Η Θεσσαλονίκη των αμέτρητων κίβδηλων υποσχέσεων, της λαϊκίστικης παρουσίας, η Θεσσαλονίκη των δρακόντειων μέτρων ασφαλείας, των κινητοποιήσεων, της φτηνής κομματικής αντιπαράθεσης.
Κάθε χρόνο η ίδια βαρετή φιγούρα, η μόστρα των υποσχέσεων, η σωτηριολογία που βουλιάζει τον χειμώνα.
Τόσοι και τόσοι αμέτρητοι σωτήρες…
Με τόση ανάπτυξη που υποσχέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, έπιασαν ζήλιες την Ελβετία.
Εναν πρωθυπουργό δεν είδα να πει: «Είναι δύσκολα τα πράγματα, θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο».
Λόγια, λόγια, λόγια παλαιάς κοπής ίδια με τα λόγια του 2009, του 2010, του 2014…
Αντάμα όλος ο πολιτικός κόσμος συνωστίζεται, συνωθείται στον… προθάλαμο των υποσχέσεων.
Στριμώχνονται για το ποιος θα κάνει περισσότερη εντύπωση.
Στριμώχνονται και ξεφουσκώνουν…