» Οπως παρουσιάζεται μέσω της κοινωνικής δικτύωσης
Μάχη Παπαζήση: «Δεν μπορεί να κάθεσαι στην άκρη και να μη μιλάς. Εκανα το αυτονόητο». Η συνταξιούχος εκπαιδευτικός «όνομα και πράγμα» που αντιστάθηκε στα «τάγματα εφόδου» της Χ.Α. ενάντια των ξένων μικροπωλητών στη λαϊκή του Μεσολογγίου. Η μόνη που πήγε να καταθέσει εναντίον στη δίκη του βουλευτή της Χ.Α. Μπαρμπαρούση. Μήπως θα πρέπει να τη μιμηθούμε ως δημοκρατική κοινωνία των πολιτών;
Θέλω παράλληλα να θυμίσω τότε τι άθλιες δηλώσεις είχε κάνει ο πρόεδρος μικροπωλητών που στην ουσία προέτρεπε και νομιμοποιούσε τις ρατσιστικές και εγκληματικές ενέργειες της Χ.Α.
Τρία ρεύματα είναι υπό διαμόρφωση και συγκρούονται σήμερα στην etat de crise ελληνική κοινωνία:
Πρώτο το ρεύμα της συντήρησης του «τίποτα δεν πρέπει να αλλάξει» και διαφύλαξης των κεκτημένων. Αυτό το ρεύμα εδράζεται στον εθνικο-λαϊκισμό της αριστεράς. Ολα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα θεωρεί ότι είναι αιτία και αποτέλεσμα των μνημονίων και με την κατάργησή τους θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Δεν διαχωρίζονται οι πολιτικές παρατεταμένης λιτότητας από αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν και περιλαμβάνοντα στα μνημόνια. Ενώ θεωρείται ότι η αντίθεση σήμερα στην πολιτική και στην κοινωνία είναι μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων. Αρνούνται τον διάλογο και τη συναίνεση και τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την ύφεση. Επαναφέρουν σιγά και σταδιακά την ιδέα της κυβερνητικής αυτοδυναμίας και τις μορφές δικομματισμού γύρω από το νέο δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι μέχρι χθες τον κατάγγελλαν σαν τον βασικό παράγοντα της κρίσης του πολιτικού μας συστήματος.
Δεύτερο το ρεύμα που αποδίδει όλες τις αιτίες της κρίσης σε θεωρίες συνωμοσίας. Η βάση είναι τα «περί περιούσιου λαού» λόγω του κλέους των αρχαίων προγόνων μας. Αρα όχι μόνο δεν «χρωστάμε» τίποτα, αλλά αντίθετα όλοι μας «χρωστάνε». Το δημόσιο χρέος είναι ένας «μύθος», αφού άλλες χώρες έχουν πολύ μεγαλύτερο δημόσιο χρέος. Ιδιαίτερα αυτοί που μας σηκώνουν το δάκτυλο, όπως οι Γερμανοί και το Λουξεμβούργο. Υποστηρίζουν ότι υπάρχει σχέδιο από τους «διεθνείς τοκογλύφους», «τον διεθνή καπιταλισμό» που πίσω από όλους αυτούς είναι «οι Εβραίοι Χαζάροι», που μάλιστα για να αποδυναμώσουν το «αγωνιστικό μας φρόνημα» μας «ψεκάζουν». Στόχος είναι να εξαγοράσουν και να πάρουν την πατρίδα μας αντί πινακίου φακής. Αυτές οι απόψεις κύρια έχουν ερείσματα, στα άκρα της δεξιάς και αριστεράς, με διαφοροποιήσεις στα πολιτικά επιχειρήματα. Σε πολλές περιπτώσεις ταυτίζονται με τον εθνικο-λαϊκισμό και ελληνοκεντρισμό των ΑΝ.ΕΛ. του Π. Καμμένου.
Τρίτο ρεύμα είναι των μεταρρυθμιστών που πιστεύουν για να μείνουν «τα πράγματα όπως είναι» ότι θα πρέπει «όλα να αλλάξουν». Η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει επιτέλους ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Από κράτος υπερχρεωμένο, σε κράτος με λελογισμένη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών του στο πλαίσιο πάντα των παραγωγικών δυνατοτήτων του. Με εξωστρεφή οικονομία και παραγωγικό πρότυπο που θα στηρίζεται σε προϊόντα/υπηρεσίες καινοτομίας και νέων τεχνολογιών και εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Και το κράτος δικαίου/πρόνοιας, όπως και το παραγωγικό πρότυπο της χώρας, θα αναπτύσσεται μέσω της λειτουργίας μιας αποδοτικής και αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης, που στόχο θα έχει μόνο την εξυπηρέτηση του πολίτη και την προστασία των δημόσιων αγαθών. Σε αυτά τα πλαίσια η Παιδεία, η Υγεία και η Φορολογία αποκτούν κεντρικό ρόλο στην Ανάπτυξη και προϋποθέτουν τη μεγάλη μεταρρύθμιση στους παραπάνω τομείς μέσω κοινωνικής και πολιτικής συναίνεσης και διαμόρφωσης, εθνικών πολιτικών σε αυτούς τους τομείς. Οσον αφορά αυτό το ρεύμα, συγκεντρώνει ένα σημαντικό μπλοκ πολιτικών δυνάμεων που στην etat de crise μπορεί να περιλάβει δυνάμεις της μεταρρυθμιστικής κεντρο-δεξιάς όπως και της μεταρρυθμιστικής κεντρο-αριστεράς.
Το ποιο από τα τρία παραπάνω ρεύματα θα έχει κυρίαρχο ρόλο το επόμενο διάστημα, αλλά και πώς θα διαμορφώνονται εσωτερικά, αυτά τα ρεύματα, μέσα από τις εσωτερικές τους αντιφάσεις και αντιπαλότητες θα προδιαγράψει και ποιο θα είναι το μέλλον αυτής της χώρας στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Επιτροπή σοφών: Τι γίνεται με την «επιτροπή σοφών» για την αναδιάρθρωση της φορολογικής διοίκησης και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής που έχει ανακοινωθεί ότι προχωρεί το Υπουργείο Οικονομικών;
Πότε επιτέλους θα γίνει αυτή η περίφημη Φορολογική Μεταρρύθμιση που θα έχει βάθος τουλάχιστον δεκαετίας και δεν θα αλλάζει ανάλογα με την πολιτική συγκυρία και τις εκάστοτε επιδιώξεις της κομματοκρατίας. Επενδύσεις και Ανάπτυξη χωρίς σταθερό φορολογικό περιβάλλον δεν μπορούν να υπάρξουν.
