Κάθε φορά που αποκαλύπτεται ένα έγκληµα σε βάρος ζώων στα Χανιά, η είδηση κυκλοφορεί στα µέσα µαζικής ενηµέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης όπου γίνονται χιλιάδες αναρτήσεις και σχόλια που καταδικάζουν την πράξη, εκφράζουν αποτροπιασµό και αγανάκτηση ενώ ταυτόχρονα, µας καλούν στο τηλέφωνο και κατονοµάζουν τον δράστη χωρίς να σκοπεύουν όµως να βοηθήσουν τις αρχές να τον συλλάβει µε µια επώνυµη κατάθεση. Είναι τα γνωστά moto της ελληνικής κοινωνίας «κοίτα την δουλειά σου» και «άσε τους άλλους να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά».
Θλιβερή νοοτροπία του τόπου µας, υπεύθυνη για τα ειδεχθέστερα εγκλήµατα σε βάρος ανθρώπων και ζώων.
Εµείς οι εθελοντές στην προστασία των ζώων δεν κρατάµε τα στόµατά µας κλειστά όταν γινόµαστε µάρτυρες εγκληµάτων, τα αναφέρουµε στις αρχές, αγωνιζόµαστε για την απονοµή δικαιοσύνης, για την ανακούφιση των αδυνάτων. Είµαστε πάντοτε δίπλα σε όσους επιθυµούν να µιλήσουν, τους ενθαρρύνουµε, τους υποστηρίζουµε.
Όµως ο φόβος ή και η ραθυµία ακόµα, συχνά υπερισχύουν µε αποτέλεσµα τα εγκλήµατα να µένουν ανεξερεύνητα και η βία να διαιωνίζεται στον τόπο µας, ενώ οι δράστες συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους .
Καθηµερινά γινόµαστε αποδέκτες περιστατικών κακοποίησης, από τις πιο απλές περιπτώσεις παθητικής κακοποίησης, έως και σοβαρές περιπτώσεις ενεργητικής κακοποίησης ζώων συντροφιάς.
Και όσο οι δράστες µένουν ατιµώρητοι, τα ζώα θα εξακολουθούν να υποφέρουν και δε θα εκλείψουν οι εικόνες των αιώνια αλυσοδεµένων, σκελετωµένων και δυστυχισµένων πλασµάτων που η λύτρωσή τους θα είναι τελικά µόνο ο θάνατος. Γιατί µε τα αναθέµατα και το θυµό στα µέσα κοινωνικής, καθισµένοι στον καναπέ µας µπροστά από ένα πληκτρολόγιο δεν πρόκειται να τιµωρηθεί κανείς.
Παρόλο που η νοµοθεσία προβλέπει διοικητικές και ποινικές κυρώσεις, απειροελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι θέλουν να καταθέσουν επώνυµα γιατί «είναι ο γείτονας» , «ο κουµπάρος» ή ο «γνωστός του γνωστού».
Και ναι, η δικαιοσύνη στην χώρα µας πάσχει, από τον χρόνο απονοµής της µέχρι τις διαδικασίες και το σύστηµα των ποινών, είναι απογοητευτική.
Πλέον όµως και η Ασφάλεια δύναται να µετέλθει κάθε µέσο για την έρευνα, καθώς κάποια αδικήµατα σε βάρος των ζώων είναι πλέον κακουργηµατικού χαρακτήρα.
Όµως, µήπως είναι καιρός να αντιµετωπίσουµε και την ατοµική µας ευθύνη;
Μήπως είναι καιρός, να ανοίξουν τα στόµατα και οι ψίθυροι να γίνουν δυνατές φωνές;
Μιλήστε! Τολµήστε το!
∆εν είναι εύκολο, αλλά θα είµαστε όλοι δίπλα σας. Για όλες αυτές τις ψυχές που βασανίζονται, για να πάψει ο δράστης να κυκλοφορεί ανάµεσά µας, για να αποτρέψουµε το επόµενο έγκληµά του, που δεν εγγυάται κανείς ότι θα είναι µόνο κατά των ζώων.
Πριν λίγες µέρες άγνωστοι εγκατέλειψαν δίπλα σε κάδο σκουπιδιών πάνω στον κόµβο του Γαλατά ένα κλουβί κουνελιού µε τρία κουτάβια!!! επειδή δεν ήθελαν να στειρώσουν το ζώο τους, αλλά ούτε φυσικά ήθελαν να αναλάβουν την ευθύνη τους και να κρατήσουν τους απογόνους του. Η εγκατάλειψη κουταβιών σε δρόµο ταχείας κυκλοφορίας, που µε µαθηµατική ακρίβεια θα οδηγηθούν σε θάνατο, είναι πράξη κακουργηµατικού χαρακτήρα.
∆υστυχώς όµως πάλι κανείς δεν είδε τίποτα και σε έξι περίπου µήνες το έργο θα επαναληφθεί, κατά την επόµενη γέννα.
Και ενώ η κυβέρνηση µε το νόµο 4830/2021, έχει θεσπίσει την υποχρεωτικότητα της στείρωσης ή την αποστολή γενετικού υλικού (στη χώρα των εκατοµµυρίων αδέσποτων είναι πρακτικά ανεφάρµοστο κατά τη γνώµη µας), σε νοµοσχέδιο που έχει τεθεί σε διαβούλευση δίνει πάλι παράταση στην εφαρµογή τους υποκύπτοντας σε πιέσεις οργανωµένων οµάδων που κάνουν παράνοµες αναπαραγωγές και ευθύνονται για το µεγαλύτερο ποσοστό των άστεγων ζώων που έχουν κατακλύσει όλη την επικράτεια.
