Ας ρίξομε μια ματιά στον κόσμο που μας περιβάλλει. Τα τελευταία χρόνια οι πόλεμοι ξεκίνησαν απ’ την πολιτισμένη Ευρώπη. Εδώ έγιναν τα Αουσβιτς. Μα και οι Αμερικανοί ας βρίσκονται στην κορυφή της επιστήμης, θυμηθείτε τα Βιετνάμ, τον πόλεμο στον Κόλπο, στη Λιβύη κ.λπ.. Δείτε πρόσφατα τις αγριότητες των Ταλιμπάν, των Τζιχαντιστών και των Ευρωπαίων που υπάρχουν στις τάξεις τους. Οπου να κοιτάξεις γύρω σου θα διαπιστώσεις αγριότητες. Παράλληλα με την ανείπωτη φτώχεια και δυστυχία στα 2/3 του πλανήτη. Λέμε ότι είχαμε πρόοδο στην τεχνοεπιστήμη, στη δημοκρατία στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Παρόλα αυτά έχομε γενοκτονίες, βασανιστήρια, πολέμους, εκατομμύρια πρόσφυγες. Πώς να εξηγήσει κανείς αυτή την κατάσταση; Σίγουρα πάντως η άνοδος του επιπέδου ζωής, ο πολιτισμός, οι επιστήμες ακόμα και αυτές του ανθρώπου δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την απελευθέρωση των αρχαικών, καταστροφικών ενορμήσεων.
Η παιδεία, η καλλιέργεια η γνώση της ιστορίας, ο στοχασμός και ο αναστοχασμός δεν απέτρεψαν τις φρικαλεότητες και τις ακρότητες. Πολιτισμένοι ίσα-ίσα λαοί διαπράττουν τα πιο φρικτά εγκλήματα. Καλλιεργημένοι λαοί γίνονται οι πιο φανατικοί. Τι συμβαίνει λοιπόν; Μήπως κάτω απ’ το συνειδητό μας κομμάτι, την ενημερότητα των πράξεων μας, βυσοδομούν οι ανέλεγκτες δυνάμεις, άναρχες, ασύντακτες ανομολόγητες οι οποίες καθορίζουν εν τέλει την συμπεριφορά μας; Μήπως τελικά τις πράξεις του ο ανθρωπος τις μαθαίνει τελευταίος; Μήπως η διαύγαση αυτού του μέρους του εαυτού μας, η επίγνωση των ενορμήσεων, των κινήτρων, του ανεπίγνωτου εαυτού μας του κρυμμένου εαυτού μας, είναι το εχέγγυο για την απελευθέρωση του ανθρώπου από τέτοιες παρεκτροπές; Μήπως η λογική προσέγγιση, η συστηματική, η διαρκής του ά-λογου εαυτού μας, ο ενδοστοχασμός είναι ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουμε;
Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του ανθρώπου Νυν νυν το μηδέν Και αιέν ο κόσμος ο μικρός ο Μέγας Οδ. Ελύτης, “Αξιον εστί”
