Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλος παραβρέθηκε εφέτος, την 21η Σεπτεμβρίου, στην τελετή μνήμης στο Ελληνικό Στρατιωτικό νεκροταφείο στην πόλη του Ρίμινι όπου έχουν ενταφιασθεί οι 18 αξιωματικοί και 154 οπλίτες της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας που κατέλαβε αυτή την Ιταλική πόλη την ίδια ημερομηνία του 1944, συμβάλλοντας αποτελεσματικά στην απελευθέρωση της Ευρώπης από τους Ναζί.
Τα συμμαχικά στρατεύματα κατέλαβαν την Ρώμη την 4η Ιουνίου 1944. Η γερμανική στρατιά είχε αναπτυχθεί μεταξύ των πόλεων της Πίζας και του Ρίμινι, ενώ την επίθεση είχαν αναλάβει η 5η Αμερικανική και η 8η Βρετανική. Η Ελληνική ταξιαρχία διοικούμενη υπό του τότε συντ/ρχη Αρ. Τσακαλώτου αποβιβάστηκε στον Τάραντα την 11η Αυγούστου και μεταφέρθηκε 20 χλμ. νοτίως του Ρίμινι όπου ανέλαβε τον παραλιακό τομέα ενταχθείσα στην 2α Νεοζηλανδική Μεραρχία, την 8η Σεπτεμβρίου. Στην αρχή απέκρουσε δυο νυχτερινές επιθέσεις των Γερμανών αλλά μετά έφθασε ως τα προάστια του Ρίμινι όπου οι Ναζί είχαν οχυρωθεί πίσω από φοβερά ναρκοπέδια. Την 18η Σεπτεμβρίου καταλήφθηκε το αεροδρόμιο στα 3 χλμ. από την πόλη και οι Ελληνες συνέχισαν την προέλαση, οπότε την 20η Σεπτεμβρίου το 2ο Ελληνικό Τάγμα σε μια θυελλώδη επίθεση, απόγευμα, κατέλαβε την πόλη, ξημερωματά δε της επόμενης ο δήμαρχός της παρέδωσε το Ρίμινι στον διοικητή του 2ου λόχου του 3ου Τάγματος, λοχαγό Μ. Αποστολάκη, με πρωτόκολλο γραμμένο σε τρεις γλώσσες και υψώθηκε στο δημαρχείο η Ελληνική σημαία!!!
Οι κάτοικοι της πόλης όταν πληροφορήθηκαν ότι επελαύνουν οι Ελληνες, διασκορπίστηκαν στα περίχωρα, έχοντας τον φόβο ότι θα είχαν φοβερά αντίποινα απ’ αυτούς για εκδίκηση της επίθεσης της πατρίδας των κατά της Ελλάδας. Όταν όμως αντελήφθησαν το μεγαλείο των Ελλήνων στρατιωτικών φιλιώθηκαν με αυτούς. Μετά από τέσσερα χρόνια από την 28η Οκτωβρίου είχε έλθει η δικαίωση της Ελλάδας, εκεί στην πόλη του Ρίμινι. Μετά από δύο ημέρες, η 3η ταξιαρχία συνέχισε την προέλασή της, αφού διέβη τον ποταμό Ρουβίκωνα, στο πλευρό των συμμάχων.