η Δημοκρατία τους έχει δώσει την ελευθερία να ομιλούν πίσω της αλλά φευ και μπροστά της!

…Η Ελλάδα έχει βαδίσει δρόμο μεγάλο από τον Ιούλιο του ’74, όταν και αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία στη χώρα! Κι έχει πια ένα δυνατό αποτύπωμα στην πορεία του χρόνου αλλά και στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια ιστορία, ένα αποτύπωμα που -δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε- είναι ολόδικό μας!

Είναι κατάκτηση τούτου του λαού που έχει περάσει μπόρες πολλές και φουρτούνες!

Επιτέλους να το κατανοήσουμε, να το επαναλαμβάνουμε συνεχώς· ότι σε κάθε στιγμή θα υπερασπιζόμαστε τούτο το πολίτευμα! Και ναι, μπορούμε ακόμη να προσπαθούμε να καλυτερεύσουμε τις συνθήκες ζωής μας, έχοντας ήλιο οδηγό τις αξίες, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και που πηγάζουν από αυτό.