Την τιμητική τους έχουν οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί τον Σεπτέμβριο καθώς κάθε… “κατεργάρης” επιστρέφει στον πάγκο του που λέει και ο λαός, με το πρώτο κουδούνι να καλεί μικρούς και μεγάλους να επιστρέψουν στη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Γλυκόπικρη η πρώτη μέρα στο σχολείο για τους μαθητές. Από τη μία η σκέψη στις διακοπές που τελείωσαν και από την άλλη η χαρά της αντάμωσης με τους φίλους και τους συμμαθητές.
Οι πιο μικροί ανυπομονούν για να πάρουν στα χέρια τους τα καινούργια σχολικά “καλούδια” και οι τελειόφοιτοι έχουν τη δική τους αγωνία καθώς γνωρίζουν ότι ξεκινούν μία δύσκολη και καθοριστική χρονιά. Ωστόσο, αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς μας είναι ότι το σχολείο είναι μια μικρή κοινωνία που μέσα της συμβιώνουν διαφορετικοί τύποι ανθρώπων.
Η συμβίωση αυτή ωστόσο, δεν είναι για όλους εύκολη καθώς -ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια- έχουμε διαβάσει διάφορα περιστατικά τα οποία έχουν συμβεί σε σχολεία ανά την επικράτεια και μας έχουν σοκάρει.
Με αφορμή λοιπόν το πρώτο κουδούνι της φετινής σχολικής χρονιάς, πέρα από την “κλασσική” ευχή για καλή σχολική χρονιά, ας ευχηθούμε οι μαθητές να μιλάνε· στους γονείς, στους εκπαιδευτικούς ή σε κάποιον ενήλικο που εμπιστεύονται για ό,τι τους απασχολεί. Να εξωτερικεύουν σκέψεις, φόβους, αγωνίες και προβληματισμούς.
Από την πλευρά τους, γονείς και εκπαιδευτικοί να έχουν μάτια και αυτιά ανοιχτά. Να συζητούν με τα παιδιά και να παρατηρούν αλλαγές στη συμπεριφορά.
Eνας μικρόκοσμος είναι το σχολείο·με τα θετικά και τα αρνητικά του.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να κάνουμε τα θετικά να υπερτερήσουν…