Η εορτή του επισκόπου μας είναι η πρώτη και κύρια εορτή της τοπικής μας εκκλησίας, που συνεγείρει, συγκινεί όλους τους πιστούς από την πόλη των Χανίων ως το τελευταίο χωριό των ιστορικών επαρχιών Κυδωνίας και Αποκορώνου.
Γιατί ο επίσκοπος είναι το κατ’ εξοχήν πρόσωπο κάθε τοπικής εκκλησίας που ενώνει όλους τους πιστούς, εν Χριστώ Ιησού, καθόσον ο ίδιος «ίσταται εις τόπον και τύπον Χριστού». (Άγ. Ιγνάτιος).
Γιατί επίσης ο επίσκοπος δεν είναι ιδιωτικό πρόσωπο, αλλά είναι το κατ’ εξοχήν και εξ’ ολοκλήρου πρόσωπο της Εκκλησίας.
Δεν έχει ιδιωτική ζωή. Υπάρχει, ζει και αναλώνεται εν τη Εκκλησία.
Για τούτο η (ιδιωτική) χαρά του επισκόπου είναι η χαρά και η προκοπή των πιστών, δηλαδή της ίδιας της εκκλησίας.
Γιατί ο επίσκοπος βρίσκεται διαχρονικά στο στόχαστρο όλων εκείνων που είναι έτοιμοι να πειράξουν, να επικρίνουν, να κατηγορήσουν.
Είναι ο επίσκοπος «πόλις επάνω όρους κειμένη» και είναι επίσης «λύχνος επί τη λυχνία που λάμπει πάσοι τοις εν τη οικία».
Είναι η κορυφή της τοπικής εκκλησίας που όλοι βλέπουν και προσβλέπουν σ’ αυτόν.
Τέλος, γιατί ο επίσκοπος δεν έχει τίποτα δικό του, ακόμα και ο ίδιος δεν ανήκει στον εαυτό του, ανήκει στην εκκλησία του Χριστού «προσφέρων και προσφερόμενος, γενόμενος τοις πάσι τα πάντα ίνα τινάς κερδίσει εν Χριστώ Ιησού». Κανένα κέρδος για τον εαυτό του.
Τα κέρδη των αγώνων του ανήκουν στους πιστούς. Προς τούτοις εμείς εορτάζουμε, πανηγυρίζουμε και τιμούμε τον επίσκοπό μας με ύμνους και ωδές πνευματικές για τα ονομαστήριά του και με ευχές θερμές και πολλές για το σεπτό πρόσωπό του, την πολύτιμη ζωή του και την ιερή και ευλογημένη διακονία του.
Τιμούμε τον επίσκοπό μας, το πλέον δημόσιο και υπεύθυνο πρόσωπο της Αγίας Εκκλησίας μας, όπως έχει καταξιωθεί στην εκκλησιαστική μας παράδοση και όπως καταξιώνεται καθημερινά, ξοδεύοντας τη ζωή του «υπέρ των του λαού αγνοημάτων». Σεβόμαστε την επιθυμία του και κατανοούμε την εκτίμησή του να μην εορτάζει κατά κόσμον, λόγω συγκεκριμένων συγκυριών, να μείνει μακριά από τις όποιες εορταστικές εκδηλώσεις, συμμεριζόμενος για τα συμβαίνοντα γύρω μας οδυνηρά για το λαό του Θεού.
«Νήφε εν πάσι» (Τιμοθέου Β’ 4,5) είναι η προτροπή του Αγίου Αποστόλου Παύλου προς τον Τιμόθεο για να συνεχίσει αμέσως μετά στην ίδια συνάφεια: «Κακοπάθησον, έργον ποίησον ευαγγελιστού τη διακονία σου πληροφόρησον».
Ο επίσκοπος ως το κατ’ εξοχήν κεντρικό πρόσωπο της Αγίας μας Εκκλησίας, δεν έχει καιρό για διακοπές και όχι μόνο, αλλά δεν έχει και καμιά δυνατότητα αναστολής ή αναβολής της διακονίας του.
Ο ίδιος Άγιος Απόστολος απευθυνόμενος στον επίσκοπο Τίτο, συστήνει «δει τον επίσκοπο ανέγκλητον είναι ως Θεού οικονόμον, φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, εγκρατή» (Τιμ. Α’, στίχ. 6-9).
Ολα αυτά δεν πέφτουν από τον ουρανό, παράγονται και αναπτύσσονται με αγώνες πνευματικούς και παλαίσματα πνευματικά από τον ίδιο τον επίσκοπο, ζώντας «ως στρουθίον μονάζον εν οικοπέδω», μερικές φορές μάλιστα «πίνοντας τα δάκρυά του για νερό». Και άλλες φορές ανεχόμενος την αποδιδόμενη από τον κόσμο κατηγορία για τη συμπεριφορά του αυτή, ότι σκανδαλίζει ή παραφέρεται με τα προσευχητικά του καμώματα, τα οποία για τους μεν Ιουδαίους είναι σκάνδαλο, για δε τους Έλληνες μωρία.
Ο επίσκοπος, πέραν όλων αυτών και διά ταύτα, βρίσκεται στις καρδιές των πιστών και είναι πάντοτε εορταζόμενος, ως ευλογών και αγιάζων, ως συμβουλεύων και παροτρύνων, ως δάσκαλος και πατέρας και αδελφός, που καθημερινά ανύστακτα ξοδεύει τη ζωή του για τις δικές μας αδυναμίες και ακαταστασίες. Ο επίσκοπός μας είναι το στήριγμα και ο οδηγός μας στα δύσκολα μονοπάτια της ζωής, είναι ο σύντροφός μας στη μοναξιά μας, είναι ο παρηγορητής μας στη θλίψη και τα πένθη μας, είναι ο πατέρας στην ορφάνια μας, είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός και σωτήρας μας εν παντί και πάντοτε.
Τον θέλουμε καθημερινά ανάμεσά μας στις χαρές και στις λύπες μας, στην υγεία και την ασθένεια, στη ζωή και στο θάνατο, πανταχού παρόντα ως Κηρηναίο να ελαφρώνει το βάρος του σταυρού μας.
Με αυτά τα αισθήματα στην αυριανή ονομαστική του εορτή, προσφέρουμε τις καλύτερες και πιο δυνατές ευχές μας, για τη μακρότητα της ζωής και την πυκνότερη αναστροφή Του μαζί μας.
Σεβασμιώτατε,
εμείς σε εορτάζουμε στις καρδιές μας και προσευχόμαστε για την υγεία σου, τιμούμε το λαμπρό και φωτεινό πρόσωπό σου. Χαιρόμαστε την παρουσία σου στην πόλη μας και τα χωριά της μητροπολιτικής μας περιφέρειας και τραγουδούμε από τις παιδικές κατασκηνώσεις του Αγίου Παύλου Ακρωτηρίου ως την Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, από την ανοιχτή γραμμή στήριξης των αδυνάτων, ως το ράδιο “Μαρτυρία” της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, από το Πολιτιστικό Κέντρο και το Επισκοπείο ως όλες τις ενορίες της πόλης και των χωριών μας:
Του σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Κυδωνίας και Αποκορώνου πολλά εόρτια και ευλογημένα τα έτη.