Στη σκιά της “Novartis”

Η Novartis επισκίασε ακόμη και το 7ετές ομόλογο που εκδώσαμε, με απόδοση 3,5%.
Κατ’ αρχήν θετικό νέο, αλλά περιμένουν οι αγορές το ελληνικό, τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς (δυστυχώς) τις προσκλήσεις ενδιαφέροντος για το δίκτυο φυσικού αερίου.
Η ολική επαναφορά στην κανονικότητα… θα κοστίσει πολύ ακριβά.
Η απόφαση του ΣτΕ για το Ελληνικό, κρίνεται ύψιστης σημασίας, αφού το μυστικό της επανόδου το κρατούν οι μεγάλες επενδύσεις.
Την ελληνική κυβέρνηση
-εν μέσω πολιτικής θυέλλης- δεν τη συμφέρει να παλινδρομήσει ως εκκρεμές.
Πλέον κρισιμότερος του Απριλίου αποδεικνύεται τελικά ο Φεβρουάριος, αφού η βεντάλια άνοιξε σε τρία στάδια:
Αγορές, Novartis, Σκοπιανό.
Εν προκειμένω τούτη εδώ θεωρώ την κρισιμότερη περίοδο της κυβερνητικής θητείας, αφού ξεδιπλώνεται το αφήγημα ως προαπαιτούμενο προσδοκιών ή διαψεύσεων.
Τώρα έχει κάτι να… διηγηθεί η κυβέρνηση.
Πέρυσι τέτοια εποχή δεν είχε…
Μέσα στη διεθνή δίνη της χρηματιστηριακής κρίσης, τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού πολιτικού συστήματος (τώρα δα) και την επιφυλακτικότητα της κοινωνίας θα πορευθούμε.
Οι ειδικοί συστήνουν ψυχραιμία.
Μια κουβέντα είναι αυτή.
Ηδη διαχέεται ένας εκνευρισμός, μια απιστία.
Παρά ταύτα δεν διακρίνω -τουλάχιστον στη Νovartis- μια “θεατροκρατία” που την πρώτη ημέρα από ελάχιστους προσεδώθη ένας τόνος, μελό.
Αντιλαμβάνεσθε ότι δύο φορές συνεκλήθη το πολιτικό Συμβούλιο υπό τον πρωθυπουργό και αποφάσεις δεν έλαβε.
Τούτο και μόνο δεικνύει τη σοβαρότητα της κατάστασης.