Κύριε διευθυντά,
ο ιατρός Κώστας Χιωτάκης έζησε σε µια περίοδο που για να ήσουν ιδεολόγος έπρεπε να πονέσεις µε τους αγώνες σου και να υποστείς συνέπειες. Όµως αυτός τα κατάφερε µε σκληρό αγώνα και διεκδικήσεις. Μέσα από όλα αυτά µας άφησε ένα µεγάλο µέρος της ζωή του και των οραµάτων ζωντανό, µέσω του ανθρωπισµού του, των βιβλίων, των ποιηµάτων, των ιστοριών και διηγήσεων του, των πρακτικών από την βουλή την περίοδο της θητείας του, αλλά και από όλες τις ιστορίες από κατοίκους της πόλης των Χανίων και των γύρω περιοχών που τον έζησαν και έχουν να λένε ακόµα για εκείνον..
Σαν εγγονός του Κώστα Χιωτάκη µοιράζοµαι το ίδιο όραµα και παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν την περίοδο που διανύουµε, προσπαθώ να είµαι άνθρωπος πάνω από όλα. Να σέβοµαι τον συµπολίτη µου, µα και τον επισκέπτη. Προσπαθώ να µην κλείνω τα µάτια και το στόµα σε κάθε τι που θίγει τα δικαιώµατα ή επηρεάζει αρνητικά την πόλη, τους πολίτες της και τα ζώα και οραµατίζοµαι µια πόλη όπως την ήθελε ο Κώστας Χιωτάκης, µια πόλη προσβάσιµη, όµορφη και φιλόξενη, µια πόλη που θα θες να την κατοικείς.
Θέλω έναν δήµαρχο που να αναλαµβάνει την ευθύνη του και να αντιστέκεται µαζί µε τους πολίτες απέναντι στο άδικο. Θέλω έναν δήµαρχο που να στέκεται στο πλάι κάθε πολίτη που έχει ανάγκη και όχι να “πετάει το µπαλάκι” αλλού. Θέλω ο δήµαρχος να λειτουργεί υπεύθυνα και συλλογικά, όχι ατοµικά, µε υπεροψία. Θέλω έναν δήµαρχο που να κυκλοφορεί στην πόλη, µαζί µε τους κατοίκους της και όχι πίσω από αυτοκίνητα, κτήρια και κάµερες. Να µπορεί να εµφανίζεται παντού, στους αγώνες, τις διεκδικήσεις, µε ανθρωπιά και όχι µόνο εκεί που τον καλούν για να δείξει ότι “υπάρχει”.
Για αυτόν τον λόγο συµπορεύοµαι µε τον Μπάµπη Λουτσέτη, έναν άνθρωπο που είναι δίπλα µας και πολεµάει µαζί µας για τις ιδέες µας, για τα πιστεύω µας και για την ανθρωπιά.
Χιωτάκης Κώστας του Ανθούση
