Προαπαιτούμενο: η νοητική κινητικότητα
Με δεδομένες τις διαφορετικές λογικές, αναζητούμε τις κατ’ ανάγκη συμπλεύσεις είναι τα μηνύματα της καθημερινότητας. Με προβληματισμό, χωρίς εφησυχασμό θα πρέπει να δρούμε. Μεγάλο είναι το ερώτημα. Πώς αλλάζουμε εμείς, για να αλλάξουμε τον κόσμο που συνθέτει την κοινωνία των πολλών, αντίβαρον στην κοινωνία των ολίγων; Σε μια εκδήλωση, μιας ιστορικής περιοχής της Κρήτης, πρόσφατα ένας έμπειρος του τόπου αυτού δημοσιογράφος, μεγάλης εμβέλειας στη δημοσιογραφία, έκλεισε τη διαλογική συζήτηση, λέγοντας «Δεν μπορούμε να γίνουμε θεοί, όμως μπορούμε να προσπαθούμε να γινόμαστε περισσότερο ΑΝΘΡΩΠΟΙ».
Πέρα των άλλων ιστορικών και πολιτισμικών αναφορών ειπώθηκε και το «χίλιους τόνους λάδι βγάζει, περίπου, η αναφερόμενη περιοχή». Διαβλέπουν στην από κοινού προσπάθεια τυποποίησης και διακίνησης προς το κοινό όφελος. Με ιδιαιτερότητα αναφέρθηκαν στα κεφάλαια, Άνθρωπος- φύση γη, με αλληλοσεβασμό. Οι διατάξεις αυτών των διαλογισμών διαμορφώνουν συνειδήσεις συνύπαρξης ανθρώπων στις μεταξύ των σχέσεις. Αποβάλλουν τάσεις αλληλοκατηγοριών, αξιοποιούν τις διαφορετικότητες και περνούν στο όλοι μαζί για τα κοινά ζητούμενα, μέσα από προσπάθειες των δικών τους αλλαγών.
Εάν για τη θετική μας μετεξέλιξη, βάζουμε σαν προαπαιτούμενο τη νοηματική μας κινητικότητα στη συμπλήρωση των διαβλέψεων και αλληλοενίσχυση των προσπαθειών, πολλά μπορούμε να πετυχαίνουμε. Καλούμαστε να μαθαίνουμε ότι οι συνθήκες που ζούμε, μας διαμορφώνουν συνειδήσεις, χαρακτήρες. Οι όποιες σκέψεις μας, αποκομμένες από την κοινωνία είναι ατροφικές. Οι όποιες ιδέες για την επιθυμητή μας κοινωνία καθορίζουν την πορεία μας, με προσανατολισμό και κώδικα μεταξύ μας επικοινωνία.
Την έμπνευση γραφής αυτού του κειμένου την οφείλω σε τηλεοπτική παρακολούθηση ενδιαφέρουσας εκδήλωσης. Τη δημοσιοποιώ για να μη θεωρηθεί ατροφική. Για τα ζητούμενα μας, ποτέ δεν είναι αργά. Με θέσεις και αντιθέσεις, με δράσεις και αντιδράσεις, για συγκρουόμενες αντίπαλες δυνάμεις. Οι επιδιώξεις των ολίγων οδηγούν στην παντοδυναμία του οικονομικού πλούτου, οι άλλοι, οι πολλοί προσπαθούν να ενώνονται εναντίον τους. Ενδυνάμωση για ανατροπή στις ορέξεις της ανθρωποφαγίας. Από τις συγκρούσεις, διαβλέψεις, αναδείξεις των λαών, ανατροπές στην οικονομική ολιγαρχία.
Ο οικονομικός πλούτος αποκτιέται και στηρίζεται από πολιτικές πολιτικών, που εκλέγονται από τον παραπλανημένο λαό. Η συνένωση των κοινωνικών λαϊκών στρωμάτων εμποδίζεται από θεσμούς της πολιτικής, που οι πολιτικοί μας καθορίζουν. Δύσβατοι οι δρόμοι της συνένωσης των λαών. Γίνονται πιο δύσβατοι μέσα από τις εσω-συγκρουόμενες συνειδήσεις των λαών που συνθέτουν τις κοινωνίες των. Στην εμφάνιση πολιτικών δυνάμεων στήριξης των λαών ακούγεται «θα κάνω ό,τι μπορώ, να μην επιτρέψω να πάρουν την εξουσία οι δυνάμεις που θα ανοίξουν τον δρόμο στήριξης των λαών». Αυτά ακούγονται από πολιτικούς που στα λόγια είναι υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, στην πράξη υποστηρικτές του πλούτου μέσα από θεσμούς που ψηφίζουν.
Βουλευτής κόμματος καλεί άλλον που έχει φύγει να επιστρέψει. Αμφότεροι φανατικοί εχθροί των δυνάμεων της ελπίδας για τη στήριξη της συνένωσης και ενδυνάμωσης σε αγώνες ανατροπής της οικονομικής ολιγαρχίας. Η ενότητα της οικονομικής ολιγαρχίας είναι προκλητική και συνοδεύεται με τη διάσπαση του αντιπάλου (διαίρει και βασίλευε) για να επικρατήσει στην εκμετάλλευση και στην αδικία μέσα από θεσμούς της δικής των δημοκρατίας και πολιτικής κρατοκρατίας σε βάρος των αδύνατων κοινωνικών στρωμάτων. Ταλαίπωρε συνταξιούχε, οι νόμοι που ψηφίζονται από τους βουλευτές και τα κόμματα που υποστήριξες, για να νομιμοποιήσουν τις παρανομίες. Τι λες; Θα τους ξαναψηφίσεις; Έστω και αν σου χτυπήσουν φιλικά την πλάτη; Επιστρέφεις σ’ αυτούς που έφεραν την κρίση ή συμπορεύεσαι μ’ αυτούς που τολμούν να μας βγάλουν.
Παντελής Χίνος
