Περίπου το έτος 1960 η Εμπορική Τράπεζα μας έστειλε, δύο υπαλλήλους της, στο Καστέλι Κισσάμου, για να λειτουργήσουμε την πρώτη εκεί τράπεζα, καταρχάς για εξυπηρέτηση των συναλλαγών του μακαριστού Ειρηναίου.
Μια μέρα ήρθε μια νεαρή, νεοδιορισμένη επώνυμη μαμή που πληροφορήθηκε ότι έχω μια πεντακοσάρα BMW μηχανή για να με παρακαλέσει να τη μεταφέρω στην Πολυρρήνια για κάποια επικείμενη γέννα, μιας και ταξί δεν πήγαινε ούτε και άλλο μικρό όχημα.
Μετά χαράς ξεκίνησα για τα επτά χιλιόμετρα ως εκεί και με την ευκαιρία να γνωρίσω τον θαυμαστό τόπο, για τον οποίο πολλά είχα ακούσει. Η διαδρομή αυτή ήταν μια Οδήσσεια στον πρόχειρα διανοιγμένο χωματόδρομο. Τη μικρή σχετικά απόσταση χρειάστηκε σχεδόν μια ώρα να τη διανύσω, βουτώντας συνέχεια σε λάκκους με λασπόνερα και θαύμασα την BMW που δεν έσβησε έστω και όταν οι δύο κύλινδροι χώνονταν στον νέο.
Πήγα κι άλλες φορές ως εκεί και έκαμα φίλους, με ξεχωριστό έναν λεβέντη από την κάτω γειτονιά, που δυστυχώς λίγο αργότερα δολοφονήθηκε. Στην τράπεζα είχε έλθει δύο φορές ένας άλλος λεβέντης, μα αυτός γέρος γραφικός με την κατσούνα του. Την πρώτη φορά μου έδειξε κάτι ασημένια νομίσματα φουσκωτά που είχε βγάλει στο χωράφι του, αλλά δεν μου έδιδε να τα πιάσω. Νομίζοντάς τον αφελή του είπα ότι η τράπεζα τα εξαργυρώνει, αλλά δεν πείστηκε.
Στην είσοδο του χωριού αριστερά συναντούμε μια μεγάλη εκκλησία των Αγίων Ενενήκοντα Εννέα Πατέρων, κτισμένη μετά το τάξιμο, το έτος 1894. Κτίστηκε με πέτρες που προέρχονταν στο μεγαλύτερο μέρος τους από τα ερείπια ενός αρχαία ναού ελληνιστικής εποχής που βρισκόταν προς τα βόρεια, σε απόσταση περίπου 16,5 μέτρων, με επιγραφές για τις οποίες ο μεγάλος φίλος της Κρήτης, Ισπανός καθηγητής Angel Martinez, μελέτησε και έβγαλε και βιβλίο που εκδόθηκε από τον Δήμο Κισσάμου το 2006. Εκεί αναφέρθηκε εκτενώς και στους Πατέρες, και ιδίως μετά από ατύχημα του, για το οποίο εκφράζει τη βεβαιότητα ότι βοηθήθηκε από αυτούς. Αντιγράφω ολίγα.
«Κατά τη διάρκεια μακρών περιόδων τα επόμενα χρόνια μπόρεσα να μελετήσω τις επιγραφές της εκκλησίας και με την πάροδο του χρόνου αναπτύχθηκε η πίστη μου στους Αγίους Πατέρες, όταν, στις 23 Οκτωβρίου του 2000, σε ένα ταξίδι μου από τα Χανιά στο Ηράκλειο, έπαθα ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα. Στη γέφυρα του Μυλοποτάμου, κοντά στο ξενοδοχείο «Πανόραμα» έπεσα από τη γέφυρα και βγήκα εντελώς αλώβητος και δεν αμφέβαλα ούτε μια στιγμή ότι οι Άγιοι Πατέρες με είχαν βοηθήσει. Είχα έναν Άγιο, όπως λέγει η λαϊκή ελληνική έκφραση. Μερικές ημέρες πριν είχα το προαίσθημα ότι κάτι σοβαρό θα μου συνέβαινε και είχα μαζί μου έναν σταυρό που μου θύμιζε σταθερά τους Αγίους Πατέρες και αυτόν τον σταυρό τον φυλάω ακόμη».
Τα εγκαίνια της εκκλησίας το 1894 έγιναν με πανηγυρική εκδήλωση, όπου συμμετείχε όλο το χωριό με γλέντι, κ.λπ., αλλά την πρώτη νύχτα κατέρρευσαν ολοκληρωτικά οι καμάρες της και θεωρήθηκε θαύμα που αυτό δεν συνέβη νωρίτερα. Ξαναχτίστηκαν με άλλο μάστορα. Σε μια πλαγιά, λίγο πριν το χωριό, υπάρχει σπηλιαράκι που λειτουργούσε κρυφά ραδιόφωνο κατά τη γερμανική Κατοχή. Στην περιοχή επίσης υπάρχει θαυμαστό φαράγγι, αξιόλογα σπηλιάρια και πολλά άλλα ενδιαφέροντα.
