Στην αυλή ενός ελληνικού σχολειού

Εκεί και φέτος για ακόμη μια φορά στην αυλή ενός σχολειού, να βλέπεις στα μάτια του δασκάλου που θα εμπιστευθείς το παιδί σου την ωριμότητα της ευθύνης του. Ενα συναίσθημα σιγουριάς να σε κατακλύζει και γύρω τριγύρω φωνές αγοριών και κοριτσιών, μικρών και μεγάλων που θα ζήσουν και θα συνοδοιπορήσουν στο κοινό δρόμο και τούτης της νέας σχολικής χρονιάς!
…Εκεί και φέτος, για το πρώτο άκουσμα του κουδουνιού της ουσιαστικής έννοιας “ελληνικό σχολειό”, που εκτός πολλών άλλων, εμπεριέχει τις εμπειρίες σου, τις αναμνήσεις σου, τα όμορφα και τα περιπετειώδη μιας συνεχόμενης ιστορίας που εύχεσαι να συνεχίζεται και στο μέλλον· για το μέλλον του τόπου, της ούσας ωραιότητας που αποτυπώνεται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες του Σεπτεμβρίου απ’ τη μιαν άκρη της πατρίδος έως την άλλη!
…Ισως κι όλα αυτές οι εικόνες και οι σκέψεις, η αντίληψη να βρίσκονται στη σφαίρα του ιδεατού, το ξέρεις! Ωστόσο τούτο το πρώτο κουδούνι – η έναρξη της σχολικής χρονιάς παραμένει μια ιδιάζουσα γιορτή για τα παιδιά που επιβεβαιώνουν το τέλος του καλοκαιριού, έναν από τους ορισμούς του φθινοπώρου, την έλευση ενός ακόμη χειμώνα και την προσμονή της άνοιξης ώστε και πάλι να φτάσουν στο τέλος του κύκλου για να ξαναβρεθούν στο απέραντο γαλάζιο της ζωοδότρας θάλασσας και να την γεμίσουν με τις φωνές και τα παιχνιδίσματά τους…
Στο αναμεταξύ υπάρχει η μάθηση, οι γνώσεις, οι συναναστροφές, τα κλάμματα και οι χαρές της σχολικής ζωής!
Ποιος τάχα από τους μεγαλύτερους δεν θα ’θελε να την ξαναζήσει;
Καλή σχολική χρονιά σε όλους!