“Στη ζούγκλα με τον Ταρζάν”

» Αυτή η “γερμανοποίηση” των λειτουργιών του κράτους, ο βασανιστικός, αφόρητος κλοιός που περισφίγγει την κοινωνία και την οικονομική πρόοδο, έγκυροι αναλυτές εκτιμούν ότι θα έχει αντίθετα από τα προσδοκώμενα οφέλη για την κυβέρνηση.
Γιατί είναι εύλογο ότι κοινωνία και οικονομία επιζητούν ένα ανεκτό πλαίσιο αρμονικής συλλειτουργίας, αφού αυτή η μανιοκαταθλιπτική αίσθηση καταδίωξης που αποπνέει το κράτος δημιουργεί προσκόμματα σε οποιαδήποτε προσπάθεια για την ανάταξη της χώρας.
Διότι ουδείς επιδιώκει να επανέλθει η πρότερα ασύδοτη χαλάρωση, αλλά από αυτό το σημείο μέχρι του σημείου να τεθεί όλη η κοινωνική και οικονομική ζωή σε έναν “ζουρλομανδύα” κυνηγιού μαγισσών υπάρχει μια τεράστια απόσταση.
Αυτή η μονομανία (η ανεξήγητη στην παρούσα κοινωνική συγκυρία) για την αμείλικτη είσπραξη των εσόδων με οποιοδήποτε κοινωνικό κόστος, με οποιαδήποτε θυσία, απάδει του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των θεμελιωδών ηθικών αξιών του ελληνισμού.
Κάθε μέρα που περνά το τελευταίο διάστημα το αμφιβόλου ηγεσίας Υπουργείο Οικονομικών ανακοινώνει και μια εξαιρετικά βίαιη απαίτηση από τη δοκιμαζόμενη κοινωνία.
Ετσι ενταφιάζεται ολοκληρωτικά το προσδοκώμενο κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ Πολιτείας και πολιτών, επιχειρηματίες, μισθωτοί, άνεργοι και συνταξιούχοι ασφυκτιούν από συμπεριφορές εξαιρετικής σκληρότητας, τίποτα απολύτως δεν κινείται, αφού… όλοι κυνηγούν τον Ταρζάν στη ζούγκλα και ο Ταρζάν τα άγρια θηρία.
Και αν το παράδειγμα ήταν τραβηγμένο, χρησιμοποιήθηκε για να σκιαγραφήσει μια αβίωτη και ατελέσφορη “καταδίωξη” χωρίς θύτες και θύματα, μόνο με τεράστιο εθνικό κόστος.
Ετσι οι πολίτες αποστρέφονται τους στόχους και επιλέγουν την αυτοαπομόνωση.