Εις μνήμην Ειρηναίου Γαλανάκη… Μετά τα κομμάτια του Χριστού και του Αγίου Βασιλείου, το τρίτο ήταν για τον Παππού. Ωσεί παρών κι εφέτος, τέσσερα χρόνια μετά το φευγιό του στο άλλο ημισφαίριο της ζωής, στην κοπή της πίτας του Κοινοφελούς Ιδρύματος “Αγία Σοφία” -του έργου αυτού της αγάπης, της πίστης και της ελπίδας, που δημιούργησε ο Μέγας Αυτός Ιεράρχης- στο κατάμεστο από Αποκορωνιώτες και φίλους των, φιλόξενο “Ριζίτικο” του Τζιτζιφέ, την περασμένη Παρασκευή, 27 Ιανουαρίου. Ευλογών και αγιάζων πάντας ημάς. Ολους μαζί και τον καθένα ξεχωριστά και ονομαστικά. Πώς να τον ξεχάσουμε, όταν οι πέτρες και τα χώματα του τόπου φωνάζουν στους αιώνες που έρχονται το έργο του και απαιτούν τη συνέχισή του!
«Το Κοινοφελές Ιδρυμα “Αγία Σοφία” συνεχίζει το έργο του, όπως το θέλησε ο ιδρυτής του, αείμνηστος μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης. Με πλήθος εκδηλώσεις και κοινωνικές δράσεις συμβάλει στη θρησκευτική, πολιτιστική, ιστορική και αναπτυξιακή αναβάθμιση του Αποκόρωνα». Κατευθείαν για τα “πεπραγμένα” της χρονιάς που πέρασε, με το που του δόθηκε το μικρόφωνο απ’ τον σε ρόλο συντονιστή της εκδήλωσης Πέτρο Πανηγυράκη, πριν απ’ την κοπή της βασιλόπιτας, ο διευθυντής του Ιδρύματος παπα-Μιχάλης Βλαβογιλάκης. Ο άνθρωπος που με την καθοδήγηση του προέδρου του Δ.Σ. του, μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού και των άλλων μελών του, την ουσιαστική βοήθεια του γραμματέα του Μάρκου Σελλιανάκη και των παιδιών του Προγράμματος “Βοήθεια στο Σπίτι” (Δήμητρας Ηλιάκη, Χριστίνας Παρασκευάκη, Λευτέρη Μαρικάκη, Στέλλας Φουφουδάκη και Νεκταρίας Λαγουδάκη) κινεί τα νήματά του, όπως τα κινούσε τον παλιό καλό καιρό και για πολλά χρόνια ο και γενικός διευθυντής του Ιδρύματος “Ελευθέριος Βενιζέλος” και αντιπρόεδρός του Νίκος Παπαδάκης, γράφοντας ιστορία. Πάντα στον δρόμο που χάραξε ο εκ Νεροχωρίου ορμώμενος Αγιος Ειρηναίος Γαλανάκης ο Χριστιανός!
Κορυφαία βεβαίως δράση του Ιδρύματος “Αγία Σοφία” τη χρονιά που πέρασε η διοργάνωση του Β’ Παγκόσμιου Συνεδρίου Αποκορωνιωτών που ξεκίνησε με τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Παππού, με χορηγούς τη Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου (Γιάννης Γαρεδάκης), την ΕΤΑΝΑΠ και την Ομοσπονδία Αποκορωνιώτικων Σωματείων Αττικής. Στάθηκε ξεχωριστά σ’ αυτό ο παπά-Μιχάλης, όπως βέβαια και στο Πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι” για να τελειώσει με ευχαριστίες προς τους νυν και πρώην βουλευτές, τον δήμαρχο Αποκορώνου Χαράλαμπο Κουκιανάκη, τον Νίκο Παπαδάκη για το αμείωτο ενδιαφέρον του (ιδιαίτερα έντονες και από πολλούς οι αντιδράσεις όταν στον χαιρετισμό του μίλησε για παραίτητη απ’ τη θέση του αντιπροέδρου του Δ.Σ.) το Ινστιτούτο Τύπου, τα “Χανιώτικα νέα” και προσωπικά τον Γιάννη Γαρεδάκη για την πολύμορφη συμπαράστασή του, και άλλους και άλλους… Πολλοί πάμπολλοι είναι εκείνοι που βοηθούν, ο καθένας με τον τρόπο του, το έργο του Ιδρύματος!
Ωραίοι στους χαιρετισμούς τους όλοι που μίλησαν. Ο μητροπολίτης πριν ευλογήσει τη βασιλόπιτα με τους παπάδες του Αποκορώνα, ο δήμαρχος, η βουλευτής Βάλια Βαγιωνάκη, ο θεματικός αντιπεριφερειάρχης Νίκος Καλογερής, ο Νίκος Παπαδάκης, οι περιφερειακοί σύμβουλοι Νίκος Γιαννούλης και Δημήτρης Μιχελογιάννης, ο πρώην υπουργός Χρήστος Μαρκογιαννάκης, ο πρώην βουλευτής Σήφης Μιχελογιάννης κ.λπ. Ωραίοι, όμως πολύ ωραίοι και οι οργανοπαίχτες που πήραν αμέσως μετά, και για πολλές ώρες την συνεστίαση στα χέρια τους. “Ομορφε Αποκόρωνα στολίδι ’σαι για μένα/ γιατί ’σαι ο τόπος π’ αγαπώ κι ο τόπος που με γένα!” Ν’ ακούω να τραγουδούν τούτη τη μαντινάδα ο Γιώργης ο Γαλάνης και ο Παντελής ο Κρασαδάκης, και για λογαριασμό του Παππού και να ξεσταίνομαι!
Eίχα την ευλογία και την τύχη να τον ζήσω από κοντά όταν διακονούσε στην Γερμανία.Κάθε συζήτηση μαζί του ήταν ένα μεταπτυχιακό σε ότι αφορά τις ανθρώπινες-πνευματικές αξίες και μια όαση για μας που λειτουργούσαμε στο αδυσώπητο περιβάλλον των διεθνών συμφερόντων.Η εκκλησία μας χρειάζεται επειγόντως ιεράρχες του αναστήματός του.Ως κρητικός είμαι υπερήφανος που η ιδιαιτέρα μας πατρίδα έδωσε στο ΄Εθνος μας μια τόσο σημαντική προσωπικότητα.Ας είναι ιερό το χώμα της κρητικής γής που τον σκεπάζει.΄Οσοι τον ζήσαμε ,έστω και για λίγο,δεν πρόκειται να τον ξεχάσουμε ποτέ.Το αποτύπωμα του είναι μέσα μας ανεξίτηλο.