Στην αντεπίθεση ο Ρίχτερ;

Η  αθώωση του Χάινς Ρίχτερ από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου βασίστηκε εν πολλοίς στα όσα υποστήριξε ο εισαγγελέας της έδρας κ. Κασσωτάκης, ο οποίος ανέφερε ότι το βιβλίο του Γερμανού καθηγητή «δεν προκύπτει ότι μπορεί να προκαλέσει μίσος κατά του Κρητικού λαού». Ωστόσο ο ίδιος σημείωνε ότι το εν λόγω βιβλίο εμπεριέχει ανακρίβειες και αναλήθειες.
Σίγουρα “όλο αυτό” μοιάζει με ένα παιχνίδι με τις λέξεις και πώς ο καθένας προσλαμβάνει τα όσα διαβάζει.
(Αν ένα βιβλίο εμπεριέχει αναλήθειες και ανακρίβειες πώς μπορεί να είναι “επιστημονικά εμπεριστατωμένο”;).
Ο Χάινς Ρίχτερ πάντως σε συνέντευξή του σημειώνει ότι αισθάνεται δικαιωμένος από την απόφαση του Δικαστηρίου και μάλιστα σε ερώτηση που του απηύθυνε ο συντάκτης του κειμένου -που δημοσιεύθηκε χθες στο in.gr ως μια “μίνι συνέντευξη” του Ρίχτερ- Κωνσταντίνος Τσάβαλος, για το «ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και ποια η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει ένας επιστήμονας ιστορικός» απαντάει ότι «όλοι οι ιστορικοί είναι υποχρεωμένοι να αναζητήσουν και να καταγράψουν την αλήθεια. Οι σύγχρονοι ιστορικοί, από την άλλη, έχουν το πρόβλημα πως βρίσκονται οι ίδιοι πολύ κοντά στις πολιτικές ζυμώσεις της εποχής τους. Όταν ξεκίνησα να γράφω, ένας διάσημος Έλληνας ιστορικός μου είπε πως η σύγχρονη ιστορία δεν αποτελεί έναν ξεχωριστό επιστημονικό κλάδο, αλλά από μόνη της ένα πεδίο άσκησης πολιτικής. Αυτή η άποψη ενδέχεται να δημιουργήσει προβλήματα, όπως βίωσα κι εγώ πρόσφατα».
Κάποιος, ωστόσο, θα μπορούσε να αντιτείνει ότι εφόσον ο ιστορικός γνωρίζει τη δύναμη που εμπεριέχει η “καταγραφή” των ιστορικών γεγονότων, κάλλιστα θα μπορούσε να “περάσει” και τις δικές του πολιτικές απόψεις, θέσεις, εκτιμήσεις για τα γεγονότα χρησιμοποιώντας λέξεις που όχι μόνο δεν συνάδουν με την αλήθεια, αλλά μπορούν να είναι εν μέρει και προπαγανδιστικές ή εξυπηρετούν συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες.
Κάτι το οποίο φαίνεται ότι ισχύει στην περίπτωση του εν λόγω βιβλίου, αφού σε αυτό π.χ. από τη μια εξυμνούνται οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές ενώ παρουσιάζονται οι Κρητικοί ως βάρβαροι που προσπάθησαν να αντισταθούν με όσα μέσα είχαν στα χέρια τους. Αυτή βαρβαρότητα δε των Κρητών έφερνε και τα… δικαιολογημένα αντίποινα από τους Γερμανούς κατακτητές οι οποίοι είχαν κάθε δικαίωμα να προχωρούν σε ομαδικές εκτελέσεις και ολοκληρωτικές καταστροφές στα χωριά της Κρήτης και όχι μόνο.