Τη δυνατότητα αναγνώρισης, ως πλασματικού χρόνου ασφάλισης, του διαστήματος φυλάκισης ή προσωρινής κράτησης των αντιρρησιών συνείδησης, ανεξάρτητα από τον χρόνο θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος, τόσο για τους ασφαλισμένους του ιδιωτικού όσο και του δημοσίου τομέα, πρότεινε ο Συνήγορος του Πολίτη με πόρισμά του, το οποίο απέστειλε στον υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, καθώς και στον υπουργό Οικονομικών.
Όπως επισημαίνει η ανεξάρτητη Αρχή, το ζήτημα επιχειρήθηκε να λυθεί με το άρθρο 40 του ν. 3996/2011, με το οποίο αναγνωρίζεται ο χρόνος αυτός ως συντάξιμος. Ουσιαστικά όμως, η ρύθμιση αυτή -παρατηρεί η Αρχή- καθίσταται άνευ αντικειμένου επειδή, αφενός ισχύει μόνο για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα από 1/1/2011, βάσει των διατάξεων του ν. 3863/2010, (συνεπώς για περιορισμένο αριθμό ενδιαφερομένων) και αφετέρου, δεν περιλαμβάνει τους ασφαλισμένους του δημοσίου, για τους οποίους δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη.
Έτσι, ενώ όλοι οι υπηρετήσαντες τη θητεία τους, είτε ως ένοπλη είτε ως εναλλακτική, μπορούν να αναγνωρίζουν ασφαλιστικά τον χρόνο αυτόν, οι φυλακισθέντες για τους ίδιους λόγους -καθώς έως το 1997 δεν υπήρχε η δυνατότητα εναλλακτικής θητείας- συνεχίζουν να εξαιρούνται από τη ρύθμιση.
