Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν παραδοσιακές ντόπιες ποικιλίες σπόρων για να φυτέψουν στον κήπο και το χωράφι τους σε μια προσπάθεια να έχουν στο τραπέζι τους πιο υγιεινά και γευστικά τρόφιμα.
Παράλληλα, η ικανότητα προσαρμογής των παραδοσιακών ποικιλιών στις κλιματολογικές συνθήκες της Κρήτης κάνει την καλλιέργειά τους περισσότερο ανθεκτική στην προσβολή από παράσιτα και ασθένειες. Τα παραπάνω επισημάνθηκαν, μεταξύ άλλων, στην ανοιξιάτικη γιορτή που διοργάνωσαν την Κυριακή οι “Σπορίτες” στο “Μεγάλο Ο”.
Δεκάδες άνθρωποι ερασιτέχνες αλλά και επαγγελματίες καλλιεργητές βρέθηκαν στον χώρο για προμηθευτούν αλλά και να προσφέρουν σπόρους από παραδοσιακές ντόπιες ποικιλίες. Άλλωστε ο μόνος όρος που θέτουν οι σπορίτες για να πάρει κάποιος σπόρους είναι αργότερα να επιστρέψει με σπόρους από τα φυτά που έβαλε για να τους προσφέρει σε κάποιον άλλο. Χαρακτηριστικό είναι το σύνθημα-προτροπή που έλεγαν τα παλιά μέλη της ομάδας κατά τη διάρκεια της γιορτής: “Μην πάρεις φυτό, έχουμε σπόρους να σου δώσουμε”.
«Το σημαντικό σε όλη αυτή τη διαδικασία είναι ότι πρόκειται για παλιές ποικιλίες, πιο νόστιμες, και για σπόρους που ξαναφυτρώνουν», τόνισε ο αγρότης και ιδρυτικό μέλος των “Σπορτιτών” Γιάννης Δασκαλάκης που συναντήσαμε στην εκδήλωση. «Εξίσου σημαντικό είναι ότι μιλάμε για ποικιλίες που είναι εγκλιματισμένες στις καιρικές συνθήκες της περιοχής και δεν αρρωσταίνουν όταν γίνεται σωστή καλλιέργεια», συμπλήρωσε ο κ. Δασκαλάκης.
Οι παραδοσιακές ποικιλίες που μπορεί να καλλιεργήσει κανείς είναι δεκάδες. Στον κατάλογο με τα είδη σπόρων προς διάθεση που είχε αναρτηθεί στο πλαίσιο της εκδήλωσης μετρήσαμε περίπου 80. Από ατζούρια, βλήτα, κρίταμο και κουκιά μέχρι ντομάτες, φασόλια, φινόκιο, ψαρές, ραπάνια κ.ά.
«Η ποικιλία είναι τεράστια. Εγώ προσωπικά έχω 12 ειδών φασόλια!», σημείωσε ο κ. Δασκαλάκης και πρόσθεσε ότι όλες αυτές οι ποικιλίες δημιουργήθηκαν με τα χρόνια μέσα από μια φυσική διεργασία. Στην ερώτησή μας αν υπάρχει κίνδυνος να χαθούν αυτές οι παραδοσιακές ποικιλίες ο κ. Δασκαλάκης ήταν κατηγορηματικός: «Όσο τις καλλιεργούμε θα υπάρχουν. Έτσι θα διασωθούν κι όχι αν τους φυλάξουμε μέσα σε ψυγεία θα παραμείνουν ως είδος αλλά δεν θα διαδοθούν. Άλλωστε και όλη αυτή η πρωτοβουλία των “Σποριτών” έχει ως στόχο όχι για να λέμε ότι σώσαμε κάποιες ποικιλίες αλλά για να τρέφονται οι άνθρωποι με αυτές».
Μάλιστα, όπως ανέφερε ο κ. Δασκαλάκης τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και από επαγγελματίες αγρότες για να καλλιεργήσουν παραδοσιακές ποικιλίες: «Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον αλλά υπάρχει και μεγάλη προπαγάνδα από τις εταιρείες υπέρ των υβριδίων με την υπόσχεση ότι θα έχουν μεγάλη παραγωγή κ.λ.π. χωρίς να τους λένε βέβαια ότι η μεγάλη παραγωγή που δίνει το υβρίδιο συνεπάγεται και πολλά έξοδα για λιπάσματα, φάρμακα κ.λπ. Αντίθετα οι παραδοσιακές ποικιλίες μπορούν να αναπτυχθούν και να δώσουν παραγωγή σε ένα γόνιμο έδαφος χωρίς φάρμακα και λιπάσματα γιατί είναι εγκλιματισμένες. Επίσης, είναι και το θέμα της εξάρτησης. Οι σπόροι δεν είναι ιδιοκτησία καμίας εταιρείας και κανενός. Ο σπόρος είναι της φύσης και είναι ζωή. Το να θέλει να ελέγξει κάποιος τους σπόρους είναι σαν να θέλει να ελέγξει τη ζωή».
