Στόχος ζωής

Πολλά είναι αυτά που χωρίζουν τους ανθρώπους, πολλά είναι όμως και αυτά που τους ενώνουν απέναντι στις επιθετικές αντιλαϊκές πολιτικές. Σε μια εποχή όπου οι κατακτήσεις δεκαετιών γκρεμίζονται εν μία νυχτί, σε ένα οικονομικό κλίμα όπου οι περισσότεροι καλούνται να αποδεχθούν με όρους και προϋποθέσεις όπως λιτότητα και πτώχευση την πλήρη επικράτηση των χρηματοπιστωτικών μηχανισμών (γιατί υπάρχουν πάντα οι λιγότεροι που έχουν ήδη αντιδράσει), σε αυτή ακριβώς την κατάσταση η παντοκρατορία του χρήματος τείνει να κλονιστεί γιατί οι βασικοί λόγοι της υπάρχουσας ζωής έχουν απομακρυνθεί εντυπωσιακά από τις συνειδήσεις και τις ψυχές ανθρώπων που ενώ καταναλώνουν υλικά αγαθά, διαπιστώνουν εξαίφνης ότι δεν τους έχει απομείνει κάτι άλλο.
Το να ζεις αποκλειστικά και μόνο για το χρήμα και την υλική απόλαυση σε οδηγεί στην προφανή μονοτονία αλλά πάνω απ’ όλα σε έναν αστείρευτο εγωισμό και αδιαφορία για την επιβίωση του άλλου που δεν βοηθά. Και επειδή η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο από κάθε άποψη, επειδή η παραγωγή για την παραγωγή έχει αναχθεί σε βασικό αξίωμα και συνθήκη για μια ζωή που δεν εγγυάται την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων, είναι περίπου αναμενόμενη η έστω και αργά επιζητούμενη αλλαγή, υπό την ασφυκτική πίεση για μια κοινωνία ανθρώπινη όχι μόνο από πλευράς αξιών αλλά προοπτικών και δεδομένων που θα επανορθώσουν άρδην το δημιουργούμενο χάος ανάμεσα στους ανθρώπους.