Στόµατα ερµητικά κλειστά

Κάθε φορά που αποκαλύπτεται ένα έγκληµα σε βάρος κάποιου ζώου στα Χανιά, η είδηση κυκλοφορεί στα µέσα µαζικής ενηµέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης µε χιλιάδες αναρτήσεις και σχόλια που καταδικάζουν την πράξη και εκφράζουν αποτροπιασµό και αγανάκτηση. Ταυτόχρονα, στο τηλέφωνο του συλλόγου µας άνθρωποι που δεν γνωρίζουµε καλούν και κατονοµάζουν τον δράστη, χωρίς να σκοπεύουν όµως να βοηθήσουν τις αρχές να τον συλλάβουν µε µια επώνυµη κατάθεση.
Πρόκειται για τις συνηθισµένες στάσεις της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας: «κοίτα την δουλειά σου» και «άσε τους άλλους να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά». Μια θλιβερή νοοτροπία του τόπου µας, υπεύθυνη για τα ειδεχθέστερα εγκλήµατα σε βάρος ανθρώπων και ζώων.
Εµείς οι εθελοντές στην προστασία των ζώων δεν κρατάµε τα στόµατά µας κλειστά όταν γινόµαστε µάρτυρες εγκληµάτων. Τα αναφέρουµε στις αρχές, παρά τις απειλές που δεχόµαστε σχεδόν καθηµερινά. Αγωνιζόµαστε για την απονοµή δικαιοσύνης, για την ανακούφιση των αδυνάτων. Είµαστε πάντοτε δίπλα σε όσους επιθυµούν να µιλήσουν, τους ενθαρρύνουµε, τους υποστηρίζουµε.

Όµως ο φόβος ή και η ραθυµία ακόµα, συχνά υπερισχύουν, µε αποτέλεσµα τα εγκλήµατα να µένουν ανεξερεύνητα και η βία να διαιωνίζεται στον τόπο µας.
Μόνο µέσα στη φετινή χρονιά έχουµε γίνει µάρτυρες τουλάχιστον τριών εγκληµάτων απέναντι σε ζώα, που παραπέµπουν σε δράστες βίαιους και χωρίς αναστολές. Κάποιοι τους γνωρίζουν, ψιθυρίζουν το όνοµά τους, σπάνια όµως είναι κάποιος διατεθειµένος να το αναφέρει επώνυµα για να προχωρήσει η έρευνα. Ολόκληρες κοινότητες ανθρώπων κρατούν το στόµα τους κλειστό, συνήθως από φόβο για τυχόν αντίποινα.
Και ναι, η δικαιοσύνη στην χώρα µας πάσχει, από τον χρόνο απονοµής της µέχρι τις διαδικασίες και το σύστηµα των ποινών, είναι απογοητευτική. Όµως, η επανεξέταση της ηθικής µας στάσης και των ηθικών µας υποχρεώσεων απέναντι στα ζώα µας οδηγεί αναπόφευκτα στην αλλαγή της συµπεριφοράς µας απέναντι τους.

Οφείλουµε να υπερασπιζόµαστε τα ζώα, όχι µόνο στη ζωή αλλά και στο θάνατο. Κι όταν πρόκειται για ένα θάνατο άδικο και βάρβαρο, η ευθύνη µας είναι τεράστια.
Πρέπει να µιλάµε, να µιλάµε, να µιλάµε, οι ψίθυροί µας να γίνουν δυνατή φωνή. Για όλες τις αθώες ψυχές που βασανίζονται. Για να πάψουν οι δράστες να κυκλοφορούν ανάµεσά µας. Για να αποτρέψουµε τα µελλοντικά εγκλήµατα, που δεν εγγυάται κανείς ότι θα είναι µόνο κατά των ζώων.

* Φιλοζωικός Σύλλογος Χανίων ‘‘Η Προστασία των Ζώων’’