Στο περιθώριο των G20

Eν μέσω οικονομικής και γεωπολιτικής αστάθειας έγινε στο Μπουένος Αϊρες της τραγικής Αργεντινής υπό το βλέμμα του Δ.Ν.Τ. λόγω λιτότητος η φετινή διήμερος σύνοδος των είκοσι μεγάλων του πλανήτη, G20, όπως έχει καθιερωθεί. Συζητήθηκαν οι εμπορικές αντιπαραθέσεις των ΗΠΑ με Κίνα και Ε.Ε, κλιμάκωση της έντασης Ρωσίας – Ουκρανίας για το πέρασμα στο στενό Κάρτς μεταξύ Αζοφικής και Μαύρης Θάλασσας η σκοτεινή υπόθεση δολοφονίας Κασόγκι στην Κων/πολη, το “Brexit” κ.ά.
Θολό το τοπίο της συνέχισης, η κατάργηση αυτού του φόρουμ της οικονομικής συνεργασίας των χωρών του κόσμου.
Συμμετείχε και ο Ερντογάν, ο οποίος μετά τη μείωση του χρόνου συνομιλίας του με τον Τραμπ (αντί για 20’ κράτησε 10’ με τη μετάφραση στην ουσία 5’) κατάλαβε το “άδειασμά” του από τον Πρόεδρο. Ηθελε να θέσει το Κουρδικό, αλλά δεν πρόλαβε. Πριν δύο εβδομάδες στο Παρίσι που ήταν, είχε σχηματίσει την εντύπωση, ότι ο Τράμπ θα τον βοηθούσε. Αντί αυτού προτίμησε τον πρίγκιπα διάδοχο της Σαουδικής Αραβίας. Ηταν αναμενόμενο, διότι με τον Σαουδάραβα οι ΗΠΑ υπογράφουν εμπορικά συμβόλαια ύψους 50 δισ. δολάρια.
Εν τω μεταξύ από πλευράς της Γερουσίας των ΗΠΑ, απεστάλη τελεσίγραφο προς τον Τούρκο πρόεδρο, να δηλώσει με ποιους θέλει να πάει. Αν επιμένει στην αγορά των S400, να ξεχάσει τα F35. Υπ’ όψιν ότι η Γερουσία πάγωσε την πώληση των F35 και μόνον αυτή έχει την εξουσία πραγματοποίησης ή ακύρωσης της συμφωνίας. Ο Τράμπ και να ‘θελε να βοηθήσει την Τουρκία, δεν θα μπορούσε να παραβιάσει την απόφαση της Γερουσίας. Τη συμβουλεύει δε, να ακυρώσει τη συμφωνία με τους Ρώσους για τους S400, οι οποίοι σημειωτέον είναι ασυμβίβαστο να συνυπάρχουν σε μια χώρα του ΝΑΤΟ με τα F35.
Είχαν προηγηθεί απειλές από τις ΗΠΑ προς την Τουρκία, της οποίας η οικονομία επλήγη σε μεγάλο βαθμό. Αν δε η επιμονή του Ερντογάν συνεχισθεί για τους S400, θα κλιμακωθούν οι κυρώσεις, οπότε φαντάζεται κανείς τις επιπτώσεις που θ’ ακολουθήσουν. Οι ΗΠΑ θέλουν να επαναφέρουν την Τουρκία σε “μάντρωμα”. Ο λόγος, ότι γίνονται αλλαγές γεωστρατηγικής πολιτικής στον χώρο της Μεσογείου, που ενώνονται τρεις Ηπειροι, Ευρώπη, Ασία, Αφρική, στον οποίον πρωτεύοντα ρόλο παίζει η Τουρκία.
Οι Αμερικανοί ζητούσαν απ’ τον Ερντογάν, να συμβιβασθεί σε ορισμένα θέματα, όπως και το Κουρδικό, αλλά αυτός δεν ανταποκριθήκε, θεωρώντας ότι είτε ενέδιδε, είτε όχι, ήταν εκ των προτέρων καταδικασμένος από τις ΗΠΑ. Επειδή ως σύμμαχος και μέλος του ΝΑΤΟ διολισθαίνει οι Αμερικανοί αναζητούσαν εναλλακτική λύση. Ο Ερντογάν το ‘βλεπε απ’ τις τριγωνικές διασυνδέσεις που γίνονται, Ελλάδος – Κύπρου – Ισραήλ, Ελλάδος – Κύπρου – Αιγύπτου και ίσως αργότερα Ελλάδος – Κύπρου – Ιορδανίας.
Οι συμφωνίες αυτες δημιουργούν συνθήκες, που είναι η εναλλακτική μέθοδος για τη θεραπεία του κενού, που δημιουργεί η Τουρκία, αν ξεφύγει απ’ τη διαμορφωμένη συμμαχική, πορεία της. Προφανώς πρόκειται για στρατηγικό σχεδιασμό, αμυντικού και όχι επιθετικού χαρακτήρα, που σε περίπτωση κρίσεως παρέχει το χρόνο και τη δυνατότητα αποφυγής διάπραξης σφαλμάτων.
Για τη χώρα μας η συμμετοχή της σε τέτοιας μορφής στρατιωτικά πλέγματα είναι ενδεδειγμένη και η εναλλακτική λύση διπλωματικής προστασίας, που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στην τουρκική προκλητικότητα.
Υπ’ όψιν ότι σ’ ένα θερμό επεισόδιο, μεταξύ χωρών του Βορειοατλαντικού Συμφώνου κανείς δεν πρόκειται, να κινδυνέψει προς χάριν άλλου.