Η αυλαία της μακράς και εν μέσω θέρους κουραστικής προεκλογικής περιόδου ευτυχώς έπεσε και όπως σωστά και με αυστηρό ύφος είπε ο επανεκλεγείς συντοπίτης μας πρωθυπουργός προς τα νέα μέλη του υπουργικού συμβουλίου τα μανίκια ψηλά και δουλειά. Τα περιθώρια λαθών λιγοστά και η πολιτική ομάδα κρούσης οφείλει να εργαστεί ακούραστα και υποδειγματικά, για να εξασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο δικό μας και των (λιγοστών) παιδιών μας.
Ως ενεργός πολίτης δεν μπορώ και ομολογώ δε ξέρω να τοποθετηθώ δημοσίως για όλα τα χαρτοφυλάκια. Όμως για τον τομέα της υγείας που άμεσα με αφορά θέλω να καταθέσω μια πρόταση, μία ιδέα, μία πιθανή λύση στο ανησυχητικό δημογραφικό πρόβλημα των γιατρών στα Δημόσια Νοσοκομεία. Εκεί που εν τέλει οι περισσότεροι από εμάς θα απευθυνθούμε για να διαφυλάξουμε το πολυτιμότερο αγαθό μας, την Υγεία μας.
Εμείς οι γιατροί που υπηρετούμε τους πολίτες αυτής της χώρας είτε από το δημόσιο είτε από το ιδιωτικό μετερίζι, στην πλειοψηφία μας εκπαιδευτήκαμε στα αγέραστα Δημόσια Ελληνικά Νοσοκομεία. Σε αυτά ξεκινήσαμε τα πρώτα μας ιατρικά σκιρτήματα, τους πρώτους ανεξάρτητους ιατρικούς μας βηματισμούς. Σε αυτά ξεδιπλώσαμε τις ιατρικές μας δεξιότητες και αναβαθμίσαμε την επιστημονική μας κατάρτιση. Σε αυτά μας δίδαξαν οι αρχαιότεροι να υπηρετούμε τον άνθρωπο και να διαφυλάσσουμε το πολυτιμότερο αγαθό μας, την Υγεία μας. Τώρα όμως που η δημόσια υγεία νοσεί και κλυδωνίζεται, κυρίως γιατί η στελέχωση είναι ελλιπής, ήρθε η ώρα να δρομολογηθούν αλλά και γιατί όχι, να προτείνουμε και εμείς σωτήριες, άμεσα αποτελεσματικές παρεμβάσεις και νομίζω ότι μπορούμε και είναι ηθική μας υποχρέωση.
Για να αναγεννηθούν τα Δημόσια Νοσοκομεία μας ο νέο ειδικευμένος γιατρός θα μπορούσε υποχρεωτικά, με αντικειμενικά κοινωνικά κριτήρια και με ενισχυμένα οικονομικά κίνητρα, άμεσα να επιστρέφει και να υπηρετεί για δύο χρόνια το Εθνικό Σύστημα Υγείας, κυρίως στα Νοσοκομεία της επαρχίας και των ακριτικών περιοχών. Να διορίζεται εκεί που ξέρουμε ότι υπάρχει πραγματική ανάγκη, εκεί που οι συμπολίτες μας είναι ιατρικά απομονωμένοι και επιζητούν αυτό που εμείς ορκιστήκαμε να υπηρετούμε, την προστασία της υγείας τους. Να αντικατασταθεί έτσι ο ιστορικός θεσμός του αγροτικού γιατρού που στη σύγχρονη εξέλιξη της ιατρικής ιστορίας φαίνεται ξεπερασμένος. Η πρωτοβάθμια περίθαλψη από τους ειδικούς Γενικούς γιατρούς έχει παραγκωνίσει τον παρωχημένο κατά τη γνώμη μου θεσμό της υπηρεσίας υπαίθρου που συνεχίζουν να υπηρετούν ακόμα οι ηρωικοί πρωτάρηδες νέο απόφοιτοι της Ιατρικής Σχολής.
Η σύγχρονη ιατρική επιστήμη επιβάλει την συστράτευση των νέο ειδικευμένων γιατρών για την επίλυση των προβλημάτων που απορρέουν από την ένδεια του ανθρώπινου ιατρικού δυναμικού στα Δημόσια Νοσοκομεία, κυρίως της περιφέρειας και των ακριτικών περιοχών.
Ίσως να ακούγεται κάπως επαναστατικό αλλά προσωπικά πιστεύω ότι οι εναλλακτικές λύσεις είναι λιγοστές, χρονοβόρες και τα περιθώρια έχουν στενέψει ή μάλλον ανύπαρκτα. Μόνο με δυναμικές και καινοτόμες παρεμβάσεις θα μπορέσουμε να χαράξουμε τον περιβόητο νέο οδικό χάρτη της υγείας και είμαι πεπεισμένος ότι μόνον έτσι οι καρότσες θα σταματήσουν να μεταφέρουν ανθρώπινα σώματα και οι νέες μητέρες θα ζουν για να αγκαλιάσουν το νεογέννητο παιδί τους.
*Ο δρ Εμμανουήλ M. Καραβιτάκης είναι Παιδίατρος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής ΕΣΥ, Γενικό Νοσοκομείο Χανίων
