Στη Σιγκαπούρη, στη Σιγκαπούρη…

Στη Σιγκαπούρη επίκειται συνάντηση κορυφής της ελληνικής Κυβέρνησης με εκπροσώπους της… Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προκειμένου να γίνει η ύστατη προσπάθεια συνεννόησης τους για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Μετά την τεχνογνωσία που υπάρχει –λόγω της πρόσφατης επιτυχημένης συνάντησης Τραμπ-Κιμ- υπάρχουν κάποιες ελπίδες να καμφθούν τα όποια εμπόδια μεταξύ του Μαξίμου και του Άδώνιδος και να οδηγηθούμε σε επίλυση του χρονίζοντος προβλήματος της ονομασίας της γείτονος χώρας.
Αν υπάρξει πρόοδος στις διμερείς συνομιλίες μεταξύ Κατρούγκαλου και Κουμουτσάκου ενδέχεται να συνέλθει εκ νέου κι άλλη διμερής συνάντηση εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης και της ελάσσονος Αντιπολίτευσης, πιθανότατα στην Κουάλα Λουμπούρ της… Μαλαισίας, αφού η στάση του Λεβέντη και της Φώφης είναι εξίσου άκαμπτη με του Κουμουτσάκου και υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία -όπως αναφέρει το ρεπορτάζ- για συνεννόηση των κομμάτων εν Ελλάδι, αφού το μοναδικό σημείο επαφής -για την ώρα τουλάχιστον- των πολιτικών κομμάτων ήταν η κοινή συμμετοχή στο… PRIDE PARTY, αλλά στα εθνικά θέματα δυσκολεύονται λίγο να επικοινωνήσουν.
Το «Βόρεια Μακεδονία» θεωρείται περίπου «προδοτική» εκχώρηση των ιερών και οσίων, αφού ως γνωστόν η γείτων, χώρα μέχρι τώρα λεγόταν «Σλαβιστανία των Σκοπίων», όνομα που με «αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα» -όπως θα λεγε ο αοιδός και ο μέλλων πολιτικός ανήρ, Σάκης- επέβαλλε προ εικοσιπενταετίας, η τότε περήφανη κυβέρνηση με υπουργό εξωτερικών τον Α. Σαμαρά, διάδοχο του αείμνηστου… Π. Μελά.
Για να σοβαρευτούμε όμως υπάρχει αισιοδοξία –συγκρατημένη ίσως- μετά τη συμφωνία Κιμ – Τραμπ, ότι μπορεί να υπάρξει και στο «ενδοελληνικό ζήτημα» κάποιου είδους ειρήνευση, κάποιο «μορατόριουμ» έστω.
Ευτυχώς δηλαδή που τα ελληνικά κόμματα δε διαθέτουν… βαλλιστικούς πυραύλους, γιατί θα είχαμε πλήθος «δοκιμών» ένθεν κακείθεν των παρατάξεων.