Εισ’ το ακρωτήρι κοίτουνται δυο άντρες μερακλήδες ,
Που στην Ελλάδα δώσανε της λευτεριάς ελπίδες .
Την Κρήτη ε τιμήσανε αυτά τα παλικάρια ,
Και δώσανε παράδειγμα σε όλη την Ελλάδα.
Τώρα τους λησμονήσανε τους έχουνε ξεχάσει,
Και τα κλαδιά τους τάφους τους έχουνε σκεπάσει.
Βάλετε δύο φύλακες μόνιμα κοντά τους ,
Να στέκουνε με προσοχή πάνω απ’τά κόκαλα τους .
Και ένα Παπά ολομερείς τους τάφους να θυμιάζει,
για να τους βλέπει ο λαός και να τους θαυμάζει.
Αιώνια η μνήμη τους και το όνειρο μη σβήσει ,
Ο αγώνας για την λευτεριά κι’ πίστη να κρατήσει.
