Με οδηγό την ποίηση και με πολλούς συμβολισμούς οι μαθητές του 6ου Γυμνασίου Χανίων θέλησαν αν αποτίσουν τον δικό τους φόρο τιμής στα θύματα του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Τα παιδιά του 15μελούς ντυμένοι στα μαύρα, στήθηκαν μπροστά σε ένα πανό με πουλιά πάνω στο οποίο είχαν τοποθετήσει μαύρα μπαλόνια. Μια μαθήτρια απήγγειλε το ποίημα “Φωνές” του Κ. Καβάφη, συνοδεία κιθάρας ενώ μια άλλη διάβασε ένα κείμενο από καρδιάς. Το δρώμενο ολοκληρώθηκε με ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων.
«Θέλαμε να τιμήσουμε τα παιδιά που χάθηκαν, είναι ένα θέμα που μας απασχολεί για αυτό το λόγο και η νεολαία συμμετείχε σε τόσες πολλές πορείες διαμαρτυρίας» ανέφερε ο πρόεδρος του 15μελούς Αθανάσιος Δημητρίου, ενώ η Αναστασία Μπουλιτσάκη υπογράμμισε ότι «θέλαμε να κάνουμε κάτι διαδραστικό, να προσπαθήσουμε να περάσουμε ένα μήνυμα σε όλα τα παιδιά του σχολείου μας που πιστεύουμε ότι τα άγγιξε.»
Η Μαρία Γαλανάκη διάβασε το ποίημα “Φωνές” γιατί όπως είπε «αναφέρετε σε φωνές και αναμνήσεις που αφορούν την παιδική μας ηλικία αλλά θα μπορούσε να μιλάει και για αγαπημένα πρόσωπα που χάσαμε και τα ανακαλούμε στη μνήμη μας. Η δράση μας αυτή πιστεύω ότι έφερε τους συμμαθητές μας ένα βήμα πιο κοντά στο τραγικό αυτό γεγονός».
«Θέλαμε να κάνουμε κάτι για να τιμήσουμε τα θύματα, στη θέση τους θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εμάς. Το γεγονός ότι τα παιδιά παρακολούθησαν με μεγάλη προσοχή το δρώμενο δείχνει πόσο τους άγγιξε» είπε η Ευτυχία Τσίγκου .
Την πρωτοβουλία πήρε το 15μελες και είχε τη συνεργασία των υποδιευθυντών Κ. Ζουριδάκη και Τ. Σμυρνάκη και του διευθυντή κ. Π. Κορακοβούνη.
ΕΝΑ ΤΡΑΙΝΟ ΓΕΜΑΤΟ ΠΑΙΔΙΑ
Η Α. Μπουλιτσάκη διάβασε ένα κείμενο αφιερωμένο στα θύματα… « Ένα τραίνο γεμάτο με παιδιά. Παιδιά τα οποία αγόρασαν τον θάνατο με ένα εισιτήριο, κουβάλησαν τις αποσκευές τους ως τον σταθμό, επιβιβάστηκαν στο “πιο ασφαλές μέσο” και ξεκίνησαν για την τελευταία τους διαδρομή. Παιδιά τα οποία τώρα είναι τραυματισμένα, αγνοούμενα ή νεκρά. Θα μπορούσε να ήταν ο καθένας από εμάς που από από τύχη δεν ήταν. Θα μπορούσαμε όλοι να έχουμε βρεθεί στο λάθος μέρος, την λάθος ώρα! Όλων οι μανάδες μας θα μπορούσαν να έχουν πει κλείνοντας το τηλέφωνο “πάρε με όταν φτάσεις” και να μην τις πάρουμε ποτέ. Γιατί όλοι θα μπορούσαμε να πάμε και όπου βγει…»
Για μια «συγκινητική δράση» μίλησαν οι εκπαιδευτικοί του σχολείου. Ο διευθυντής κ. Πάνος Κορακοβούνη τόνισε το «πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι βρισκόμαστε αυτήν την στιγμή στην θέση των ζωντανών » και επεσήμανε στους μαθητές ότι αναμένουμε πλέον από την γενιά τους να διορθώσουν τα λάθη του παρελθόντος.
«Στη δύσκολη αυτή περίοδο που διανύουμε, είναι αν μη τι άλλο ελπιδοφόρο το γεγονός ότι οι μαθητές μας αναλαμβάνουν δράσεις, δραστηριοποιούνται, προβληματίζονται» συμπλήρωσε.
