Προ 14 ετών περίπου, τότε που η Καλομοίρα μεσουρανούσε στις τηλεοπτικές οθόνες μας μέσα στο κατασκευασμένο ροζ σύννεφο που μας την πλάσαραν, είχα αναφερθεί απ’ αυτήν εδώ τη στήλη στην απόλυτη κυριαρχία της σωστά καμουφλαρισμένης εικόνας και το πώς πωλείται αυτή στα παιδιά αλλά και στους γονείς τους που ’θέλαν τα παιδιά τους να γίνουν Καλομοίρες!
Αναφερόμουν στην ψευδαίσθηση αυτής της εικόνας αλλά και στην αλήθεια που κρύβεται πίσω από την πλαστική show bizz που πουλιόταν στις μεσημεριανές, τις βραδινές εκπομπές, αλλά και στα περιοδικά του τότε!
Στην εποχή μας που όλοι χρησιμοποιούν τη δύναμη της εικόνας -κυρίως αυτοί που ξέρουν να την πλασάρουν ως αλήθεια κι ας μην είναι- τα πράγματα ειδικά για το άμαθο μάτι έχουν παραμείνει θολωμένα δυσδιάκριτα…!
Κυρίως όμως έχει διευρυνθεί το κοινό που πλέον από τις πολύ μικρές ηλικίες -φευ- “μεγαλώνει”, συμβιώνει, συναλάσσεται και συλλογίζεται σε αυτόν τον παράλληλο κόσμο της εικονικής “δικτατορίας” – της εποχής των τεράτων!
Σε μια τέτοια εποχή, είναι ώρα να… θελήσουμε να αναγνωρίζουμε το τέρας που περνάει δίπλα μας ή αυτό που στέκεται μπροστά μας ή το άλλο που κάνουμε παρέα και γελούμε με τα χοντροκομμένα αστεία του…
Είναι καιρός να μπορούμε να το αναγνωρίζουμε κάτω από την όποια κάλυψη “φορεί”, από τις κινήσεις και τα λεγόμενά του!
Τα διάφορα “τέρατα” χρησιμοποιώντας την εικόνα τους – ψεύτικο προφίλ τους καταφέρνουν πολύ εύκολα να μπερδέψουν το… άμαθο και όχι μόνο μάτι, που πολύ εύκολα αποπροσανατολίζεται!
Μια ματιά στις φωτογραφίες που βρίσκονται στο διαδίκτυο του 53χρονου παιδόφιλου – μαστροπού, καταδεικνύει του λόγου το αληθές· φαίνεται ένας άλλος από αυτόν που ήταν και είναι!
…“Επάγγελμα” μαστροπός, καταστροφέας, διαφθορέας αθώων μικρών ψυχών!
Δεν αρκεί όμως να μείνουμε μόνο στους κατ’ επάγγελμα αλλά και στους άλλους… τους κρυφούς επαγγελματίες ή ερασιτέχνες “φορείς” της αρρωστημένης αυτής κουλτούρας – προσοχή όχι “υποκουλτούρας”!
Θεωρώ ότι η περίπτωση της 12χρονης δεν μας αποκαλύπτει μόνον έναν θύτη!
Μας οδηγεί στην ολοκληρωμένη εικόνα μιας κοινωνίας την οποία έμαθαν να μην βολεύεται με τίποτα λιγότερο από αίμα, σπέρμα και δάκρυ για να νιώθει μια μικρή, μεγαλύτερη ή και απόλυτη(!) δυστυχώς ικανοποίηση!
Γνωστά αυτά!
Δεν θέλω να φανώ… βαρύγδουπος!
Η περίπτωση της 12χρονης είναι ένα ακόμη κομμάτι αυτού του πάζλ της σύγχρονης ζωής μας!
Το δυστύχημα είναι ότι αυτή η κουλτούρα, η νοοτροπία υπερανθεί, κι εμείς ενώ την απεχθανόμαστε, λειτουργούμε τις πλείστες φορές άθελά μας(;) – ηθελημένα μας(;) ως φορείς της!
