Στον περίγυρο μας κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά: Περί συμφωνίας στη διαφωνία ο λόγος

«Εγώ συμφωνώ εκεί που διαφωνείς εσύ, εσύ συμφωνείς εκεί που διαφωνώ εγώ. Το εγώ και το εσύ στο συμφωνώ και στο διαφωνώ αναζητά την κοινή λογική ερμηνείας του ορθού και του λάθους, που συνειδητά ή ασυνείδητα διαστρεβλώνονται. Γιατί;»

Ανατρέχουμε στις λογικές δανειστών- δανειζομένων. Οι δανειστές στις σχέσεις τους με τους δανειζομένους προτάσσουν τα οικονομικά (κέρδη και όχι ζημιές). Οι δανειζόμενοι πρέπει να προτάσσουν τον παράγοντα ΑΝΘΡΩΠΟ στα κοινωνικά απαιτούμενα. Οι λογικές και των δύο πλευρών διαμορφώνονται με βάση την πρόταξη αυτών που εκπροσωπούν. Οικονομικά συμφέροντα οι μεν, ανθρωπιστικές αξίες οι δε. Η κοινή λογική αναζητείται στη ρεαλιστική ερμηνεία των διαφορετικών εμπνεύσεων και διαβλέψεων, που απαιτεί σεβασμό στις διαφορετικές απόψεις.

Οι μεν δανειστές στα επιδιωκόμενα τους, δανείζω για να κερδίζω μόνο και να διασφαλίζω τη συνέχεια του κέρδους, διαλογίζονται με δυναμική υπεραξία που περιέχει το «απαιτώ να γίνει το δικό μου». Οι δε δανειζόμενοι αναζητούν τα εφικτά και τα πρέπει σε δικαιώματα και σε υποχρεώσεις γνωρίζοντας τις επιδιώξεις της άλλης πλευράς οι συγκλίσεις για συμφωνίες μέσα από ασυμφωνίες, επιτυγχάνονται με φρενάρισμα στις απαιτήσεις των μεν (δανειστών) και υπεύθυνες υποχωρήσεις των δε (δανειζόμενων), συναποδεχούμενες.

Οι δυο πλευρές αυτές πρέπει να χτίζονται με υπευθυνότητα και όχι με υποκρισίες. Οι υποκρισίες και οι αναλήθειες της συνέχειας των καλών σχέσεων, επί των συμφωνιών διαταράσσουν και τις δύο πλευρές. Με το όχι εκφράζει και όχι απόλυτη υπόταξη στις απαιτήσεις της οικονομικής ολιγαρχίας, συμμετοχή στην ενωτική δύναμη των ευρωπαϊκών λαών. Με το ΝΑΙ δηλώνεται σχετική υποταγή στις απαιτήσεις της οικονομικής ολιγαρχίας, υποτασσόμενοι στις διαβλέψεις των, απομακρυνόμενοι από την ενωτική δύναμη των ευρωπαϊκών λαών. Και οι μεν και οι δε εντός της Ευρώπης. Η μέθοδος του συσκοτισμού διευκολύνει την παραπλάνηση που οικοδομεί το ψέμα και διαστρεβλώνει την αλήθεια με διχαστικές εκρήξεις. Πρόσφορο έδαφος η άγνοια πολλών και η παραπληροφόρηση αυτών από υποκριτές πολιτικούς, απόψεις διαχρονικές, που αναπαράγονται.
Δώσετε τέλος στις διαφωνίες, κάνετε την αρχή καλών συμφωνιών.

Στην παρέα μας, φεύγουμε από τους δανειστές- δανειζόμενους και πηγαίνουμε την κουβέντα μας στην πολιτική, όπως ξεδιπλώνεται τα τελευταία κυρίως χρόνια. Στη χώρα μας, που βρίσκεται κάτω από καθεστώς δανεισμού, πόσο επηρεάζεται η πολιτική από τους πολιτικούς; Κυβερνιέται χωρίς δεσμευτικές πιέσεις από τους δανειστές; Κατά το παρελθόν ποιες πολιτικές δημιούργησαν τα χρέη που αναγκάζουν τώρα τις κυβερνήσεις να προβαίνουν σε δανεισμούς και να διαιωνίζουν τα χρέη; Πώς απαλλασσόμαστε από τις εξαρτήσεις των δανειστών και των ισχυρών οικονομικά εντός και έκτος χώρας; Ποιοι εντός χώρας έγιναν ισχυρότεροι οικονομικά από τους δανεισμούς; Ποιοι επηρεάζουν ποιους; Τα οικονομικά την πολιτική; Ή η πολιτική την οικονομία; Ένας φαύλος κύκλος ξεδιπλώνεται. Αυτοί που παράγουν τον πλούτο αδικούνται στην ανακατανομή. Αυτοί που έχουν ισχυρή οικονομική δύναμη γίνονται ισχυρότεροι από την ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου. Εδώ διαφαίνονται τα κακώς γενόμενα στην πολιτική. Οι αδικούμενοι από άγνοια επιλέγουν πολιτικούς με λάθος πολιτικές επιλογές. Οι κερδισμένοι οικονομικά ισχυροί, εξαγοράζουν πολιτικούς διασφαλίζοντας τα συμφέροντα τους. Ερώτημα επ’ αυτού. Με τι ανταλλάγματα; Διαφαίνονται ξεδιπλώματα επ’ αυτών; Τώρα βλέπουμε οι δανειστές να πιέζουν, οι οικονομικά ισχυροί, αμυνόμενοι στήνουν μηχανισμούς εξαγοράς συνειδήσεων, οι πολιτικοί πολιτεύονται και αντιπολιτεύονται, αλληλο-εναντιωμένοι στην ίδια την πολιτική.

Οι αδικούμενοι, αλήθεια, πώς αντιδρούν; Με τη σιωπή; Με την οργή; Αλληλοκατακρινόμενοι, κατακρίνοντας; Όταν μάλιστα διαφαίνεται στο μεγαλείο της η υποκρισία στην πολιτική; Οι δανειστές, συνεργαζόμενοι με τους οικονομικά ισχυρούς επιτάσσουν χάραξη πολιτικής που να νομιμοποιεί τα υπέρ αυτών και τα κατά των αδυνάτων στην ανισοκατανομή του παραγόμενου πλούτου. Πορευόμαστε με τις διαπιστώσεις όλων αυτών; Όχι βέβαια. Οι διαπιστώσεις πρέπει να μας οδηγούν σε αναζήτηση ενεργειών που θα προωθούν τα δικά μας, οι αδικημένοι τα ζητούμενα. Για διέξοδο, φως στο σκοτεινό τούνελ χρειαζόμαστε.