Στοχεύσεις της Αγκυρας

Η Αγκυρα με το πρόσχημα της υπεράσπισης των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων, δεν έπαυσε να κάνει αισθητή την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο, με την αυτάρεσκη τακτική της, ότι «δεν δεχόμαστε τετελεσμένα».
Επιδιώκει συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων της Κύπρου. Ξέρει όμως, ότι τούτο θα επιτευχθεί μόνον αν λυθεί το Κυπριακό.
Ο λόγος, που την εξωθεί, να συμπεριφέρεται με τέτοια προκλητικότητα είναι κυρίως η συμφωνία, που έγινε προσφάτως μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας, Ευρώπης όσον αφορά τον αγωγό μεταφοράς των πετρελαιοειδών από Κύπρο μέσω Κρήτης – Πελοποννήσου – Ιταλίας στην Ευρώπη. Αυτή η μεθόδευση αφήνει απ’ έξω την Τουρκία, που τη στενοχωρεί γι’ αυτό κλιμακώνει την ένταση. Για να μην εγκλωβιστεί σε διαδικασίες ατέρμονες και ανεξέλεγκτες, εντείνει τις προθέσεις της με τον ισχυρισμό, ότι μέρος των τεμαχίων της Κυπριακής ΑΟΖ ανήκουν στην τουρκική υφαλοκριπίδα, την οποία έχει καθορίσει μονομερώς με χαρτογράφηση, υποστηρίζοντας ότι διακυβεύονται κυριαρχικά της δικαιώματα.
Η κλιμάκωση της έντασης στοχεύει στην εξεύρεση λύσης του Κυπριακού, πριν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες εξώρυξης και διακίνησης των κοιτασμάτων του οικοπέδου 10 από την EXXON Mobil. Σημειωτέον, ότι οι εργασίες στο οικόπεδο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ ξεκίνησαν με την παρουσία αντιτορπιλικού του 6ου στόλου των ΗΠΑ, η δε Exxon Mobil είναι τόσο μεγάλη επιχείρηση, που δεν κάμπεται από φοβέρες.
Οι δηλώσεις Τσαβούσογλου έχουν σημασία μετά τη συμφωνία με τον αγωγό East Med Π/Υ 5-6 δισ. ευρώ, όταν είπε ότι είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε κάποια λύση για το Κυπριακό. «Θα διαπραγματευτούμε, διευκρίνισε, λύση με δυο κράτη» εννοώντας Τουρκοκυπριακό και Ελληνοτουρκικό ή με ένα κράτος, δηλαδή “μια χαλαρή ομοσπονδία”.
Θέλουν οπωσδήποτε να βρεθεί λύση.
Πάντως δεν είναι τυχαία η επίσκεψη στη Λευκωσία ανώτατου αξιωματούχου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μετά την αποτυχία της συνάντησης Τσαβούσογλου με τον ομόλογό του Πομπέο στην Ουάσινγκτον. Οσον αφορά τις απειλητικές δηλώσες της Ακσενέρ, ηγέτιδος του ακροδεξιού κόμματος της Τουρκίας, επαναλαμβάνοντας το σύνθημα πριν την εισβολή στην Κύπρο, ότι η «Αϊσέ θα πάει ξανά διακοπές» είναι μια ένδειξη, ότι οι απειλές γίνονται για εσωτερική κατανάλωση.
Μην αυταπατώμεθα ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη. Βρίσκεται σε ένα ζωτικό χώρο στην περιοχή. Το 40% των επιχειρήσεων στην Τουρκία είναι Γερμανικών συμφερόντων. Για τους Αμερικανούς είναι υπολογίσιμη δύναμη στο ΝΑΤΟ, ελέγχει τα στενά του Βοσπόρου, έχει σχέσεις με τη Ρωσία και συνορεύει με Ιράν-Ιράκ και Συρία. Θα ήταν αδιανόητο να την αφήσουν. Αυτό το γνωρίζει ο Ερντογάν και προβάλει τις αξιώσεις του, στις οποίες οι ΗΠΑ πολλάκις υποκύπτουν, για να μην τον στρέψουν στον Πούτιν οριστικά.
Αυτό που ενδιαφέρει εμάς είναι να μην παρασυρθούμε. Να αρκούμεθα σε διαμαρτυρίες. Με λόγια δεν διατρέχουμε κίνδυνο όσο εάν εμπλακούμε σε κάποιο θερμό επεισόδιο.
Η αναγγελία του κ. Κοτζιά, πριν αποχωρήσει απ’ το ΥΠΕΞ, ότι είναι έτοιμα Π. Διατάγματα για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης από 6 στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο και αλλού επέτεινε τις απειλές και τις προκλήσεις της Τουρκίας. Με τη δήλωση όμως του πρωθυπουργού ότι το θέμα θα εξετασθεί απ’ τη Βουλή και θα ρυθμιστεί νομοθετικώς, κάπως έπεσαν οι εντάσεις, εν όψει και της επίσημης συνάντησης, των δύο ανδρών στην Κων/πολη σε ανταπόδοση της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα.
Πάντως το ζητούμενο για τον κ. Τσίπρα είναι αν η Αγκυρα τον αναγκάσει σε διάλογο!