Κύριε διευθυντά,
Ογδόντα χρόνια θυμάμαι τη ζωή και θυμάμαι από παιδί, όταν δεν είχα εγώ κρίση, πώς εσχολιάζανε οι μεγάλοι. Πάντα για να τορπιλίσουνε την κυβέρνηση, από την αντιπολίτευση, αδιαφορούσανε αν τα θραύσματα της τορπίλης θα βλάφτανε και τα εθνικά συμφέροντα.
Ο κ. Τσίπρας, ως κυβέρνηση συνεχίζει την κατηφόρα στη χώρα μας. Μόνο σε αξιοπιστία είναι ο χειρότερος. Ομως και από την θέση της ελάσσονος αντιπολιτεύσεως, όταν εσωτερικοί εχθροί και λαθρομετανάστες ελεηλατήσανε και κάψανε την Αθήνα, έλεγε η κα Παπαρήγα ότι “Ο κ. Τσίπρας χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων”. Την έβλεπα και την άκουγα από τηλεοράσεως, την κα Παπαρήγα, όταν το είπε αυτό, και δεν μπορεί να είναι φαντασία. Ομως και τον κ. Τσίπρα τον έβλεπα και τον άκουγα πάλι από τηλεοράσεως όταν είπε: “Θα μεταφέρουμε τον πόλεμο στα σχολεία”. Μα τα παιδιά δεν έχουνε εμπειρία, δική τους, ούτε πρωτοβουλία. Έχουνε άγνοια και αφέλεια και μόνο όταν τα οργανώσουνε και τα χρησιμοποιήσουνε σαν εργαλείο, για να κάνουνε τη δουλειά τους άλλοι, κινητοποιούνται, μα δεν πρέπει να γίνονται τα παιδιά μας εργαλείο στα χέρια τους…
Αυτά που είδα στην τηλεόραση, τα είδανε βέβαια και άλλοι. Όταν επέρασε στην αξιωματική αντιπολίτευση ο κ. Τσίπρας, μοναδικό στόχο είχε την φθορά της κυβερνήσεως και ειδοποιούσε τους δανειστές να μην δανείζουνε την Ελλάδα, διότι ερχόμενος στην κυβέρνηση, δεν θα αναγνωρίσει το χρέος και δεν θα το εξοφλήσει και ακόμα παρότρυνε τον λαό να μην πληρώνει οφειλές προς το δημόσιο για να φέρνει την κυβέρνηση σε δύσκολη θέση, τότε που είχανε το σύνθημα “Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω”. Ο ελληνικός λαός απογοητευμένος από την κακοποίηση που υπέστη από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για 35 χρόνια και πιστεύοντας στις υποσχέσεις του κ. Τσίπρα, τον έφερε στην εξουσία και έπεσε από την Σκύλα στη Χάρυβδη. Πού είναι ο 13ος μισθός; Πού είναι ο κατώτερος μισθός στα 750 ευρώ; Πού είναι η επανακατάταξη των απολυθέντων υπαλλήλων; Πού είναι η κατάργηση του μνημονίου; “με ένα νόμο, με ένα άρθρο;”
Το βράδυ των εκλογών, μόλις βγήκανε τ’ αποτελέσματα, ο κ. Τσίπρας μάς είπε από τηλεοράσεως λακωνικά: “Τέρμα το μνημόνιο, τέρμα η Τρόικα, τέρμα η λιτότητα”. Εμείς ξέραμε ότι δεν υπάρχουνε προϋποθέσεις για τη θεραπεία της λιτότητας. Αυτός δεν το ήξερε; Μα την επομένη των εκλογών τα ξέχασε όλα.
Από πριν των εκλογών εγίνετο λόγο για την πώληση των αεροδρομίων και αντιδρούσε ο κ. Τσίπρας μα ερχόμενος στην εξουσία τα πούλησε αυτός. Καλά θα κάνουνε οι πολιτικοί μας, όταν βάζουνε νάρκες για τους αντιπάλους, να τις βάζουνε κατά τρόπο που να μην τις βρούνε αργότερα οι ίδιοι μπροστά τους. Πάρα πολλές φορές θυμάμαι τους πολιτικούς μας που αυτό που καυτηριάζανε έντονα από τη θέση της αντιπολιτεύσεως τα εφαρμόσανε ως κυβέρνηση. Δυστυχώς, η Ελλάδα τώρα δεν έχει πολιτικούς πρωτοκλασάτους που να έχουνε το ανάστημα του Γεωργίου Παπανδρέου (του πρεσβύτερου), του Κων/νου Καραμανλή (του πρεσβύτερου), του Κων/νου Μητσοτάκη, του Αλεξάνδρου Παπάγου (αν και επί Παπάγου, εν μέρει εκυβερνούσε και ο Μαρκεζίνης, ως πιο έμπειρος στην πολιτική). Ήτανε πολιτικοί με οντότητα και με έντονη παρουσία στο πολιτικό στερέωμα της χώρας, αν και κάνανε και αυτοί λάθη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήτανε δυναμικός πολιτικός, μα διέθεσε κάποιες πιστώσεις πάνω από την οικονομική αντοχή της χώρας και παρουσίασε μια πλασματική ευημερία στη χώρα, μα από τότε αρχίσαμε τον οικονομικό κατήφορο και από τότε τραβούμε μέχρι και σήμερα τον συνεχίζουμε…
Κανάκης Ι. Γερωνυμάκης
