Στον αστερισμό της προεδρολογίας

Διανύοντας τον 5ο χρόνο της σκληρής λιτότητας και των μνημονίων, αυτό που καταλαβαίνει ο μέσος Ελληνας πολίτης αυτής της χώρας, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ο αγρότης, ο κάθε εργαζόμενος, είναι ο ανελέητος εμπαιγμός της δήθεν ανάπτυξης! Μάλλον και κατά κοινή ομολογία η περίφημη ανάπτυξη οδεύει για τις “καλένδες”! Ονειρο ήταν! Το πλέον υποκριτικό της υπόθεσης είναι ότι το φως στο τούνελ που μας υπόσχονται καιρό τώρα και η οριστική έξοδος από τη μαυρίλα των μνημονίων ολοένα απομακρύνονται! Οι διαπραγματεύσεις, αν γίνονται, πότε γίνονται και τι ακριβώς λένε οι δανειστές – δυνάστες του ελληνικού λαού, είναι η στάχτη στα μάτια μας! Μια στάχτη που έσπειραν στη χώρα μας, και το όμορφο ελληνικό τοπίο, η ψυχή μας, η ιστορία μας  παραδόθηκαν αμαχητί, στον νέο, σύγχρονο κατακτητή! Ισως είναι ο χειρότερος απ’ όλους που πέρασαν απ’ αυτά τα ιερά χώματα! Τώρα, με την επικείμενη εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, προσπαθούν όλοι να εκβιάσουν ξανά τον ελληνικό λαό, θέτοντάς του κι άλλα διλήμματα! Προφάσεις! Παιχνίδια πολιτικής, θα μου πείτε, για τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών που χρειάζονται για να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας! “Κοντός ψαλμός, “αλληλούια”! Η ώρα του προέδρου πλησιάζει και τα κόμματα βρίσκονται σε νευρική κρίση, μελετούν τα διάφορα σενάρια, ενώ τα επιτελεία έχουν μπει στον αγώνα των προσθαφαιρέσεων της πράξης: 180= …+…+…! Μήπως, τελικά, ο πρόεδρος της προεδρευόμενης, κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας θα έπρεπε να εκλέγεται απευθείας από τον λαό; Σίγουρα τα συσσωρευμένα προβλήματα δεν θα μας τα λύσει ο πρόεδρος! Ωστόσο αυτό που πιστεύουμε ακραδάντως είναι ένα δυνατό, ενιαίο μέτωπο εθνικής συνεννόησης όλων των κομμάτων για να βγούμε από το αδιέξοδο! Ταυτόχρονα ψάχνουμε ηγέτες που θα μας εμπνεύσουν, θα μας αφυπνίσουν και θα μας οδηγήσουν στον δρόμο της ευημερίας! Τα κόμματα και τα αποκόμματα είναι ξεπερασμένοι οργανισμοί, απλά για να παίζεται το παιχνίδι της πολιτικής  στις πλάτες μας! Αραγε ποιος Ελληνας πολίτης πιστεύει πια για δεξιά, αριστερά και κεντρώα κόμματα, ποιος ενδιαφέρεται σε ποια παράταξη ανήκει κάποιος, σε ποιο συνονθύλευμα συνιστωσών και απόψεων, αν μπορεί να προσφέρει ουσιαστικές και δημοκρατικές υπηρεσίες προς όφελος του ελληνικού λαού; Σήμερα, εκεί που φτάσαμε, στο αδιέξοδο ως χώρα, στο μη βιώσιμο χρέος, στην υποκρισία της πολιτικής, πώς θα πορευτούμε; Και ακούμε ολοένα κι άλλα μέτρα κι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων κι άλλες αυξήσεις φόρων… Αυτό που έχουν ξεχάσει, μάλλον, να φορολογήσουν είναι τα κυβικά οξυγόνου που αναπνέουμε! Γιατί τα υπόλοιπα πληρώνονται με… αίμα!